Τώρα μιλούν οι αριθμοί

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ούτε «δημιουργική ασάφεια», ούτε άλλα λόγια μέσα και άλλα λόγια έξω, ούτε και το παιχνίδι της καθυστέρησης ή της μετονομασίας της τρόικας...

Για την Ελλάδα και την κυβέρνησή της, ήρθε η ώρα των αριθμών.

Η ώρα που η κυβέρνηση του τόπου θα πρέπει να καταδείξει εμπράκτως πως η βούλησή της αναφορικά με την προώθηση μεταρρυθμίσεων και ριζικών αλλαγών στη χώρα δεν εξαντλείται σε επίπεδο ρητορικής, αλλά μπορεί να αποτυπωθεί στο χαρτί και να μεταφραστεί σε νούμερα.

Διότι από αυτά τα στοιχεία θα κριθεί κατά πόσον, όντως, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα νέο επίπεδο συνεννόησης με τους δανειστές της ή όχι.

Κατά πόσον όλος αυτός ο αντιμνημονιακός καυγάς της τελευταίας πενταετίας και ιδίως των τελευταίων μηνών άξιζε πραγματικά τον κόπο.

Διότι αν πράγματι άξιζε, μολονότι οδήγησε τη χώρα μας σε πρόωρες εκλογές και στο χείλος της χρεοκοπίας για ακόμη μία φορά, τότε καλώς έγινε, και οφείλουμε άπαντες να το παραδεχθούμε...

Αν όμως δεν άξιζε, τότε τζάμπα ο κόπος και η αναταραχή...

Όμως, τούτο, δεν έχει ακόμη κριθεί.
Όπως όλα τα άλλα, έτσι και αυτό εκ του αποτελέσματος θα κριθεί...

Θα φανεί, δηλαδή, μέσω του περίφημου καταλόγου μέτρων που αναμένεται να καταθέσει η κυβέρνηση υπόψη των εταίρων και δανειστών, εντός των επομένων εικοσιτετραώρων, κατά πόσον οι δύο πλευρές εννοούν το ίδιο πράγμα όταν μιλούν για μεταρρυθμίσεις.

Θα φανεί τι ακριβώς σημαίνει «70%» του προγράμματος, θα φανεί εάν πρόκειται για μέτρα που οδηγούν πράγματι σε ανάπτυξη και τέλος θα φανεί εάν πρόκειται για μέτρα κοστολογημένα κατά τρόπο τέτοιο που να μην ρίχνουν τον προϋπολογισμό ή το πρόγραμμα στα βράχια...

Διότι, ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει πάντα και η παράμετρος του χρέους. Εκείνου του χρέους του οποίου η εξυπηρέτηση είχε προβλεφθεί βάσει πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 3% ή και του 4,5% ετησίως, ακόμη κι αν αυτά θεωρούνται ανέφικτα σήμερα...

Έτσι, λοιπόν, τώρα που το μολύβι ακουμπάει το χαρτί και γίνονται οι υπολογισμοί, τους οποίους η Ελλάδα και η νέα κυβέρνησή της όφειλε νε έχει έτοιμους ήδη από την αρχική συνεδρίαση του Eurogroup ώστε να είναι σε θέση να πείσει τεκμηριωμένα, θα φανεί πού ακριβώς πάει το πράγμα...

Από την πλευρά των εταίρων και δανειστών, λίγο-πολύ έχει ήδη δείξει πού πηγαίνει η όλη υπόθεση.

Το σκωτσέζικο ντους, στο οποίο υποβάλλουν τη χώρα μας τα τελευταία εικοσιτετράωρα, καθιστά σαφές ότι η στρόφιγγα της χρηματοδότησης θα παραμείνει ερμητικά κλειστή για την κυβέρνηση εάν δεν παρουσιάσει -και μάλιστα σύντομα- όσα της ζητούν, για τις δε τράπεζες θα ανοίγει μόνον όσο είναι απαραίτητο ώστε να μπορεί να κοιμάται ήσυχο το καταθετικό κοινό.

Από την πλευρά τη δική μας, όμως, τώρα φθάνει ο κόμπος στο χτένι.

Τώρα είναι που θα φανεί εάν ο κ. Τσίπρας, ο κ. Δραγασάκης και ο κ. Βαρουφάκης μιλούν την ίδια γλώσσα με τον κ. Λαφαζάνη, την κ. Κωνσταντοπούλου ή ακόμη και τον κ. Καμμένο...

Αν έχουν τα ίδια πράγματα στο μυαλό τους όταν εκφέρουν τη λέξη «μεταρρυθμίσεις» και εάν εννοούν επίσης το ίδιο που εννοούν οι εταίροι και δανειστές μας.

Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα των αριθμών. Είναι απρόσωποι, σαφείς και ακριβείς και δεν επιδέχονται ερμηνείας...

Η μόνη τους ερμηνεία είναι η απόρριψη ή η αποδοχή και για αυτό, ενδεχομένως προφητικά, μας προϊδέασε χθες, από τα ωραία Χανιά, ο φίλτατος κ. Βαρουφάκης μιλώντας περί ρήξης...