Αυξήθηκε το κόστος παραμονής στο ευρώ!

Η χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή έδειξε ότι η κυβερνητική πλειοψηφία είναι εύθραυστη. Έδειξε επίσης ότι η παραμονή της χώρας στο ευρώ θα απαιτήσει περισσότερες θυσίες από όσες θα έπρεπε.

Δημοσιεύθηκε: 1 Νοεμβρίου 2012 - 07:55

Dr Money

Όταν μια χώρα όπως η Ελλάδα γίνεται "επαίτις" είναι επόμενο να περιορίζεται η εθνική κυριαρχία της και να υπακούει στα κελεύσματα των δανειστών της.

Αν δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει είτε να βρει άλλους, "πιο ευαίσθητους" χρηματοδότες είτε να τυπώσει δικό της νόμισμα με όλες τις δυσάρεστες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται όταν τα δίδυμα ελλείμματά της, δημοσιονομικό και ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, δεν είναι υπό έλεγχο.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, μεγάλο μέρος του κόσμου και του πολιτικού προσωπικού είτε πιστεύει στα θαύματα, π.χ. χρηματοδότηση από τρίτους με ευνοϊκούς όρους, είτε θεωρεί ότι θα μπορούσε να επιτύχει περισσότερα στη διαπραγμάτευση ποντάροντας στο υψηλό κόστος μιας ελληνικής εξόδου από το ευρώ για τους δανειστές-εταίρους.

Αντίθετα, μειοψηφία αποτελούν εκείνοι που θεωρούν ότι η χώρα θα έπρεπε ευθύς εξαρχής να εφαρμόσει το πρόγραμμα προσαρμογής και κατόπιν να ζητήσει από τους δανειστές να γίνουν αλλαγές, επικαλούμενη αστοχίες και σφάλματα πολιτικής.

Η αλήθεια είναι ότι, μετά από ένα δυνατό ξεκίνημα το καλοκαίρι του 2010, η εφαρμογή του συμφωνηθέντος οικονομικού προγράμματος γίνεται μετ’ εμποδίων και πλημμελώς από την ελληνική πλευρά, με συνέπεια την καθυστέρηση στη καταβολή των δόσεων.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δοκιμάζεται η υπομονή των δανειστών, που μας καταλογίζουν συνεχώς προσπάθειες υπεκφυγής και αποφυγής τήρησης των συμφωνηθέντων, λαμβάνοντας όλο και λιγότερο υπόψη τις δικαιολογημένες, μερικές φορές, ενστάσεις της ελληνικής πλευράς.

Το μήνυμα που εκπέμπεται προς τους τρίτους είναι ότι το πρόγραμμα βρίσκεται εκτός τροχιάς και οι Έλληνες είναι "αδιόρθωτοι", δηλητηριάζοντας το οικονομικό κλίμα, σε μια περίοδο όπου η χώρα χρειάζεται την προσέλκυση επενδύσεων για να αντισταθμίσει εν μέρει τις συνέπειες της πολιτικής λιτότητας.

Για εσωτερικούς αλλά και για άλλους λόγους, π.χ. αμερικανικές εκλογές, η στάση των Ευρωπαίων εταίρων έχει γίνει σαφώς πιο συγκαταβατική και θετική το τελευταίο δίμηνο.

Σημαντικό ρόλο έχει παίξει η διαπίστωση στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο κι αλλού ότι ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς και ο υπουργός οικονομικών Γ. Στουρνάρας είναι αξιόπιστοι συνομιλητές και δεν προσπαθούν να υπεκφύγουν, σύμφωνα με Ευρωπαίους αξιωματούχους.

Όμως, η χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή για το νομοσχέδιο με τις αποκρατικοποιήσεις έδειξε ότι η τρικομματική κυβερνητική συμμαχία είναι εύθραυστη.

Επομένως τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί όταν έρθει η ώρα να ψηφιστούν τα μέτρα λιτότητας και τα διαρθρωτικά.

Το μήνυμα που εξέπεμπε το Μέγαρο Μαξίμου χθες το βράδυ, και το οποίο θα μπορούσε να συμπυκνωθεί στη φράση «ο Θεός να βάλει το χέρι του», δεν ήταν απλώς ένα ακόμη τρικ στη μάχη των εντυπώσεων και της προπαγάνδας ένθεν και ένθεν, που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Αντίθετα, πρόδιδε μια έκδηλη ανησυχία, αναδεικνύοντας με τον πιο εύσχημο τρόπο το αυξημένο πολιτικό ρίσκο της χώρας και μάλιστα πιο πρόωρα απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς.

Δεν είμαστε, ούτε θέλουμε να γίνουμε μάντεις για το αποτέλεσμα της κρίσιμης ψηφοφορίας για τα μέτρα την επόμενη εβδομάδα.

Κατανοούμε ότι πολλοί βουλευτές είναι επίσης γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί κ.τ.λ. στο επάγγελμα και δεν μπορούν να αγνοήσουν τα συμφέροντα των κλάδων τους.

Κατανοούμε επίσης ότι αρκετοί προέρχονται από νομούς που θίγονται και ως εκ τούτου θεωρούν σωστό να τα καταψηφίσουν.

Πράγματι, το πακέτο των μέτρων λιτότητας είναι σκληρό και πολλοί βουλευτές θα αντιμετωπίσουν προβλήματα στις περιφέρειές τους αν το υπερψηφίσουν.

Επίσης, ο σχεδιασμός της δημοσιονομικής πολιτικής πάσχει εξαρχής και η δόση λιτότητας είναι υπερβολική.

Όμως, αφενός η απροθυμία κομμάτων και βουλευτών να αναδιαρθρωθεί ο δημόσιος τομέας και αφετέρου η μάχη χαρακωμάτων για συντεχνιακά συμφέροντα έχουν χειροτερεύσει το κλίμα στην οικονομία.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, απ’ όσο γνωρίζουμε, που έχει υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα και δημόσιο χρέος και έχει μπει σε πρόγραμμα προσαρμογής χωρίς να έχει προχωρήσει σε απολύσεις στο Δημόσιο, προτιμώντας η εξοικονόμηση να έρθει μέσω οριζόντιων περικοπών στις αμοιβές του προσωπικού.

Αυτές οι πολιτικές πράξεις και πρακτικές, όμως, έχουν αντίκτυπο στη σωρευτική συρρίκνωση της οικονομίας κατά 20% περίπου από το 2008.

Αν το πολιτικό προσωπικό συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, όπως χθες, το πιο πιθανό δεν θα είναι να δούμε απλώς μια περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας και άνοδο της ανεργίας. Θα δούμε κάτι πολύ χειρότερο από τη στιγμή που η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται ακόμη σε σημείο ισορροπίας.

Ακόμη, όμως, κι αν το αποτέλεσμα των προσεχών ψηφοφοριών στη Βουλή είναι το λογικό, η ζημιά που έχει γίνει θα αυξήσει το οικονομικό και το κοινωνικό κόστος της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, αφού σε κανέναν επενδυτή δεν αρέσουν όλα αυτά.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.