Από Σίσυφος, Ηρακλής η Ελλάδα

Η συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές την κάνει να μοιάζει κάπως λιγότερο με τον Σίσυφο. Αλλά ακόμη μοιάζει με έναν Ηρακλή που έχει πολλά να αντιμετωπίσει, σχολιάζει ο John Foley, αρθρογράφος του Breakingviews του Reuters.

Το βάρος χρέους της χώρας -ίσο περίπου με το 180% του ΑΕΠ της- φέρνει στον νου τη μυθολογική φιγούρα που έπρεπε να σπρώχνει ασταμάτητα έναν μεγάλο βράχο μέχρι την κορυφή του λόφου. Αυτό δεν ισχύει τόσο πια, αφότου οι πιστωτές της στην ευρωζώνη συμφώνησαν στις 5 Δεκεμβρίου να κάνουν μικροαλλαγές στον υπάρχοντα δανεισμό. Πλέον, κάποια από τα δάνεια μπορούν να αποπληρωθούν αργότερα, ενώ ένα μέρος χρέους με κυμαινόμενο επιτόκιο θα μετατραπεί σε νέα δάνεια με σταθερό επιτόκιο, στα τρέχοντα επίπεδα. Αυτό βοηθά, χωρίς να «είναι τσάμπα», αναφέρει ο Foley.

Προσθέτει πάντως ότι παραμένουν κάποια σημαντικά θέματα. Η Ελλάδα σχεδιάζει να ιδιωτικοποιήσει περιουσιακά στοιχεία αξίας έξι δισ. ευρώ, αλλά το 2016 συγκέντρωσε μόλις 500 εκατ. ευρώ. Ακόμη πιο δύσκολη είναι η απαίτηση για δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5%, προ τόκων, κάτι που σχεδόν καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Η Ελλάδα, όπως και το ΔΝΤ, υποστηρίζει πως ο στόχος είναι ανέφικτος. Η Γερμανία διαφωνεί.

«Σκεφτείτε αυτό το νούμερο, όχι ως υπολογισμό αλλά ως διαπραγμάτευση, και η εικόνα ξεκαθαρίζει λίγο», σχολιάζει ο αρθρογράφος. Η Γερμανία δεν θέλει να είναι επιεικής με μια χώρα της οποίας οι δύο προηγούμενες διασώσεις απέτυχαν. Το όλο και λιγότερο δημοφιλές κυβερνών κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θέλει να φανεί αδύναμο ή να συμφωνήσει σε στόχους που δεν μπορούν να επιτευχθούν. «Αλλά όλοι γνωρίζουν πως αν η Αθήνα μπορεί να ‘’συγυριστεί’ αρκετά ώστε να ανακτήσει την πρόσβαση στις παγκόσμιες αγορές χρέους, υπάρχει ελπίδα», υποστηρίζει ο Foley.

Υπάρχει, επομένως, περιθώριο για συμβιβασμούς, συνεχίζει. Μια τελική συμφωνία μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα στο να πετύχει το 3,5%, αλλά μόνο για ένα ή δύο χρόνια -ή ακόμη να υποβαθμίσει τον στόχο σε 2,5% πάνω-κάτω. Αλλά η Αθήνα θα πρέπει να δώσει για να λάβει. Οι μισοί από τους μισθωτούς και συνταξιούχους της χώρας δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος, αναφέρει ο αρθρογράφος. Το κράτος διοχετεύει περίπου το 10% του ΑΕΠ στο συνταξιοδοτικό σύστημα -τέσσερις φορές τον μέσο όρο της ευρωζώνης-, αλλά η κυβέρνηση αρνείται ότι είναι γενναιόδωρη.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να πιέσει πολύ και ούτε θα έπρεπε να το κάνει. Στο μεταξύ πλησιάζουν εκλογές σε Γερμανία και Ολλανδία. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θέλουν να φανούν υπερβολικά ελαστικοί, ιδιαίτερα μετά το «Όχι» στο ιταλικό δημοψήφισμα που εκδίωξε τον Ματέο Ρέντσι. Και αν δεν μπορέσει να επιτευχθεί μια συμφωνία, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να παραιτηθεί.

Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κυβέρνηση που είναι πιο συνεργάσιμη, σχολιάζει ο John Foley.