Σύνταγμα έχουμε, γράμματα δεν ξέρουμε!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η επιμονή που επέδειξε χθες το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, αποφασίζοντας να παραπέμψει στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου τη διερεύνηση της δυνατότητας διενέργειας κατ΄ οίκον ερευνών από εφοριακούς υπαλλήλους, δίχως την παρουσία εισαγγελέως, καταδεικνύει εμμονή.

Για την ακρίβεια, καταδεικνύει σαφή επιδίωξη, παρά τον σάλο που προκάλεσε η χθεσινή αποκάλυψη της εφημερίδας «Έθνος» σχετικά με την ύπαρξη γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), ότι οι έλεγχοι του είδους αυτού συνάδουν με την κείμενη νομοθεσία.

Ακόμη και το συγκυβερνών ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να δημοσιοποιήσει την αντίθεσή του στην επιδίωξη αυτή του υπουργείου Οικονομικών, τονίζοντας ότι τυχόν υλοποίησή της θα συνιστούσε σαφή συνταγματική παραβίαση και κατάλυση του κράτους Δικαίου.

Τι ακριβώς δεν αντιλαμβάνονται οι φίλτατοι του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, από το άρθρο 9 του Συντάγματος και ζητούν τόσο από το ΝΣΚ όσο και από την ολομέλεια -ούτε καν ένα τμήμα- του Αρείου Πάγου την παροχή διευκρινίσεων και γνωμοδοτήσεων επ' αυτού;

Πόσο σαφέστερο μπορεί να είναι ένα άρθρο του Συντάγματος, όπως το υπ' αριθμόν 9, το οποίο ορίζει ότι «η κατoικία τoυ καθενός είναι άσυλo. H ιδιωτική και oικoγενειακή ζωή τoυ ατόμoυ είναι απαραβίαστη. Kαμία έρευνα δεν γίνεται σε κατoικία, παρά μόνo όταν και όπως oρίζει o νόμoς και πάντoτε με την παρoυσία εκπρoσώπων της δικαστικής εξoυσίας»;

Και όχι μόνον ορίζει αυτά, αλλά είναι και κατηγορηματικό ως προς τη δίωξη των παραβατών της σχετικής απαγόρευσης, επισημαίνοντας ότι «οι παραβάτες της πρoηγoύμενης διάταξης τιμωρoύνται για παραβίαση τoυ oικιακoύ ασύλoυ και για κατάχρηση εξoυσίας και υπoχρεoύνται σε πλήρη απoζημίωση τoυ παθόντoς, όπως νόμoς oρίζει».

Χρειάζεται γνωμοδότηση της ολομελείας του Αρείου Πάγου για να το αντιληφθούν αυτό στο υπουργείο Οικονομικών;

Καλά κάνουν στο ΠΑΣΟΚ και επιφυλάσσονται να μελετήσουν και να αξιολογήσουν τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ, η οποία προφανώς εδράζεται σε κάποιο σκεπτικό…

Ωστόσο, όπως και οι ίδιοι ομολογούν, «όταν για τη διερεύνηση ειδεχθών εγκλημάτων, της τρομοκρατίας και όλων των μορφών οργανωμένου εγκλήματος πρέπει να γίνονται σεβαστές οι συνταγματικές και δικαστικές εγγυήσεις του ασύλου της κατοικίας, αυτό προφανώς ισχύει και για τις φορολογικές παραβάσεις διοικητικές και ποινικές».

Πρόκειται για κάτι εύλογο, προφανές και αυταπόδεικτο…

Υπό αυτό το πρίσμα, η εμμονή του υπουργείου Οικονομικών προφανώς υποκρύπτει κάποιο άλλο ζήτημα…

Αφορά, ενδεχομένως, ζητήματα συνεργασίας μεταξύ των εφοριακών αρχών και των δικαστικών λειτουργών, την ύπαρξη γραφειοκρατικών ζητημάτων ή άλλων δυσλειτουργιών που δεν είναι προφανείς ή ακόμη και έναν βαθμό αυθαιρεσίας εκ μέρους της κεντρικής διοίκησης;

Σε ό,τι κι αν αφορά, η ύπαρξη αυτής της επιμονής, καταδεικνύει ότι ορισμένα πράγματα σε αυτήν τη χώρα δεν είναι ακόμη κατανοητά.

Ζητήματα θεμελιώδη, όπως η ανάγκη διαχωρισμού των εξουσιών, που σε άλλες χώρες του λεγόμενου δυτικού κόσμου είναι λυμένα εδώ και αιώνες, στην Ελλάδα, κατά τα φαινόμενα, παραμένουν ζητούμενο…

Όλα αυτά, δε, σε μια επίδειξη υπέρμετρου ζήλου για την πάταξη μιας -πράγματι- κοινωνικής και οικονομικής μάστιγας, όπως η φοροδιαφυγή, την οποία έως τώρα η Πολιτεία έχει σταθεί αδύναμη να ελέγξει.

Εξαιτίας της αδυναμίας αυτής, ωστόσο, σήμερα εμφανίζεται προετοιμασμένη να ποδοπατήσει ακόμη και θεμελιώδεις συνταγματικές προβλέψεις, που στόχο έχουν να προστατεύσουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το άσυλο της κατοικίας.

Πλέον, σχετικά με την ύπαρξη ευνομίας και κράτους Δικαίου σε αυτόν τον τόπο καλείται να αποφανθεί ο Άρειος Πάγος…

Χρειαζόταν, όμως, να φθάσουμε εκεί;

Γράμματα δεν ξέρουμε;