Το «στόρι» που θα κάνει τη διαφορά...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η απόφαση επίσπευσης των διαδικασιών για την εκλογή του επομένου Προέδρου της Δημοκρατίας είναι ορθή και συνάδει απολύτως με την ανάγκη τερματισμού της περιόδου αβεβαιότητας και πολιτικής αστάθειας που διανύει σήμερα η χώρα, όπως έχουμε επανειλημμένως υποστηρίξει.

Στις 29 Δεκεμβρίου, δηλαδή την καταληκτική ημερομηνία για τη διεξαγωγή της τρίτης και τελευταίας ψηφοφορίας στο πλαίσιο που ορίζει το Σύνταγμα για την ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας η χώρα θα γνωρίζει εάν θα οδηγηθεί ή όχι σε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση.

Κατά πόσον, δηλαδή, στις 30 Δεκεμβρίου θα υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία θα είναι σε θέση να διαπραγματευθεί με την τρόικα των εταίρων και δανειστών έως το τέλος Φεβρουαρίου -οπότε λήγει η χρονική παράταση που έλαβε η Ελλάδα από το Eurogroup- μια συμφωνία για την επόμενη ημέρα και για το δημόσιο χρέος, ή εάν θα ανοίξει η πόρτα των εθνικών εκλογών και όσων εξελίξεων αυτές συνεπάγονται.

Η έκβαση των διαδικασιών για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας αφορά, προφανώς, το πρόσωπο τού ή της υποψηφίου για τη θέση και, κυριότερα, το πολιτικό αφήγημα που θα συνοδεύσει τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.

Ένα αφήγημα το οποίο θα αφορά κατά κύριο λόγο αυτά που οι δύο βασικοί πολιτικοί σχηματισμοί της χώρας μπορούν να προτάξουν ώστε να κατορθώσουν να προσελκύσουν, ο μεν κυβερνητικός συνασπισμός τις απαραίτητες 180 βουλευτικές ψήφους, η δε αντιπολίτευση τις απαραίτητες 121 ψήφους, που θα οδηγήσουν στην πρόωρη εθνική κάλπη.

Πρόκειται για ένα αφήγημα το οποίο, ευλόγως, θα επικεντρώνεται τόσο στο μνημόνιο και στους όρους υπό τους οποίους θα απεξαρτηθεί η χώρα από αυτό, όσο και στην επόμενη ημέρα και θα παράσχει τα αναγκαία εκείνα επιχειρήματα επί των οποίων θα αιτιολογηθεί η ψήφος των 300 της Βουλής.

Θα είναι η έξοδος αυτή αναίμακτη έως βελούδινη, όπως υπόσχεται η κυβέρνηση, ή θα γίνει με έναν νόμο και ένα άρθρο, που θα «σκίσει» το μνημόνιο, όπως συχνά έχει υποστηρίξει η αξιωματική αντιπολίτευση;

Η παρούσα διαπραγμάτευση θα διασφαλίσει τις περίφημες κόκκινες γραμμές στις οποίες εμμένει σήμερα η κυβέρνηση ή θα οδηγήσει σε νέα και επώδυνα μέτρα όπως υποστηρίζει η αντιπολίτευση;

Θα υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση από τους εταίρους, τις αγορές ή από αλλού για τη συνέχιση της οικονομικής δραστηριότητας κατά τρόπο ομαλό ή θα οδηγηθεί η χώρα σε μια νέα περίοδο αβεβαιότητας και περιπετειών;

Ακόμη, όμως, κι αν διασφαλιστεί αυτή η χρηματοδότηση, θα υπάρχει ένα εθνικό σχέδιο ανάταξης της οικονομίας και κατά προέκταση της χώρας, το οποίο θα μας οδηγήσει σε καλύτερες ημέρες;

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά συνιστούν το βασικό αφήγημα το οποίο οφείλουν να θέσουν προς το κοινοβουλευτικό σώμα τόσο ο κ. Α. Σαμαράς, όσο και ο κ. Α. Τσίπρας, εφόσον το διακύβευμα της υπόθεσης εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι η διακυβέρνηση του τόπου και οι πρόωρες εκλογές και ταυτόχρονα αποτελούν τον κορμό των επιχειρημάτων στα οποία θα βασίσουν την ψήφο τους οι 300 της Βουλής.

Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το πρόσωπο του υποψηφίου για τη θέση πληροί τα απαραίτητα πολιτικά κριτήρια, η πλήρωση ή μη της θέσης του Προέδρου της Δημοκρατίας αφορά άμεσα και το μέλλον του τόπου, κατά τρόπο που ουδέποτε στο παρελθόν έχει βιώσει η χώρα μας.

Υπό το πρίσμα αυτό, η ευθύνη τόσο για το αφήγημα όσο και για την πειστικότητά του αφορά δάο πρόσωπα: τους φίλτατους Σαμαρά και Τσίπρα.

Η ευθύνη για το μέλλον και την περαιτέρω πορεία του τόπου, ωστόσο, εναπόκειται στους 300 της Βουλής και στον τρόπο με τον οποίο θα υποδεχθούν αυτό το αφήγημα.

Μια ευθύνη η ανάληψη της οποίας ισούται, αυτήν την ώρα, με το μέλλον της χώρας και την τύχη όλων μας.