Τροϊκανοί τυφλοί, κουφοί κι ανόητοι…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι διαρκείς απαιτήσεις που φέρονται να προβάλλουν οι εκπρόσωποι της τρόικας σχετικά με τη θεσμοθέτηση εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων στη νέα ρύθμιση για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, μέσω έως και 100 δόσεων, καταδεικνύουν είτε απουσία επίγνωσης της ελληνικής πραγματικότητας, είτε πνεύμα στείρας αδιαλλαξίας.

Σε οποιαδήποτε των περιπτώσεων επιτείνουν τα ήδη σοβαρά προβλήματα οικονομικής επιβίωσης εκατομμυρίων πολιτών και επιχειρήσεων, ενώ οδηγούν εκτός τροχιάς τα δημόσια οικονομικά, λόγω της συνεπακόλουθης καθυστέρησης στην υλοποίηση του μέτρου, με πιθανώς απρόβλεπτες συνέπειες.

Μολονότι οι σχετικές πληροφορίες διαψεύδονταν χθες από κύκλους του υπουργείου Οικονομικών, πηγές προσκείμενες στην τρόικα επεσήμαιναν ότι οι πιέσεις για την εκ νέου τροποποίηση των προβλέψεων της ρύθμισης συνεχίζονται, με επίκεντρο την επαναφορά εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων στο πρότυπο των προηγούμενων ρυθμίσεων.

Και τούτο μολονότι η ρύθμιση των 100 δόσεων έχει γίνει νόμος του κράτους ήδη… δύο φορές και η ΓΓΔΕ εμφανίζεται έτοιμη να εκδώσει τη σχετική εγκύκλιο για την εφαρμογή του μέτρου από ώρα σε ώρα.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, στο επίκεντρο των ενστάσεων της τρόικας βρίσκεται η επίκληση της ύπαρξης δημοσιονομικού κενού ύψους 2,5 δισ. ευρώ και η προσπάθεια μείωσής του μέσω του αποκλεισμού όσων εμφανίζονται δυνητικά ικανοί να αποπληρώσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, βάσει των υφιστάμενων ρυθμίσεων 12 - 24 δόσεων.

Πρόκειται, δίχως αμφιβολία, για μια στάση η οποία αποσταθεροποιεί περαιτέρω την οικονομική και την κοινωνική πραγματικότητα της χώρας και εντείνει το κλίμα αβεβαιότητας σχετικά με την πορεία της, αποτρέποντας τον οποιονδήποτε να επενδύσει σε αυτήν.

Την ίδια ώρα που εκατομμύρια πολίτες αλλά και επιχειρήσεις κυριολεκτικά ασφυκτιούν υπό το βάρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους και της απουσίας ρευστότητας, η μία διέξοδος που τους δινόταν για την τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων τους έναντι της εφορίας καθυστερεί, παρατείνοντας τόσο την αγωνία τους όσο και τη ροή χρήματος προς τα δημόσια ταμεία, ενώ ενδέχεται, τελικά, να τροποποιηθεί κατά τρόπο τέτοιο που να αποκλείει σημαντικό αριθμό δυνητικών υποψηφίων για ένταξη σε αυτήν.

Πρόκειται για μία ιδιαίτερα μυωπική προσέγγιση που εμφανίζεται να αδυνατεί να προσμετρήσει ή ακόμη και να κατανοήσει το μέγεθος της δυσπραγίας στο οποίο έχει οδηγηθεί η συντριπτική πλειονότητα των φορολογουμένων στην Ελλάδα, φυσικών ή νομικών προσώπων.

Αντίστοιχα, καταδεικνύει πόσο μυωπικές ήσαν οι ενστάσεις της τρόικας ευθύς εξαρχής, κατά τη διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου, στη θεσμοθέτηση  μίας ρύθμισης η οποία θα ήταν αρκετά «ευρεία» και ελκυστική ώστε να μπορέσει να συμπεριλάβει τον υψηλότερο δυνατό αριθμό συμμετεχόντων και να μην απαιτείται τώρα, με καθυστέρηση πολλών μηνών, η εκ νέου θεσμοθέτηση ρύθμισης με περισσότερες δόσεις και χαλαρότερα κριτήρια συμμετοχής.

Ακόμη, η προβολή ενστάσεων εκ μέρους της τρόικας, παρά το γεγονός ότι η ρύθμιση έχει ήδη όχι μόνον εγκριθεί από τη Βουλή αλλά και τροποποιηθεί με την αφαίρεση των μη ληξιπρόθεσμων οφειλών σε αυτήν, οδηγεί σε συνειρμούς αμιγώς πολιτικού χαρακτήρα, που δεν συνάδουν ούτε με τον ρόλο, αλλά ούτε και με την αποστολή της τρόικας στην Ελλάδα.

Εάν στόχος των εταίρων και δανειστών είναι η άσκηση υπέρμετρης πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο της παρούσας διαπραγμάτευσης, η μέθοδος που επέλεξαν αποδυναμώνει τους συνομιλητές τους και εντείνει το ήδη βαρύ κλίμα στη χώρα μας.

Πρόκειται, προφανώς, για μία ακόμη λάθος κίνηση από την πλευρά τους…