Οι πολιτικοί βρήκαν την "ανώδυνη" λύση!

Τα κόμματα έχουν βρει έναν ανώδυνο τρόπο για να μειώσουν το έλλειμμα: την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Αυτός είναι όμως κι ο λόγος για τον οποίο συχνά πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους.

Δημοσιεύθηκε: 7 Σεπτεμβρίου 2009 - 07:58

Dr Money

Τα ελληνικά κόμματα, και ιδίως τα μεγάλα, είναι μικρογραφίες της ελληνικής κοινωνίας, με όλα τα καλά και τα άσχημα που αυτό συνεπάγεται.

Μπορεί λοιπόν εκεί να βρει κανείς αξιόλογους ανθρώπους, με γνώσεις και πείρα, αλλά και άλλους που είναι μετρίων δυνατοτήτων και χαμηλής ηθικής υπόστασης.

Κατά την καθιερωμένη χθεσινή συνέντευξή του στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός επανέλαβε την ανάγκη καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, σημειώνοντας παράλληλα πως "όταν κηρύσσεις πόλεμο στη φοροδιαφυγή δεν είναι οι εισοδηματικά ασθενέστεροι του πληθυσμού".

Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά όπου ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε σε αυτό το ζήτημα και ασφαλώς δεν είναι ο μόνος. Το ίδιο έχουν πράξει κατ’ επανάληψη στο παρελθόν κι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, όπως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου.

Όλοι έχουν δίκιο, καθότι είναι πασιφανές πως υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή στην ελληνική οικονομία, καθώς ένα μέρος της οικονομικής δραστηριότητας δεν καταγράφεται στα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Φυσικά, κάποιοι είχαν την ευκαιρία να το κάνουν πράξη, αλλά δεν το έκαναν.

Είναι γνωστό ότι μόνο οι βεβαιωμένοι ανείσπραχτοι φόροι είναι μερικά δισ. ευρώ, ακόμη κι αν κανείς αφαιρέσει τις οφειλές μεταξύ φορέων του Δημοσίου.

Όμως, η φοροδιαφυγή είναι γενικός και αόριστος όρος και επομένως μπορούν να τον επικαλούνται οι πολιτικοί χωρίς να δυσαρεστούν κανένα.

Οι μόνοι ίσως που θα πρέπει να δυσαρεστούνται όταν ακούνε την καραμέλα της φοροδιαφυγής να πιπιλίζεται θα έπρεπε να είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.

Άλλωστε, η Ιστορία διδάσκει ότι αυτοί καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο κάθε φορά που η μάχη κατά της φοροδιαφυγής δεν κερδίζεται και τα ελλείμματα του προϋπολογισμού δεν περιορίζονται όσο επιτάσσουν οι Βρυξέλλες.

Και πώς μπορεί να περιοριστούν δραστικά τα ελλείμματα όταν τα κόμματα εξουσίας συνεχίζουν το βιολί των προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για να ικανοποιήσουν τις πελατειακές τους ανάγκες και συχνά μοιράζουν επιδόματα, π.χ. παραγωγικότητας (sic), σε διάφορες ομάδες πίεσης, ενώ αδυνατούν να βάλουν κάποια τάξη στη σπατάλη των προμηθειών των δημόσιων νοσοκομείων κτλ.

Η μάχη κατά της φοροδιαφυγής θα πρέπει να δοθεί, αλλά είναι αμφίβολο αν θα κερδηθεί.

Κι αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό αφορά στην αποκαλούμενη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή στις εκατοντάδες χιλιάδες μεσαίες, μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και στους ελεύθερους επαγγελματίες, που ελέγχουν εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους.

Με άλλα λόγια, η μάχη κατά της φοροδιαφυγής αφορά κυρίως σε πολλούς από τους "οικονομικά ασθενέστερους", με βάση τα επίσημα δηλωθέντα εισοδήματα.

Πρόκειται για τους "κακόμοιρους" που δηλώνουν μέσο εισόδημα χαμηλότερο από 10.000 ευρώ κι όμως στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία κ.α.

Πριν λοιπόν το κράτος δώσει την αιώνια μάχη κατά της φοροδιαφυγής, καλό θα ήταν να βάλει πρώτα σε κάποια τάξη τις δημόσιες δαπάνες, όσο δύσκολο κι αν είναι σε μια χώρα η οποία ξοδεύει το 80% και πλέον του τακτικού προϋπολογισμού για μισθούς, συντάξεις και τόκους.

Ίσως, μια λύση θα ήταν να μας επιβληθεί από τις Βρυξέλλες, που θα πρέπει να ελέγχει σχολαστικά την τήρησή του, κάποιο πλαφόν στις προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, π.χ. 1 πρόσληψη για κάθε 3 ή 5 συνταξιοδοτήσεις κτλ.

Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν οι ημέτεροι κυβερνώντες ανεξαρτήτως χρώματος να κατηγορούν την "κακή" Ευρωπαϊκή Επιτροπή που μας επέβαλε τέτοιο κορσέ για να δικαιολογηθούν στην κομματική τους βάση.

Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε ώστε να μη μεταφέρουν τα βάρη της αποτυχίας τους στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής στους μισθωτούς μέσω έκτακτων εισφορών (που έγιναν από τους "μπλε") ή της αύξησης των φορολογικών συντελεστών (που επέρχονται από τους "πράσινους") και ούτω καθεξής, επικαλούμενοι την αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.