Τσίπρας: Εξω τα πάει καλά…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δίχως αμφιβολία η προσπάθεια του κ. Α. Τσίπρα να κτίσει ένα ευρωπαϊκό ή μάλλον ένα διεθνές προφίλ πάει καλά.

Μόνον κατά το πρόσφατο παρελθόν, ηγήθηκε της ευρωπαϊκής Αριστεράς στις ευρωεκλογές, συναντήθηκε με ευρωπαϊκές προσωπικότητες συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, μετείχε σε διεθνές συνέδριο στη λίμνη του Κόμο, στην Ιταλία, από κοινού «με την αφρόκρεμα της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, το ιταλικό πολιτικό κατεστημένο, τραπεζίτες και εκπροσώπους του κεφαλαίου», όπως η ίδια η Αυγή ομολογεί, και σήμερα αναμένεται να συναντηθεί στο Βατικανό με τον Πάπα Φραγκίσκο.

Έργο προφανώς «θεάρεστο»…

Επίσης δίχως αμφιβολία, η προσπάθεια αυτή του κ. Τσίπρα εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο οικοδόμησης σχέσεων, καλύτερης επικοινωνίας και γνωριμίας με την ευρωπαϊκή ελίτ, που στόχο έχει -πιθανότατα- τον κατευνασμό και την παροχή διαβεβαιώσεων περί σταθερότητας σε ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ κατά την προσεχή εκλογική αναμέτρηση και τη συνεπακόλουθη συγκρότηση, αυτόνομης ή μη, αριστερής κυβέρνησης.

Υπό το πρίσμα αυτό, η συγκεκριμένη επικοινωνιακή ή και επί της ουσίας προσπάθεια του κ. Τσίπρα αποτελεί όντως θεάρεστη πράξη.

Συναντήσεις του είδους αυτού φέρνουν πλησιέστερα τις δύο πλευρές και απομακρύνουν  πιθανή απουσία επικοινωνίας και το ενδεχόμενο ατυχήματος που μπορεί να τη συνοδεύσει, όσο κι αν αυτό ξενίζει πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ.

Αντιστοίχως, θεάρεστη, ωστόσο, θα ήταν η επίδειξη αναλόγου επικοινωνιακού προφίλ και προσπάθειας «αλληλοκατανόησης», εκ μέρους του κ. Τσίπρα, και εγχωρίως.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, θα απομάκρυνε ξεσπάσματα όπως αυτό που αποδόθηκε πρόσφατα στον φίλτατο κ. Σαμαρά, σχετικά με τη συμπεριφορά του καταθετικού κοινού σε περίπτωση επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές.

Στη διάρκεια της πρόσφατης παρουσίας του στη ΔΕΘ, τόσο μέσω της ομιλίας του προς τις παραγωγικές τάξεις, όσο και την επομένη, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, ο κ. Τσίπρας κατέστησε σαφές ότι οδεύει σε μια μάχη μέχρις εσχάτων, κάτι όχι ιδιαίτερα «επικοινωνιακό».

Είπε, δηλαδή, ότι η χώρα οδεύει προς μια ιδιαίτερα κρίσιμη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές της και ότι για να διεξαχθεί αυτή η διαπραγμάτευση από θέση ισχύος πρέπει να βασίζεται σε μια νωπή λαϊκή εντολή, και μάλιστα με αυξημένα ποσοστά για το πρώτο κόμμα, το οποίο ευελπιστεί ότι θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στη διαπραγμάτευση, δε, αυτή, σε περίπτωση που θα διεξαχθεί από κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ, θα τεθούν οι ελληνικές θέσεις, δηλαδή οι θέσεις που θα έχει εγκρίνει διά της ψήφου του ο ελληνικός λαός, και σε περίπτωση που οι θέσεις αυτές δεν γίνουν αποδεκτές από τους συνομιλητές, το ζήτημα θα επιστρέψει στον ελληνικό λαό, προφανώς μέσω νέων εκλογών ή δημοψηφίσματος, αν και τούτο δεν διευκρινίστηκε…

Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας θα είναι κομιστής στη συγκεκριμένη διαπραγμάτευση ενός τελεσιγράφου, το οποίο, κατά τα λεγόμενά του, θα παρουσιάσει στους εταίρους και δανειστές και είτε εκείνοι θα πρέπει να συναινέσουν, καθώς τούτο θα φέρει νωπή τη σφραγίδα της λαϊκής ετυμηγορίας, είτε, εάν δεν ικανοποιηθούν σχετικά με τη φρεσκάδα της ετυμηγορίας αυτής, θα οδηγηθεί η χώρα εκ νέου σε εκλογές, προφανώς ώστε να αρθεί οποιαδήποτε αμφιβολία.

Περίπτωση εναλλακτικού σχεδίου, ή επί το ελληνικότερον ενός «plan B», ο κ. Τσίπρας δεν εξετάζει, όπως είπε…

Μετά, δε, από όλα αυτά ο φίλτατος Αλέξης αναμένει ότι οι Ευρωπαίοι θα το σκεφτούν δύο φορές πριν μας κόψουν τη χρηματοδότηση, εκείνην επί της οποίας έχει οικοδομήσει το πρόγραμμα οικονομικής ανασυγκρότησης που μόλις πρόσφατα παρουσίασε, και ότι το ευρώ θα συνεχίσει να είναι το νόμισμα της χώρας μας επί μακρόν…

Γιατί άραγε τα πιστεύει όλα αυτά, εάν όντως τα πιστεύει;

Υπάρχει κάτι που δεν είναι γνωστό σχετικά με τις επαφές του στο εξωτερικό ή νομίζει ότι ο «ρεαλισμός» που πρόσφατα επιχείρησε να επιδείξει στη Θεσσαλονίκη έπεισε;