Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Είναι φόροι, δεν είναι παίξε-γέλασε…

Η υπερφορολόγηση που βίωσε αυτός ο τόπος τα τελευταία χρόνια φέρει, ίσως, το σημαντικότερο μερίδιο ευθύνης για την ύφεση που τον έπληξε. Γιατί, λοιπόν, καθυστερεί η παρούσα κυβέρνηση την αναμόρφωση αυτού του επιζήμιου φορολογικού τοπίου;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν η Ελλάδα βίωσε ύφεση θυελλωδών διαστάσεων στη διάρκεια των τελευταίων ετών και οδηγήθηκε ακόμη και σε ανθρωπιστική κρίση, όπως παραδέχεται πρώτη η κυβέρνηση, τούτο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην υπερφορολόγηση στην οποία υποβλήθηκαν οι πολίτες και οι επιχειρήσεις της χώρας.

Η φοροαφαίμαξη, όπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει από τη στήλη αυτή, συρρίκνωσε το διαθέσιμο εισόδημα, εξανέμισε την αγοραστική δύναμη και δημιούργησε έναν αυτοτροφοδοτούμενο υφεσιακό κύκλο, από τον οποίο σαφώς δεν έχουμε ακόμη ανακάμψει.

Έτσι λοιπόν είναι τουλάχιστον απορίας άξια η μετάθεση της αναμόρφωσης του φορολογικού καθεστώτος για το δεύτερο εξάμηνο του έτους, που προανήγγειλε χθες από του βήματος της Βουλής, η αναπληρώτρια υπουργός  Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ για τα εισοδήματα που θα αποκτήσουν πολίτες και επιχειρήσεις εφέτος.

Εάν κρίνει η κυβέρνηση ότι το τρέχον φορολογικό σύστημα είναι σαθρό, ατελές ή εν τέλει αναποτελεσματικό ή επιζήμιο, γιατί δεν προχωρά άμεσα στην αναμόρφωσή του;

Εάν όντως δεν δεσμεύεται από τις μνημονιακές επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης, γιατί δεν φροντίζει να καταστήσει άμεσα σε όλους γνωστές τις δικές της επιλογές στον κρίσιμο τομέα της φορολογίας και γιατί ζητά ένα εξάμηνο μελέτης, περισυλλογής και διαβούλευσης;

Εάν  «στον τομέα της φορολογίας εφαρμόστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα και αναλγησία ένα συνονθύλευμα "χαρατσιών", χαριστικών ρυθμίσεων και φορολογικών μεταβολών, άνευ προηγουμένου για ευρωπαϊκό κράτος», στη διάρκεια των προηγουμένων ετών, όπως μας είπε χθες η φίλτατη κ. Βαλαβάνη, τότε γιατί δεν προχωρά αμέσως στην αντικατάστασή του με ένα πακέτο δικαιότερων ρυθμίσεων;

Για παράδειγμα, τον διαβόητο ΕΝΦΙΑ ανακοίνωσε ότι θα τον αντικαταστήσει με τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και μάλιστα με μειωμένες, κατά τις σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ, αντικειμενικές αξίες, και μπράβο της. Για το εισόδημα, γιατί πρέπει να περιμένουν οι πολίτες να μάθουν μετά από ένα εξάμηνο πώς θα φορολογηθούν για όσα κερδίζουν σήμερα;

Αντίστοιχα, εάν κρίνει ότι η πλειονότητα των ύψους άνω των 70 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο «είναι παλιά κι αδύνατον να εισπραχθεί», γιατί δεν προχωρά σε ένα γενναίο ξεκαθάρισμα του τοπίου, διαγράφοντας οφειλέτες ή επιχειρήσεις που δεν υφίστανται πλέον, όπως ουδεμία κυβέρνηση κατά το παρελθόν τόλμησε;

Αποτελεί στοιχείο, ενδεχομένως ενδεικτικό, αν μη τι άλλο, της αναποτελεσματικότητας ενός κράτους, να ζητά από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις του να εξοφλήσουν ποσοστό της τάξης του 40% του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας, επειδή αυτό είναι ληξιπρόθεσμο…

Εάν η ρύθμιση των 100 δόσεων που θεσμοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση, παρά τις τότε αντιρρήσεις της τρόικας, απέτυχε, όπως η ίδια η κ. Βαλαβάνη παραδέχθηκε χθες στη Βουλή, τούτο οφείλεται, πρώτον, στη γνήσια αδυναμία προ της οποίας βρέθηκαν πολίτες και επιχειρήσεις να ανταποκριθούν έστω και στοιχειωδώς σε αυτές τις υπέρμετρες υποχρεώσεις βεβαιωμένων οφειλών, και, δεύτερον, στο ότι είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες περί εναλλακτικών διευθετήσεων, οι οποίες πλέον διαψεύδονται…

Όμως, οι φόροι, φίλτατοι, καλώς ή κακώς, είναι μια ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση.

Στους φόρους στηρίχτηκαν οι «προηγούμενοι», καθώς δεν επιθυμούσαν να μειώσουν τις δαπάνες του κρατικού κορβανά, και τα αποτελέσματα ήσαν τραγικά για όλους

Εάν το φορολογικό τοπίο δεν ξεκαθαρίσει και μάλιστα άμεσα, πώς είναι δυνατόν να προσδοκά αυτή η χώρα είτε να τονώσει την αγοραστική δύναμη των κατοίκων της, είτε να προσελκύσει επενδύσεις, ώστε να βγει μια ώρα αρχύτερα από την κρίση;

Πώς είναι δυνατόν να πείσει η παρούσα κυβέρνηση για τις προθέσεις της να εφαρμόσει έναν ισοσκελισμένο ή ακόμη και πλεονασματικό προϋπολογισμό, ιδίως εν όψει των κρίσιμων διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και δανειστές της, εάν δεν κάνει ούτε μια μνεία είτε περί ριζικής μείωσης των δαπανών, είτε περί των αναγκαίων φοροελαφρύνσεων, κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της;

Εκτός κι αν η κατάργηση του αφορολογήτου ορίου των 12.000 ευρώ, με εκτιμώμενο κόστος της τάξης των 2,4 δισ. ευρώ, που αποτελούσε επί σειρά ετών «παράθυρο φοροδιαφυγής» για χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες, είναι αυτό που έχει κατά νου ως «φοροελάφρυνση»…


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v