Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Πολιτικές «πιρουέτες» σε ύποπτο χρόνο

Κατά τα φαινόμενα δεν ζούμε στην Ελλάδα, αλλά στο ανεξάρτητο κρατίδιο του Λοβερδιστάν. Σε ένα κράτος στο οποίο βουλευτές καταψηφίζουν τον προϋπολογισμό, αλλά στη συνέχεια γίνονται υπουργοί, άρα μπορούν και να τον εφαρμόσουν αλά καρτ…

Πολιτικές «πιρουέτες» σε ύποπτο χρόνο

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Υπό κανονικές συνθήκες, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του λεγομένου Δυτικού Κόσμου, η ομολογία ενός εν ενεργεία υπουργού ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης στην οποία μετέχει θα οδηγούσε περίπου αυτομάτως στην απομάκρυνσή του.

Έτσι, απλά.

Όμως, δεν ζούμε σε οποιαδήποτε άλλη «πολιτισμένη» χώρα. Ζούμε εδώ που ζούμε και ο κ. Α. Λοβέρδος όντως καταψήφισε τον προϋπολογισμό και όντως το Μέγαρο Μαξίμου τον συμπεριέλαβε στην προσφάτως ανασχηματισθείσα κυβέρνηση για λόγους που μόνον αυτό γνωρίζει, ενώ ο ίδιος -και πάλι όντως-  μας θύμισε χθες ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει τον προϋπολογισμό του κράτους,  καθώς τον έχει καταψηφίσει…

Υπαινίχθη, δε, ότι  δέχθηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση καθώς έλαβε διαβεβαιώσεις πως αυτή θα γυρίσει σελίδα, κάνοντας όχι παροχές, αλλά ρυθμίσεις.

«Παροχική πολιτική δεν μπορεί να γίνει. Εάν εφαρμοστεί η απόφαση για τον συμψηφισμό του ΦΠΑ, που είναι μεγάλη απόφαση, είναι εξαγγελία Σαμαρά, εάν γίνουν οι ρυθμίσεις των οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία και έτσι γλιτώσουν οι επιχειρήσεις, οι άνθρωποι από φυλακές, κατασχέσεις…, και εάν ενσωματωθεί το κοινωνικό μέρισμα στον προϋπολογισμό του 2015, τότε θα 'γυρίσουμε σελίδα'», δηλώνει ο φίλτατος κ. Λοβέρδος, αιτιολογώντας έτσι τη συμμετοχή του στο κυβερνητικό σχήμα, αλλά και την πεποίθησή μας ότι ζούμε σε μια χώρα «διαφορετικού τύπου».

«Αυτά είναι η νέα σελίδα, δεν είναι να μοιράζουμε λεφτά που δεν υπάρχουν. Υπό την έννοια αυτή, για τη διαμόρφωση αυτής της νέας πραγματικότητας, ναι μετέχω», έκρινε σκόπιμο να διευκρινίσει…

Μας τα θυμίζει όλα αυτά, μάλιστα, στον απόηχο της πρόσφατης «πιρουέτας» του αναφορικά με το ζήτημα των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ, στη διάρκεια της οποίας εμφανίστηκε να εγκαταλείπει το αρχικό του αίτημα για την επανατοποθέτηση - επαναπρόσληψη 880 εξ αυτών, αποδεχόμενος ότι πρέπει να τηρηθεί το όριο των 600 υπαλλήλων στο οποίο, κατά τα φαινόμενα, έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση έναντι της τρόικας.

Ποιο είναι το μήνυμα όλων αυτών;

Ποιο είναι το συμπέρασμα στο οποίο θα έπρεπε να καταλήξει κάθε καλοπροαίρετος τρίτος παρατηρητής ή ακόμη και οι ίδιοι οι δανειστές μας και σε ποιους κλείνει το μάτι η κυβέρνηση υποσχόμενη αυτά που υπόσχεται;

Η Ελλάδα ετοιμάζεται για ακόμη μία φορά να κάνει τα δικά της…

Λεφτά δεν υπάρχουν, όπως ομολογεί ο κ. Λοβέρδος, και άρα παροχές δεν θα κάνουμε, αλλά ας βάλουμε και το κοινωνικό μέρισμα, «το επίδομα  που δόθηκε προεκλογικά», όπως το περιγράφει,  και στον επόμενο προϋπολογισμό…, αφού θα έχουμε παραπάνω πλεόνασμα.

Τις δεσμεύσεις μας θα τις τηρήσουμε, αλλά ας προσπαθήσουμε να πάρουμε μερικούς παραπάνω διοικητικούς υπαλλήλους στα ΑΕΙ, από ό,τι έχουμε δεσμευτεί, και εν πάση περιπτώσει, ας θυμίσουμε, είχαμε καταψηφίσει τον προϋπολογισμό και μετέχουμε στην κυβέρνηση επειδή αυτή αποφάσισε να αλλάξει και να γυρίσει σελίδα, αποποιούμενη τον παλιό κακό εαυτό της, που την είχε αναγκάσει να καταθέσει πέρυσι εκείνον τον «κακό» προϋπολογισμό, τον οποίο καταψηφίσαμε…

Τι από όλα αυτά πρέπει να χαρακτηριστεί σοβαρό;

Τι είδους ακροβασίες είναι αυτές στις οποίες επιδίδεται η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία προσδοκά να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, καθιστώντας σαφές όχι μόνον ότι βαδίζει τον ορθό δημοσιονομικό δρόμο, αλλά και ότι έχει εισέλθει σε έναν ενάρετο αναπτυξιακό κύκλο, στον οποίο τους καλεί να συμμετάσχουν επενδύοντας στη χώρα μας;

Ο τρέχων πολιτικός χρόνος μόνον «ανύποπτος» δεν  μπορεί να χαρακτηριστεί.

Το Μέγαρο Μαξίμου ευλόγως έχει στραμμένη την προσοχή του σε ενδεχόμενο «πολιτικό ατύχημα», το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, και καταφανώς προετοιμάζεται για αυτές, συγκροτώντας μια «προεκλογική κυβέρνηση», αλλά και ανοίγοντας την πόρτα των έμμεσων παροχών.

Πρόκειται, όμως, για ένα πείραμα που θα μπορούσε να αποδειχθεί επιζήμιο τόσο για την κυβέρνηση, όσο και για τη χώρα και την όποια αξιοπιστία έχει κατορθώσει να ανακτήσει έως τώρα στις διεθνείς αγορές…

Ας το προσέξουν, ιδίως εν όψει της συζήτησης για το χρέος, ώστε να μπορούμε πράγματι να βγάλουμε ομόλογα από επιλογή και όχι από ανάγκη…


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v