Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς την κυβέρνηση!

Για να ανακάμψουν η Σοφοκλέους και η οικονομία εν μέσω διεθνούς κρίσης θα πρέπει να αλλάξει το κλίμα. Αυτό όμως μόνο ένας μπορεί να το κάνει αυτήν τη στιγμή, αλλά περί άλλα τυρβάζει.

Δημοσιεύθηκε: 13 Μαρτίου 2009 - 07:55

Dr Money

Η πώληση της Ολυμπιακής Αεροπορίας στη MIG αποτελεί μία από τις σημαντικότερες διαρθρωτικές οικονομικές αλλαγές των τελευταίων ετών.

Απαλλάσσει τον τόπο από έναν μεγάλο βραχνά που κόστισε στους Έλληνες φορολογουμένους εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ επί δεκαετίες και δείχνει ότι όλα μπορούν να γίνουν ακόμη κι όταν μοιάζουν χαμένα.

Όμως, η πώληση της Ολυμπιακής δυστυχώς είναι μία από τις ελάχιστες διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν γίνει εδώ και χρόνια και δεν θα είχε γίνει αν δεν είχε εμφανιστεί ο Mr MIG.

Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χειρότερη ίσως διεθνή οικονομική κρίση από τη δεκαετία του 1930 χωρίς να διαθέτει την απαραίτητη δημοσιονομική ευελιξία που απαιτεί η συγκυρία.

Την ίδια στιγμή που άλλες χώρες ανακοινώνουν προγράμματα στήριξης βιομηχανιών, η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει το ίδιο γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να βρει εύκολα δανεικά στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.

Ακόμη και το περίφημο πακέτο στήριξης των τραπεζών ύψους 28 δισ. ευρώ δεν είναι τίποτε άλλο από λεφτά της ΕΚΤ με ενέχυρο ειδικά κρατικά ομόλογα που δεν συμπεριλαμβάνονται στο δημόσιο χρέος και δεν είναι διαπραγματεύσιμα.

Τα υπόλοιπα είναι κρατικές εγγυήσεις τόσο ακριβές ώστε οι τράπεζες να τις αποφεύγουν παρότι τις χρειάζονται για να αναχρηματοδοτήσουν ομόλογα που λήγουν.

Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δεν είναι ασφαλώς χειρότερη από άλλων χωρών της ευρωζώνης, αφού το προβλεπόμενο ελληνικό έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι συγκριτικά μικρότερο.

Όμως, η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει το έλλειμμα σε τέτοια υψηλά επίπεδα για μερικά χρόνια όπως οι άλλες χώρες από τη στιγμή που το δημόσιο χρέος θα φτάσει ή/και θα υπερβεί το 100% του ΑΕΠ.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία.

Είναι αποτέλεσμα μιας πολύχρονης πολιτικής από διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις η οποία πρεσβεύει την εξαγορά ψήφων και τη διατήρηση στην εξουσία μέσα από προσλήψεις κι άλλα ρουσφέτια στο Δημόσιο, εκτός των άλλων.

Όλα αυτά οδηγούν σε συνεχή αύξηση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους που ένας διάτρητος φοροεισπρακτικός μηχανισμός και η έλλειψη φορολογικής συνείδησης δεν μπορούν να καλύψουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι από το 2001 μέχρι και το 2008 η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων, όπως καταγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό, υπερδιπλασιάστηκε, ενώ ο πληθωρισμός δεν ξεπέρασε σωρευτικά το 35% το ίδιο διάστημα.

Ο υπουργός οικονομικών κ. Παπαθανασίου έχει δίκιο όταν θέτει ως πρώτο στόχο για τη μείωση του ελλείμματος τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών.

Είναι όμως ανέφικτο να περιμένει κανείς ότι θα το επιτύχει όταν οι μισθοί, οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων και οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους αγγίζουν ή ξεπερνούν το 80% των συνολικών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού.

Επομένως, η αύξηση των φορολογικών εσόδων είναι εκ των ων ουκ άνευ για να κλείσει το έλλειμμα, αν και η οικονομική θεωρία διδάσκει ότι δεν αυξάνεις τους φόρους όταν ο ρυθμός ανάπτυξης έχει πάρει την κατηφόρα.

Υπό αυτές τις συνθήκες και με δεδομένη τη διεθνή κρίση είναι επόμενο το κλίμα να βαραίνει και ο κόσμος να κουμπώνεται, φοβούμενος τα χειρότερα για τη δουλειά του και την αγοραστική του δύναμη.

Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε σήμερα και είναι άμεση ανάγκη να αλλάξει το κλίμα προς το καλύτερο όσο δύσκολο κι αν φαίνεται.

Η κυβέρνηση που έχει τα γένια και τα χτένια θα πρέπει να λάβει πρωτοβουλίες βάσει σχεδίου γι’ αυτό.

Αν όμως η φαντασία της εξαντλείται στη νομιμοποίηση των καταπατημένων εκτάσεων του Δημοσίου, στη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων που ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς και κατά μερικούς πραγματικός πρωθυπουργός της χώρας αποκαλεί «τακτοποίηση» και στην επιβολή κεφαλικού φόρου στους μισθωτούς με εισόδημα 50.000 ευρώ και άνω, είναι προτιμότερο να κάνει κάτι καλύτερο.

Εκλογές το συντομότερο.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.