Μπλέξαμε(;)

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το ανησυχητικό με την περίπτωση της Ελλάδας δεν είναι μόνον ότι καταρρέουν οι αγορές χρήματος και κεφαλαίου που διαθέτει ή ότι ξένοι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας προαναγγέλλουν ο ένας μετά τον άλλον την πρόθεσή τους να υποβαθμίσουν περαιτέρω το αξιόχρεο της χώρας μας, καθιστώντας ακόμη πιο απόμακρο το ενδεχόμενο εκ νέου προσφυγής στις αγορές.

Αυτά τα έχουμε δει και στο παρελθόν και λίγο-πολύ τα περιμέναμε, υπό τις παρούσες συνθήκες.

Το κυριότερο με τη χώρα μας είναι ότι κυριολεκτικά βαδίζουμε στο άγνωστο, με μόνη ελπίδα πως οι εταίροι και δανειστές, αλλά και οι επενδυτές της υφηλίου θα θελήσουν να «αγοράσουν», ομόθυμα, όσα τους προτείνουμε ως χώρα, διά στόματος του πρωθυπουργού Αλ .Τσίπρα, του υπουργού Οικονομικών Γιάνη (το γράφει με ένα ν) Βαρουφάκη και της λοιπής κυβέρνησης.

Για παράδειγμα, όπως υποστήριξε χθες ο φίλτατος Γιάνης, προσδοκούμε μια «συμφωνία-γέφυρα» με τους εταίρους και δανειστές, θεωρώντας ότι η υπάρχουσα συμφωνία μαζί τους -το διαβόητο μνημόνιο- είναι παρελθόν και άρα απεμπολούμε τα όποια χρήματα ακόμη το συνοδεύουν, τη στιγμή κατά την οποία είναι σαφές ότι τα δημόσια ταμεία ξεμένουν -και μάλιστα ταχύτερα του αναμενομένου- από ρευστό. 

Αντίστοιχα, υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι δεν θα έρθει -ή τουλάχιστον δεν προτίθεται να έρθει- σε ρήξη με τους φίλτατους εταίρους και δανειστές και την ίδια ώρα το πρώτο μέλημα που εμφανίστηκαν να έχουν χθες τα στελέχη της ήταν να βάλουν τέλος σε όποια διαδικασία ιδιωτικοποίησης περπατούσε, κολυμπούσε ή ανέπνεε, παραβιάζοντας έτσι μονομερώς τις υπάρχουσες συμφωνίες μαζί τους.

Το έπραττε, δε,  αυτό με την άνεση που χαρακτηρίζει κάποιον ο οποίος ούτε εισροές επενδυτικών κεφαλαίων χρειάζεται, ώστε να βοηθήσει στην ανάκαμψη της οικονομίας και στην τόνωση της απασχόλησης, ούτε έχει έλλειμμα ρευστού, ούτε ενδιαφέρεται και να διατηρήσει κάποια ρανίδα αξιοπιστίας έναντι των εταίρων του υλοποιώντας όσα τους υποσχέθηκε.

Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο της υπόθεσης αυτής μάλιστα είναι ότι την ίδια ημέρα που ο φίλτατος κ. Π. Λαφαζάνης έβαζε στοπ στις ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και ΕΛΠΕ, ο κ. Δρίτσας σε εκείνην του ΟΛΠ και ο κ. Σταθάκης δήλωνε ότι σταματά ο διαγωνισμός για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, ο συντονιστής όλων αυτών, φίλτατος Γιάννης Δραγασάκης απηύθυνε προσκλητήριο στους απανταχού επενδυτές και τους καλούσε να δουν τον κατάλογο επενδύσεων που εκπονεί η κυβέρνηση….

Αν υποθέσουμε, χάριν συζητήσεως, ότι η υπόθεση δεν αφορά τη σφαίρα του φαντασιακού αλλά εκείνην του υπαρκτού, υπό τις παρούσες συνθήκες οικονομικής και ενδεχομένως νομισματικής αβεβαιότητας, για ποιον λόγο ακριβώς θα επένδυε κανείς τα κεφάλαιά του στη χώρα μας;

Επειδή αυτή, όλως αιφνιδίως, υπό την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση, θα καθιστούσε το έδαφος εύφορο στην επιχειρηματικότητα, με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, πάταξη της φοροδιαφυγής και της αδιαφάνειας, απελευθέρωση των αγορών  και των επαγγελμάτων, επιτάχυνση του ρυθμού απονομής της Δικαιοσύνης και όλα τα άλλα στοιχεία που μπορούν να καταστήσουν ελκυστικό έναν τόπο στις επενδύσεις;

Μα ο φίλτατος κ. Σταθάκης το ξεκαθάρισε χθες: «Θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την πολιτική απορρύθμισης των αγορών, την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων». Αυτό είπε ο άνθρωπος, ανοικτά και ξεκάθαρα…

Όσο, δε, για την υπόθεση του χρέους, την οποία έχει αναλάβει να διαχειριστεί ο φίλτατος Γιάνης (με ένα ν) προσπαθώντας να πείσει τους ομολόγους του στην ευρωζώνη ότι πρέπει να πάνε στους εκλογείς-φορολογουμένους τους και να τους πουν ότι τελικά με την Ελλάδα θα χάσουν τουλάχιστον ένα μεγάλο– κομμάτι των χρημάτων που της δάνεισαν, ας την αφήσουμε καλύτερα…

Ούτως ή άλλως το πράγμα θα δείξει, και μάλιστα σύντομα…