Το θέμα δεν είναι η κωλοτούμπα αλλά η ουσία…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το ζήτημα δεν είναι αν υπήρξε ή όχι κωλοτούμπα. Αυτό είναι λυμένο από τη στιγμή και μετά που ο φίλτατος υπουργός των Οικονομικών, Γιάνης (με ένα «ν») Βαρουφάκης, έκανε λόγο στο Λονδίνο για ανταλλαγή και όχι για διαγραφή χρέους, με τις κυβερνήσεις που κρατούν ελληνικά ομόλογα.

Το ζήτημα είναι ότι εγκαίρως η παρούσα κυβέρνηση κατόρθωσε να μεταβάλει τη θέση της επί αυτού του κρίσιμου θέματος, το οποίο στέκει ως κριτήριο αξιοπιστίας για τη χώρα μας.

Κατά πόσον οι λύσεις που προτάθηκαν, είτε των ομολόγων με ρήτρα ανάπτυξης, είτε εκείνων που προσομοιάζουν στα «ανοικτά δάνεια» των επιχειρήσεων, θα βρουν εύφορο ευρωπαϊκό έδαφος ώστε να καρποφορήσουν, είναι άγνωστο ή και αμφίβολο.

Έφυγε, ωστόσο, από το τραπέζι η «λύση» που φόβιζε τόσο τις κυβερνήσεις όσο και τις αγορές, καθώς οδηγούσε με βεβαιότητα στο αδιέξοδο.

Μια και μόνον ματιά στη χθεσινή αντίδραση τόσο των μεν όσο και των δε αποδεικνύει του λόγου το αληθές… Κρίσιμα ραντεβού κλείστηκαν, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο, και ταυτόχρονα μετοχές και ομόλογα είδαν άσπρη μέρα…

Τώρα, αν οι φίλτατοι της Ν.Δ. θέλουν να διαμαρτύρονται ή να κουνούν το δάκτυλο με την επισήμανση «σας τα λέγαμε για τις κωλοτούμπες», είναι ένα άλλης τάξης ζήτημα, το οποίο αφορά τους ίδιους και τις σχέσεις τους με το εκλογικό σώμα.

Ούτως ή άλλως, η πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση συγκαταλέγεται σε εκείνες τις σπάνιες περιστάσεις όπου το εκλογικό σώμα υπερψήφισε ένα κόμμα με την ελπίδα και την ευχή ότι δεν θα κάνει πράξη τις υποσχέσεις του, όπερ και εγένετο….

Έτσι, λοιπόν, όσο κι αν επιμένει ο φίλτατος Δ. Στρατούλης ή ο επίσης φίλτατος Γ. Σακελλαρίδης, ότι οι θέσεις της κυβέρνησης δεν έχουν μεταβληθεί από τις προεκλογικές της εξαγγελίες περί κουρέματος ή διαγραφής κατά 50%, σήμερα στη Φρανκφούρτη ο καθηγητής δεν πρόκειται να κάνει ούτε μία αναφορά στις θέσεις αυτές ενώπιον του φίλτατου Μ. Ντράγκι.

Αντίθετα, θα αναζητήσει τον κοινά αποδεκτό τόπο ώστε να υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και κατά συνέπεια εκείνων που το επωμίζονται διά μέσου της υπερφορολόγησης, μισθωτών και συνταξιούχων, αλλά και συνολικά της ελληνικής οικονομίας.

Κατά πόσον αυτά που θα ακούσει ο κ. Βαρουφάκης θα του είναι αρεστά είναι άγνωστο. Όμως δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Πιθανώς, ανοίγει έτσι ο δρόμος για περαιτέρω μεταβολές θέσεων, ένθεν και ένθεν, στο πλαίσιο αυτής της περίφημης διαπραγμάτευσης…

Το ατυχές, βεβαίως, στην όλη υπόθεση της «κωλοτούμπας» είναι ότι αυτή μπορεί να συμβεί κυρίως υπό την πίεση της διαπραγμάτευσης και των ενδεχομένων επιπτώσεων που θα είχε η υιοθέτηση μιας αδιάλλακτης στάσης.

Αν, για παράδειγμα, υπήρχε αντίστοιχη επίπτωση -σε τόσο άμεσο επίπεδο- και σε άλλες εκφάνσεις της παρούσας κυβερνητικής πολιτικής, ενδεχομένως όσα λέγονται περί τερματισμού του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων ή περί χιλιάδων προσλήψεων στον δημόσιο τομέα να ανακαλούνταν και αυτά.

Όμως, κοντός ψαλμός αλληλούια. Σε όποια λύση κι αν καταλήξουν οι φίλτατοι της κυβέρνησης με τους θεσμικούς συνομιλητές τους, είναι βέβαιον ότι τούτη θα είναι προσαρμοσμένη σε ένα συνολικότερο σχέδιο δημοσιονομικής ευταξίας και μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων και πολλών που ηχούν, ίσως, ως ανάθεμα σήμερα στα αφτιά των υπουργών αυτής της κυβέρνησης.

Ευκαιρία, λοιπόν, τόσο για τον άρτο, όσο και για τα θεάματα, όσο εντυπωσιακά κι αν είναι αυτά…