Η ολοκλήρωση της συμφωνίας για την απόκτηση από τη Cetracore των βασικών περιουσιακών στοιχείων της Mamidoil-Jetοil και η εξαγορά του 88,4% της Mermeren από την Παυλίδης Μάρμαρα, σε άλλες εποχές, θα «πανηγυριζόταν» ως δείγματα αλλαγής σελίδας, μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Με δεδομένο, όμως, ότι η αγορά έχει «καεί» πολλές φορές στον... χυλό της ελληνικής ασυνέχειας, τώρα δικαιολογημένα στέκεται επιφυλακτική και… φυσάει το γιαούρτι.
Το timing της ολοκλήρωσης των δύο συμφωνιών σχετίζεται σίγουρα με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Στην περίπτωση της Mamidoil - Jetοil είναι πιο ξεκάθαρο. Το ενδιαφέρον της αυστριακής εταιρείας, συμφερόντων του ρωσικού ομίλου Rosneft, ξεκίνησε πριν από περίπου έντεκα μήνες.
Ένας από τους λόγους της καθυστέρησης στην υπογραφή συμφωνίας εξυγίανσης ήταν και η κωλυσιεργία των Ρώσων να προσκομίσουν τα απαραίτητα στοιχεία για το proof of funds. Όλοι οι δισταγμοί ξεπεράσθηκαν, όταν έγινε αντιληπτό ότι επέρχεται συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης - Ευρώπης και ΔΝΤ.
Αντίθετα, οι συζητήσεις μεταξύ των private equity funds των Goldman Sachs και Deutsche Bank και της Παυλίδης για τη Mermeren ήταν υπόθεση ολίγων μηνών. Το deal έκλεισε γρήγορα, χάρη στη «γαλαντόμο» προσφορά που έβαλε στο τραπέζι η ελληνική εταιρεία.
Το σίγουρο είναι ότι τα δύο deals σηματοδοτούν τα δύο πεδία στα οποία πρέπει να υπάρξει οργασμός συμφωνιών το επόμενο διάστημα, προκειμένου να δοθούν πειστικά δείγματα αλλαγής σελίδας.
Το ένα πεδίο είναι αυτό της διάσωσης υπερδανεισμένων πλην όμως βιώσιμων επιχειρήσεων.
Η Cetracore, για να αποκτήσει το σύνολο σχεδόν των assets της Mamidoil, θα φέρει άμεσα στην Ελλάδα 111,5 εκατ. ευρώ. Χρήματα που θα κατευθυνθούν για τη μερική αποπληρωμή των πιστωτών της ιστορικής εταιρείας. Θα ακολουθήσει, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στον αγοραστή, κύμα επενδύσεων προκειμένου η εν Ελλάδι θυγατρική της να επεκτείνει τις δραστηριότητές της στη ΝΑ Ευρώπη, αξιοποιώντας το capacity των δεξαμενών στο Καλοχώρι.
Το άλλο πεδίο είναι να ξεπαγώσουν τα επενδυτικά σχέδια των ισχυρών εγχώριων επιχειρήσεων. Η εξαγορά της Mermeren από την Παυλίδης μπορεί να μην είναι deal μεγάλων διαστάσεων, είναι όμως ενδεικτικό.
Μια εξωστρεφής εγχώρια εταιρεία όπως η Παυλίδης, με ισχυρό ταμείο και αξιοζήλευτα περιθώρια κέρδους, επεκτείνει, μέσω της εξαγοράς, τις δραστηριότητές της, με στόχο την περαιτέρω ενδυνάμωση της θέσης της στις διεθνείς αγορές και την εξασφάλιση συνεργιών.
Αντίστοιχες κινήσεις από ελληνικές εταιρείες με ισχυρό ταμείο έχουμε δει προς το παρόν ελάχιστες.
Θεωρητικά, η εξαγορά του ξενοδοχείου Λήδρα από τη Hines, η εξασφάλιση υψηλότερου τιμήματος, σε σχέση με ανάλογα deals του πρόσφατου παρελθόντος, για την πώληση 5 μεγάλων καταστημάτων της Σκλαβενίτης στην Πανγαία και η άντληση σημαντικών ποσών μέσω εταιρικών ομολόγων από εγχώριες επιχειρήσεις, θα μπορούσαν να συνυπολογιστούν ως δείγματα αλλαγής σελίδας.
Όσο, όμως, καθυστερεί η δυναμική αντιμετώπιση των προβληματικών επιχειρηματικών δανείων και ενδιαφερόμενοι, όπως η Hines, (ξανα)συζητούν στοιχειωμένες περιπτώσεις εμπορικών κέντρων χωρίς αποτέλεσμα επί μία τριετία, η δυσπιστία θα παραμένει ισχυρή.
Η πρόσφατη ιστορία διδάσκει για αρκετές… αυταπάτες όσον αφορά επερχόμενα κύματα νέων επενδύσεων.
Παρ' όλα αυτά, ένα «αεράκι» αισιοδοξίας έχει κάνει την εμφάνισή του αισθητή...
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.