Στα «βράχια» της Αριστερής Πλατφόρμας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δίχως αμφιβολία, «έξω» ο Α. Τσίπρας  είναι καλός.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός κέρδισε τις εντυπώσεις στη συνάντησή του με την Γερμανίδα Καγκελάριο Α. Μέρκελ, στα τέλη Μαρτίου, και αντίστοιχα, έδωσε μια εξαιρετική εμφάνιση και χθες, κατά τη συνάντησή του με τον Ρώσο Πρόεδρο, Β. Πούτιν.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι τόσο καλός που ωθεί ακόμη και προσωπικότητες οι οποίες βρίσκονται στην αντιπέρα όχθη από πλευράς ιδεολογικής και οικονομικής σκέψης να του δώσουν τα εύσημά τους, όπως έκανε ο Στ. Μάνος, χαρακτηρίζοντας τον πρωθυπουργό ως «εξαιρετικό», κατά το ταξίδι του στο Βερολίνο.

Όπως είχε αναφέρει σε σχόλιό του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ο πρώην πρόεδρος της Δράσης και πρώην υπουργός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας: «Απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης είμαι βαθιά δύσπιστος. Αλλά ομολογώ ότι ο κ. Τσίπρας στη συνέντευξη με την κ. Μέρκελ ήταν εξαιρετικός. Ελπίζω ότι τις ελπίδες που γέννησε, θα μπορέσει να τις μετουσιώσει σε πράξεις (αφού ξεπεράσει τους κάθε είδους "ψεκασμένους" του κόμματός του)».

Αυτό, όμως, παραμένει, το ζητούμενο.

Η αλληγορική  απάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού, χθες, σε ερώτημα για το αν θα στραφεί η Ελλάδα στη Ρωσία στην περίπτωση που επικρατήσουν ακραίες απόψεις μεταξύ των εταίρων και δανειστών της και την «πετάξουν από τη βάρκα»,  ίσως συνοψίζει κατά τον καλύτερο τρόπο το δίλημμα ενώπιον του οποίου βρίσκεται σήμερα ο φίλτατος κ. Τσίπρας.

Διότι ασφαλώς, όπως είπε, σε αυτό το καράβι είμαστε όλοι συνεπιβάτες και όχι λαθρεπιβάτες ή για την ακρίβεια, όπως το έθεσε: «είμαστε συνεπιβάτες και συνιδιοκτήτες του καραβιού..» και «αν αρχίσει ο ένας να ρίχνει τον άλλο στη θάλασσα, το καράβι θα οδηγηθεί στα βράχια».

Στα ίδια βράχια, όμως, μπορούν να μας οδηγήσουν και οι ακραίες φωνές από την άλλη πλευρά.

Όλες εκείνες οι φωνές που θεωρούν ότι η θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη ή την ΕΕ δεν είναι αδιαπραγμάτευτη και ότι η δραχμή ίσως να αποτελεί την απάντηση στα δεινά του ευρώ.

Οι ίδιες φωνές που εξέφραζαν αμφιβολίες και ενστάσεις για τη συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου και που στέκουν αντίθετες σε σειρά δεσμεύσεων που καλείται να υλοποιήσει η χώρα μας στο μεταρρυθμιστικό πεδίο, με κυριότερες τις ιδιωτικοποιήσεις, τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και το ρόλο του κράτους στην οικονομία.

Τις ίδιες φωνές που στέκουν εμπόδιο στην ταχεία ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και δανειστές, ώστε να μπορέσει να ανασάνει η χώρα.

Τα βράχια υπάρχουν. Το γεγονός αυτό δεν αμφισβητείται. Τόσο για τους ευρωπαίους εταίρους, όσο –πολύ κυριότερα- για εμάς.

Η κραυγή αγωνίας που ύψωσε χθες, το ΙΟΒΕ, ίσως το σημαντικότερο think tank που διαθέτει ο τόπος μας, σχετικά με τις δραματικές συνέπειες που θα είχε για την Ελλάδα τυχόν αποχώρησή της από την ευρωζώνη, δεν αφήνει καμία αμφιβολία ως προς αυτό.

Η βλάβη για την ευρωζώνη θα ήταν επίσης σημαντική, σημειώνει το ΙΟΒΕ, αλλά πολύ βαρύτερη για εμάς και θα διαρκούσε για γενιές…

Αυτό μπορεί να γίνει, όμως, μόνον αν επικρατήσουν οι ακραίες φωνές είτε από τη μια, είτε από την άλλη πλευρά. Για τους ακραίους μεταξύ των συνομιλητών και δανειστών μας, ο κ. Τσίπρας ασφαλώς δεν είναι υπεύθυνος.

Είναι, όμως, για τη χάραξη της πολιτικής της κυβέρνησης της οποίας προΐσταται, στην οποία θα όφειλαν να μην έχουν θέση, ούτε τα δόγματα, ούτε οι αγκυλώσεις του παρελθόντος, την ιστορική τύχη των οποίων, είναι ιδιαίτερα πιθανό, να συζήτησε χθες και με τον πρόεδρο Πούτιν…