Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Αγορές: To δολάριο, οι θέσεις και το ράλι!

Το δολάριο, το χρηματιστηριακό ράλι και οι θέσεις των θεσμικών επενδυτών σε μετοχές έχουν έναν κοινό παρονομαστή που δείχνει τον δρόμο στις μετοχές το επόμενο διάστημα.

Αγορές: To δολάριο, οι θέσεις και το ράλι!
Η ισοτιμία ευρώ-δολαρίου ακούμπησε χθες το 1,4762 που συνιστά το υψηλότερο επίπεδο των δύο τελευταίων εβδομάδων.

Η αδυναμία του δολαρίου δεν είναι ασφαλώς τωρινό φαινόμενο, αφού κρατά αρκετά χρόνια με κάποια προσωρινά διαλείμματα ισχυροποίησης ενδιάμεσα.

Οι μεγάλες μειώσεις επιτοκίων στις οποίες προχώρησε η Fed για να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομική κρίση από τη δεκαετία του 1930 και οι εντυπωσιακές σε μέγεθος ενέσεις ρευστότητας στις οποίες προχώρησε η αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα συνέβαλαν αποφασιστικά προς την ίδια κατεύθυνση.

Η υπερβάλλουσα ρευστότητα που υπάρχει στις παγκόσμιες αγορές και η οποία θα μπορούσε να αυξηθεί περισσότερο αν η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας έκοβε χρήμα για να βάλει φρένο στην ανατίμηση του γεν δεν ευνοεί το δολάριο.

Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, η υπερβάλλουσα ρευστότητα συνδέεται από τη συμφωνία του ξενοδοχείου Πλάζα της Νέας Υόρκης το 1985 με περιόδους αδυναμίας του δολαρίου.

Όμως, οι χρηματιστηριακές αγορές δεν έχουν κανέναν λόγο να μην επιθυμούν την αποδυνάμωση του δολαρίου.

Ιστορικά, η διολίσθηση του αμερικανικού νομίσματος τείνει να ευνοεί τόσο τις αμερικανικές όσο και τις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές.

Μία εξήγηση θέλει το αδύναμο δολάριο να ευνοεί την έξοδο της αμερικανικής οικονομίας από την ύφεση και επομένως τη Wall Street που λειτουργεί σαν οδηγός για τις κεφαλαιαγορές όλου του κόσμου.

Μία άλλη εξήγηση αναμένει το αδύναμο δολάριο να δίνει ώθηση στα εμπορεύματα και σε οποιοδήποτε άλλο αγαθό και στοιχείο του ενεργητικού που τιμολογείται σε δολάρια, με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι τιμές εταιριών όπως οι μεταλλευτικές και οι πετρελαϊκές.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το πιο ανησυχητικό γεγονός για τις χρηματιστηριακές αξίες θα ήταν τυχόν αλλαγή της επιτοκιακής πολιτικής της Fed, που θα έκλεινε την ψαλίδα μεταξύ των επιτοκίων του δολαρίου και των άλλων νομισμάτων, ανατιμώντας το αμερικανικό νόμισμα.

Όμως, όλα δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι πιθανό να συμβεί πριν από το δεύτερο εξάμηνο του 2010 και επομένως το δολάριο δεν μπορεί να προσβλέπει σε κάτι καλό από αυτό το μέτωπο το επόμενο διάστημα.

Αυτό θεωρείται καλός οιωνός για τις χρηματιστηριακές αγορές που μπορεί να ποντάρουν επίσης σε μεγαλύτερη αύξηση των θέσεων σε μετοχές από συνταξιοδοτικά ταμεία και από άλλους φορείς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα αμερικανικά εταιρικά συνταξιοδοτικά σχήματα έχουν τοποθετήσει το 51% του ενεργητικού τους σε μετοχές έναντι του 60% που είναι ο μέσος όρος των τελευταίων 20 χρόνων.

Επίσης, το ενεργητικό των αμερικανικών αμοιβαίων κεφαλαίων διαχείρισης αντιστοιχεί στο 29% της αμερικανικής χρηματιστηριακής αγοράς, έναντι του 18% που είναι ο μέσος όρος διαχρονικά.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η πλεονάζουσα ρευστότητα υποσκάπτει την ισχύ του δολαρίου, τονώνοντας τις χρηματιστηριακές αγορές που έχουν κι άλλες εφεδρείες ρευστού από τις οποίες μπορεί να προσμένουν βοήθεια.


Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v