Τράπεζες: Ο εφιάλτης και το όνειρο!

Δύο πόρτες έχει η ζωή έλεγε κάποιο παλαιότερο άσμα. Για τις τράπεζες, η μία πόρτα οδηγεί στο σκοτάδι ενώ η δεύτερη στον παράδεισο. Όμως, για να βρεθούν στη δεύτερη ίσως χρειαστεί να περάσουν από την πρώτη.

Δημοσιεύθηκε: 13 Νοεμβρίου 2009 - 07:44

Dr Money

Δεν πάει πάρα πολύς καιρός από τότε που το κυνήγι των αποδόσεων, οι πολυδιαφημιζόμενες εντυπωσιακές προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και των γειτονικών οικονομιών έφεραν κάθε λογής ξένους επενδυτές και κερδοσκόπους στη Σοφοκλέους.

Μερικοί πρόλαβαν να ρευστοποιήσουν και να φύγουν παντελώς πριν ενσκήψει η μεγάλη πιστωτική και χρηματοοικονομική κρίση, ενώ κάποιοι άλλοι μείωσαν θέσεις και περίμεναν να αλλάξει το κλίμα προς το καλύτερο.

Πριν από λίγους μήνες η επενδυτική ιδέα που στηριζόταν σε ένα νέο, πιο μετριοπαθές growth story άρχισε να πηγαινοέρχεται στο μυαλό ορισμένων.

Το χρηματιστηριακό ράλι που υποστηριζόταν από τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας και την πλεονάζουσα ρευστότητα ευνοούσε τέτοιες ιδέες.

Οι ελληνικές τραπεζικές μετοχές ξεκινώντας από χαμηλή αφετηρία κατόρθωσαν να ξεπεράσουν τις επιδόσεις ευρωπαϊκών τραπεζικών δεικτών.

Είναι όμως σαφές ότι το τελευταίο διάστημα δίνουν σαφή σημάδια κόπωσης, υποαποδίδοντας έναντι των ανταγωνιστριών τους.

Δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη.

Ο δρομέας ή ο διαβάτης κάθεται να ξεκουραστεί ύστερα από ένα μεγάλο ταξίδι.

Όμως, όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται μάλλον για τέτοια περίπτωση.

Οι τράπεζες είναι ένας τρόπος για να ποντάρουν οι επενδυτές στην οικονομία μιας χώρας.

Τα χρόνια του growth story, οι ελληνικές τραπεζικές μετοχές ήταν το όχημα για να αποκτήσει κανείς έκθεση σε οικονομίες που αναπτύσσονταν ταχύτερα από τις άλλες στη δυτική Ευρώπη.

Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πιθανό τη διετία 2010 - 2011 παρότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί λιγότερο από τη συντριπτική πλειονότητα των άλλων στην ευρωζώνη το 2009.

Οι μεγάλες δημοσιονομικές ανισορροπίες που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με περιοριστικά μέτρα και η αναξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό αυξάνουν τις πιθανότητες για αναιμικό ρυθμό ανάπτυξης την περίοδο 2010 - 2011.

Ούτε όμως οι γειτονικές οικονομίες, με εξαίρεση την Τουρκία, δεν προβλέπεται να ανακάμψουν πριν από το 2011.

Επομένως, το μακροοικονομικό περιβάλλον στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται οι ελληνικές τράπεζες μάλλον λειτουργεί σαν βάρος για τις μετοχές τους αυτήν τη στιγμή, καθότι οδηγεί σε μονοψήφιο ρυθμό αύξησης των εσόδων από τόκους και προμήθειες στην καλύτερη περίπτωση.

Όμως, η μονοψήφια αύξηση των οργανικών εσόδων δεν θα έπρεπε να ερμηνευθεί απαραίτητα ως καταδικαστική για τις μετοχές τους.

Απαραίτητη προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι η σωστή τιμολόγηση των πιστωτικών κινδύνων και η κορύφωση της πορείας των μη εξυπηρετούμενων δανείων ως ποσοστό του συνόλου (NPLs) μέχρι τα μέσα του 2010.

Αν αυτοί οι δύο παράγοντες συντρέχουν, δεν υπάρχει λόγος να μην αρχίσει να προεξοφλεί η αγορά σιγά-σιγά το καλό σενάριο της περιόδου 2011 - 2012, ακόμη κι αν το μακροοικονομικό περιβάλλον στη νοτιοανατολική Ευρώπη δεν είναι τόσο φιλικό.

Ο λόγος είναι ότι οι προβλέψεις για προβληματικά δάνεια ως ποσοστό του μέσου υπολοίπου δανείων κάθε περιόδου θα αρχίσουν να ομαλοποιούνται, κοινώς να μειώνονται σιγά-σιγά, απελευθερώνοντας μεγάλα κέρδη ανάλογα με την τράπεζα.

Αν λοιπόν δεν βιώσουμε ένα καταστροφικό οικονομικό σενάριο στην Ελλάδα, κυρίως, και δευτερευόντως στην ευρύτερη περιοχή, οι ελληνικές τράπεζες είναι πιο πιθανό να περάσουν μέσα από την πόρτα που οδηγεί πρώτα στο σκοτάδι και κατόπιν στην πόρτα του φωτός, την επόμενη διετία.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.