Οι κωλοτούμπες τους φέρνουν… πιο κοντά

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι διαδοχικές συναντήσεις που είχε χθες ο πρωθυπουργός  Α. Τσίπρας, με τον επικεφαλής του Ποταμιού Στ. Θεοδωράκη και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγ. Βενιζέλο, όπως και η τηλεφωνική επικοινωνία του με τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλη, καταδεικνύει, αν μη τι άλλο, ότι τουλάχιστον οι άνθρωποι αυτοί αποφάσισαν να μιλάνε…

Προφανώς δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο ούτε για ταύτιση απόψεων, ούτε -πολύ περισσότερο- για σύμπλευση.

Υπάρχει όμως ένα απτό δείγμα επικοινωνίας, διαλόγου και ανταλλαγής απόψεων, όπως αρμόζει μεταξύ κυβέρνησης και πολιτικών κομμάτων, στο πλαίσιο μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Δίχως κορόνες, δίχως ανούσιους ανταγωνισμούς, αλλά με επί της ουσίας εξέταση των ζητημάτων, που στην παρούσα φάση μόνον κρίσιμα μπορούν να χαρακτηριστούν.

Η οριακή τροπή που έχει λάβει η διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους εταίρους της καθιστά απαραίτητη αυτού του είδους την επικοινωνία, ώστε τουλάχιστον να αντιληφθεί η κάθε πλευρά κατά τρόπο καλύτερο τις προθέσεις της άλλης.

Κατέστη δυνατή, δε, αυτή η επικοινωνία όχι μόνον εκ του θεσμικού ρόλου που πληροί η κάθε πλευρά, αλλά κυριότερα από το γεγονός της προσέγγισης απόψεων που ήδη διαφαίνεται στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, ο φίλτατος κ. Βενιζέλος, έκανε λόγο για αλλαγή της στάσης της κυβέρνησης από την προεκλογική περίοδο έως σήμερα.

Ορθά εντόπισε δύο αλλαγές ρητορικής εκ μέρους της κυβέρνησης: πρώτον στην εγκατάλειψη της θέσης για μονομερείς ενέργειες και περί «διάσκεψης για το χρέος», και δεύτερον στην αποδοχή εκ μέρους της του πλαισίου της δανειακής σύμβασης, η οποία κατά τον ίδιο είναι αλληλένδετη με το μνημόνιο.

Κάτι που, όπως είπε, κατέστη δυνατόν διότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται πλέον με τη στήριξη της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας και όχι έχοντάς την απέναντι.

Με αντίστοιχη ορθότητα, όμως, τόνισε ότι το τυπικό σκέλος πρέπει να ολοκληρωθεί ταχύτατα και να οδεύσει η χώρα στην ουσιαστική συζήτηση για το μέλλον της.

Άποψη την οποία είχε εκφράσει νωρίτερα και ο φίλτατος κ. Θεοδωράκης, με τον δικό του γλαφυρό τρόπο, λέγοντας «πρέπει να τελειώνουμε με το περιτύλιγμα και να μπούμε στο παρασύνθημα» το οποίο, όπως είπε, είναι «δουλειές, δουλειές, δουλειές».

Για να μπούμε όμως στο «δουλειές, δουλειές, δουλειές», που αποτελεί το κύριο κοινωνικό αίτημα σήμερα, αυτοί οι άνθρωποι οφείλουν να συνεχίσουν να μιλάνε και όπου μπορούν να συνεργάζονται, στο βαθμό που συμμερίζονται το κοινό όραμα της ανάκαμψης του τόπου.

Είτε τούτο οφείλεται στη βίαιη ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, διά μέσου της έντασης που κυριάρχησε και εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τις επαφές τουλάχιστον με ορισμένους εκ των κοινοτικών μας εταίρων, είτε λόγω της εθνικής σημασίας που έχουν αυτές οι διαπραγματεύσεις, η χώρα οφείλει να εμφανίσει -επιτέλους- ένα εθνικό μέτωπο.

Όσο πληρέστερο, δε, είναι το μέτωπο αυτό, τόσο πειστικότερη είναι η μαρτυρία του…

Υπό το πρίσμα αυτό, η υιοθέτηση εκ μέρους της κυβέρνησης του γεγονότος -στα non papers που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών- ότι ο κρατικός προϋπολογισμός όντως εμφανίζει πλεόνασμα και ότι επί διακυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ υπήρξαν επιτεύγματα, τερματίζει μια μακρά περίοδο στείρας κριτικής από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μια περίοδος η οποία στιγμάτισε την πολιτική ζωή του τόπου, όξυνε τις αντιπαραθέσεις και καθυστέρησε την ανάκαμψη της οικονομίας, εντείνοντας το κλίμα αβεβαιότητας.

Το έργο της παρούσας κυβέρνησης είναι βέβαιον ότι δεν θα είναι εύκολο.

Πολλά εξ όσων ζητούν οι εταίροι και δανειστές μας μπορούν να προκαλέσουν τόσο εσωκομματικές διαμάχες στο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ενδοκυβερνητικές, προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.

Στο πλαίσιο αυτό η επικοινωνία και ενδεχομένως η συμπόρευση με δυνάμεις της αντιπολίτευσης σε επιμέρους ή σε ευρύτερα ζητήματα μόνον επωφελής για τον τόπο μπορεί να αποδειχθεί…