Μάριο και Μπεν «ψηφίζουν» χρυσό!

Η αποτελεσματικότητα της νέας μεγάλης ένεσης φθηνής ρευστότητας στις ευρωπαϊκές τράπεζες από την ΕΚΤ θα φανεί προσεχώς. Όμως, εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η επενδυτική προτροπή που τη συνοδεύει.

Δημοσιεύθηκε: 29 Φεβρουαρίου 2012 - 07:49

Dr Money

Η ευρωπαϊκή βερσιόν του QE (ποσοτική χαλάρωση), γνωστή ως LTRO, επαναλαμβάνεται σήμερα μετά την πρώτη επιχείρηση του Δεκεμβρίου του 2011.

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες αναμένεται να λάβουν 3ετή δάνεια με επιτόκιο 1% έναντι εγγυήσεων από την ΕΚΤ και οι περισσότερες εκτιμήσεις τοποθετούν το ποσό μεταξύ των 400 και των 500 δισ. ευρώ έναντι 489 δισ. ευρώ τον περασμένο Δεκέμβριο.

Η ΕΚΤ προχώρησε στην εφαρμογή της ανωτέρω «ανορθόδοξης» νομισματικής πολιτικής τον περασμένο Δεκέμβριο γιατί ήθελε αφενός να αποτρέψει τη μετάδοση της ελληνικής κρίσης στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης και αφετέρου να σταθεροποιήσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα με την παροχή άφθονης και φθηνής ρευστότητας.

Η σημαντική μείωση των spreads στα ιταλικά και στα ισπανικά ομόλογα μετά το LTRO του Δεκεμβρίου συνιστά ενθαρρυντική ένδειξη για την αποτελεσματικότητα των 3ετών φθηνών δανείων της ΕΚΤ, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο από την πορεία των πορτογαλικών spreads.

Aν το τελευταίο οφείλεται στην περιορισμένη συμμετοχή των πορτογαλικών τραπεζών στην κατανομή των δανείων του Δεκεμβρίου θα φανεί το επόμενο διάστημα, αφού οι εγγυήσεις για τα δάνεια στο σημερινό LTRO είναι πιο χαλαρές.

Όμως, η επικέντρωση όλων μας στην Ελλάδα στην κρίση χρέους μας έχει κάνει να ξεχάσουμε κάτι σημαντικό:

Η πολιτική του μεσοπρόθεσμου φθηνού δανεισμού από την ΕΚΤ αποβλέπει επίσης στην αποφυγή της πιστωτικής ασφυξίας των οικονομιών της ευρωζώνης, η οποία θα τις βύθιζε περισσότερο στην ύφεση.

Αν καταφέρει να πείσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες να χαλαρώσουν τα πιστοδοτικά κριτήρια και να δώσουν περισσότερα δάνεια με χαμηλότερα επιτόκια σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα αρχίσει να φαίνεται τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

Όμως, υπάρχει κάτι που δεν αλλάζει είτε κανείς ακούει τον κ. Ντράγκι είτε τον κ. Μπερνάνκι:

Η πολιτική που ασπάζονται για την επίλυση της κρίσης χρέους και της ανάκαμψης των οικονομιών.

Κοινώς, ας ρίξουμε περισσότερα λεφτά, αγοράζοντας χρόνο, για να επιλυθεί το πρόβλημα.

Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται το χάσμα στο πραγματικό ΑΕΠ.

Αν όμως η κρίση του 2007-2008 οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη λανθασμένη επιτοκιακή πολιτική των μεγάλων κεντρικών τραπεζών, που μέσω της μόχλευσης και του χρέους οδήγησε σε αναποτελεσματική κατανομή των κεφαλαίων, τότε πιθανόν είμαστε καθ' οδόν προς μία ακόμη φούσκα.

Από τη στιγμή μάλιστα όπου η συγκεκριμένη φούσκα τροφοδοτείται από τις κεντρικές τράπεζες, δεν μπορεί παρά να έχει μεγαλύτερη εμβέλεια και διάρκεια.

Με άλλα λόγια, θα πρέπει να επηρεάζει αρκετές αγορές ταυτόχρονα με πρώτες υποψήφιες εκείνες των ομολόγων, των μετοχών και του συναλλάγματος.

Αν λοιπόν κάποιος ασπάζεται την ανωτέρω άποψη και δεν είναι ούτε «κυνηγός κεφαλών» της μιας μέρας ούτε παίκτης του χρονισμού (timing), αλλά επενδυτής, θα πρέπει να είναι αρκετά επιφυλακτικός απέναντί τους.

Αν μάλιστα αναρωτηθεί ποιος θα παίξει τον ρόλο του λευκού ιππότη όταν σε κάποιο σημείο στο μέλλον σκάσει η φούσκα από τη στιγμή όπου οι κεντρικές τράπεζες θα έχουν απολέσει την αξιοπιστία τους, τότε τα επενδυτικά καταφύγια περιορίζονται αισθητά.

Όμως, μια επένδυση ξεχωρίζει σε ένα τέτοιο σενάριο, που ίσως κάνει το 2008 να μοιάζει με κομμάτι κέικ.

Ο χρυσός.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.