Θ. Ρουσόπουλος: Η ΝΔ θα φέρει την «επανάσταση» στα πανεπιστήμια

Ο ΣΥΡΙΖΑ συχνά χρησιμοποιεί αυθαίρετα και καταχρηστικά τον όρο «νεοφιλελευθερισμός», εθελοτυφλώντας ως προς το προτεινόμενο σχέδιο της ΝΔ, το οποίο στα εργασιακά και στο συνταξιοδοτικό στηρίζεται στον κοινωνικό φιλελευθερισμό, δηλώνει σε συνέντευξή του στο Euro2day.gr ο πρώην υπουργός και υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στον Βόρειο Τομέα Αθηνών Θ. Ρουσόπουλος. Πρώτο μας μέλημα είναι η μετατροπή της παιδείας σε δημιουργικό αλλά και πρακτικό χώρο, μη αποκομμένο από την καινοτομία και την οικονομία, τονίζει.

Ποιο το διακύβευμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου και πού θα κριθεί, κατά τη γνώμη σας, το αποτέλεσμα;

Ύστερα από μία τετραετία στασιμότητας και αβεβαιότητας, το διακύβευμα των εκλογών είναι ένα: η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, στο πλαίσιο ενός σταθερού πολιτικού τοπίου. Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται μία κυβέρνηση με ισχυρή λαϊκή εντολή και ένα συναινετικό, στις μεγάλες εθνικές επιλογές, αντιπολιτευτικό σύστημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τη ΝΔ για σκληρή «νεοφιλελεύθερη» πολιτική και προβλέπει σειρά «αντικοινωνικών» μέτρων από ενδεχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων. Τι απαντάτε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ συχνά χρησιμοποιεί αυθαίρετα και καταχρηστικά τον όρο «νεοφιλελευθερισμός», εθελοτυφλώντας ως προς το προτεινόμενο σχέδιο της ΝΔ, το οποίο στα εργασιακά και στο συνταξιοδοτικό στηρίζεται στον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με σαφές και κοστολογημένο πρόγραμμα, θα δημιουργήσει ένα δικαιότερο εργασιακό θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα σέβεται και θα προστατεύει τα κεκτημένα των παλαιότερων γενεών, αλλά θα δημιουργεί και τις προϋποθέσεις για ένα υγιές και λειτουργικό πλαίσιο για τις μελλοντικές γενεές.

Πόσο θεωρείτε ότι οι τελευταίες εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ θα επηρεάσουν ενδεχόμενη μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ, στην προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης, αν δεν έχει προκύψει αυτοδυναμία;

Τα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ δεν αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού στη ΝΔ. Στόχος της παράταξής μας είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη νίκη, ώστε να προχωρήσουμε στην επόμενη μέρα με αυτοδύναμη κυβέρνηση και να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε το σχέδιό μας. Στον αγώνα αυτό, των μεγάλων αλλαγών και της επανεκκίνησης, θα επιδιώκουμε ευρείες συναινέσεις με όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Οι επικείμενες αλλαγές στη φορολόγηση, στην ασφάλεια του πολίτη και φυσικά στην αναθεώρηση του Συντάγματος θα ήταν καλό να βρουν ευρύτερες συναινέσεις στο νέο Κοινοβούλιο. Όπως στο παρελθόν η Νέα Δημοκρατία δεν δίστασε να ψηφίσει νομοσχέδια που θεωρούσε ότι θα συμβάλουν στην πρόοδο της χώρας, αντιστοίχως θα περιμένουμε τη σύμφωνη γνώμη των κομμάτων του συνταγματικού τόξου την επόμενη ημέρα.

Εχετε προαναγγείλει, τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και εσείς, ότι στην παιδεία η κυβέρνηση της ΝΔ θα δώσει προτεραιότητα. Ποιες θα είναι οι πρώτες σας κινήσεις;

Η παιδεία ορθώς έχει τοποθετηθεί στο επίκεντρο του προγράμματός μας, ως πυλώνας του νέου παραγωγικού μοντέλου της χώρας, που θα εισαγάγει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Οι δείκτες κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας παγκοσμίως ταυτίζονται, άλλωστε, με αυτούς της ποιότητας της παιδείας. Πρώτο μας μέλημα είναι η μετατροπή της παιδείας σε δημιουργικό αλλά και πρακτικό χώρο, μη αποκομμένο από την καινοτομία και την οικονομία. Στο πλαίσιο αυτό, η επαγγελματική εκπαίδευση θα αποκτήσει νέα ποιοτική διάσταση και από ανάγκη για λίγους, θα μετατραπεί σε συνειδητή επιλογή για πολλούς, όπως έχει αναφέρει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η πραγματική «επανάσταση» θα τελεστεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπου από περιθωριοποιημένα και κλειστά, τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα θα αποκτήσουν την εξωστρέφεια, τη διασύνδεση με την αγορά και τις απαραίτητες υποδομές και πόρους για να ανασάνουν και να μεταβούν στη νέα εποχή.

Ως πολιτικός αλλά και ως καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, πόση βαρύτητα θεωρείτε ότι έχει η εκπαίδευση ως παράγοντας για την επιστροφή της χώρας σε βιώσιμη αναπτυξιακή τροχιά;

Το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας αποτελεί πρωτίστως καθρέφτη της κοινωνικής της δομής και ταυτοχρόνως της οικονομίας μιας χώρας. Δεν ζητάμε ακρίτως για παράδειγμα τη σύνδεση των Πανεπιστημίων μας με την αγορά και την έρευνα. Οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται σε μια κοινωνία με αστρονομικές πλέον ταχύτητες, έχουν αφήσει πίσω ένα ξεπερασμένο μοντέλο από καθέδρας θεώρησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, κατάλληλα προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αγοράς και της καινοτόμου έρευνας, είναι αυτό που θα δώσει τον τόνο της ανάπτυξης και θα σημάνει σταδιακά το τέλος ενός από τα πιο απειλητικά φαινόμενα που αναπτύχθηκε στα χρόνια της κρίσης. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι άλλο από το brain drain ή αλλιώς τη φυγή των, μορφωμένων στην πλειοψηφία τους, νέων στο εξωτερικό. Η παραγωγική Ελλάδα που θέλουμε, χρειάζεται νέους, οι οποίοι θα συμβάλουν στην ανοικοδόμηση της χώρας στη μετά την κρίση εποχή. Μέσω, λοιπόν, ενός σύγχρονου μοντέλου παιδείας, κρατάμε τους νέους στην πατρίδα μας, εξασφαλίζοντάς τους τις συνθήκες που αναζητούν σε ξένες χώρες.

Πολλοί, ειδήμονες και μη, θεωρούν χρήσιμη την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στη δημόσια παιδεία και δη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ποια η άποψή σας;

Η ελεύθερη και ανοιχτή οικονομία μεταξύ των πολλών θετικών που έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα, έχει και το χαρακτηριστικό να πιέζει συνεχώς μέσω του ανταγωνισμού για καλύτερη ποιότητα και παροχές στους πολίτες. Η παιδεία δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Η εμπειρία μου σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Κύπρο μού έχει δείξει πως η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην παιδεία έχει οδηγήσει το δημόσιο σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Κύπρου να υιοθετήσει μία ατζέντα αντίστοιχη των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ώστε να προσφέρει συνεχώς βελτιωμένες υπηρεσίες στους φοιτητές. Από τις εγκαταστάσεις μέχρι τα προγράμματα σπουδών, και από το εκπαιδευτικό προσωπικό μέχρι τη σύνδεση με την αγορά, το δημόσιο πανεπιστήμιο όχι μόνο δεν περιθωριοποιήθηκε, αντιθέτως αναβαθμίστηκε. Τέλος, αν αναλογιστούμε τα τεράστια διαφυγόντα κέρδη ετησίως από τους Έλληνες φοιτητές που προσφεύγουν στην Κύπρο, τότε αντιλαμβανόμαστε την τεράστια ζημία που έχει επιφέρει η μυωπική αυτή άρνηση του αυτονόητου.