Χ.Α.: Ένας κίνδυνος που πολλοί αγνοούν!

Το κακό οικονομικό κλίμα, η εν δυνάμει πολιτική αβεβαιότητα και η άσχημη ψυχολογία ευθύνονται για τα χάλια της αγοράς. Όμως, ο σημαντικότερος κίνδυνος ίσως είναι εκείνος που οι περισσότεροι αγνοούν.

Δημοσιεύθηκε: 31 Δεκεμβρίου 2008 - 07:50

Dr Money

Ακόμη κι αν κάποιος ξένος διαχειριστής θεσμικού χαρτοφυλακίου είχε πειστεί για τις καλές προοπτικές κερδοφορίας κάποιων μεγάλων ελληνικών εταιριών, τις χαμηλές αποτιμήσεις τους και τα αμυντικά χαρακτηριστικά τους, π.χ. υψηλά μερίσματα, πιθανόν δεν θα τις προτιμούσε.

Το γεγονός ότι η κεφαλαιοποίησή τους είναι χαμηλή συγκρινόμενη με τις αντίστοιχες ομοειδών εταιριών του ίδιου κλάδου στην Ευρώπη θα μπορούσε να λειτουργήσει αρνητικά.

Άλλωστε οι περισσότεροι ξένοι θεσμικοί προτιμούν τις εταιρίες της μεγάλης κεφαλαιοποίησης αυτή τη χρονική περίοδο.

Όμως, δεν είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο θα τις αγνοούσε.

Ο κυριότερος λόγος είναι άλλος. Ο κίνδυνος να αποκτήσουν οι ξένοι θεσμικοί μια θέση αλλά να μην μπορούν να βγούν από αυτή σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Αναφερόμαστε στον κίνδυνο που σηματοδοτεί η μείωση της ρευστότητας στην ελληνική αγορά.

"Αν είναι να αγοράσεις μία μετοχή και χρειάζεσαι 100 μέρες για να βγεις επειδή δεν έχει ρευστότητα είναι σαν να έχεις αγοράσει μία μετοχή που δεν είναι διαπραγματεύσιμη" τονίζει στέλεχος μεγάλου ξένου fund.

Ο κίνδυνος ρευστότητας, όπως αποκαλείται, αποτελεί σήμερα τον σημαντικότερο ίσως κίνδυνο της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς στα μάτια των ξένων θεσμικών επενδυτών.

Δεν έχει τονιστεί όμως όσο θα έπρεπε και γι’ αυτό πολλοί αγνοούν τη σημασία του.

Ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι δεν είναι από εκείνους τους κινδύνους που μπορεί να περιορίσει κάποιος αξιοποιώντας ορισμένα εργαλεία πολιτικής.

Οι επιθετικές ρευστοποιήσεις ελληνικών μετοχών από ξένα funds, κυρίως hedge funds, που είχαν επενδύσει παλαιότερα στη Σοφοκλέους για δικούς τους λόγους επιδείνωσαν το πρόβλημα και έδειξαν περισσότερο το ρίσκο ρευστότητας της ελληνικής αγοράς.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες μια τέτοια εξέλιξη θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί σε κάποιον τουλάχιστον βαθμό εκ των έσω.

Κοινώς, από τις εγχώριες επενδυτικές δυνάμεις. Όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι πλέον εφικτό μετά τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν από κυβερνήσεις και από άλλους.

Οι ιδιώτες επενδυτές δεν δείχνουν να έχουν τη διάθεση ούτε και τις βαθιές τσέπες που χρειάζονται για να γίνει κάτι τέτοιο.

Τα αμοιβαία κεφάλαια συρρικνώνονται καθώς αντιμετωπίζουν σχεδόν συνεχείς εκροές, οι εταιρίες επενδύσεων χαρτοφυλακίου έχουν μειωθεί δραματικά μετά την απορρόφησή τους από τις μαμάδες-τράπεζες τα προηγούμενα χρόνια.

Επίσης, τα συνταξιοδοτικά ταμεία μπορούν να επενδύσουν μέχρι ένα μικρό όριο του συνολικού ενεργητικού τους σε μετοχές.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο μόνος παράγοντας που θα μπορούσε να αποκαταστήσει τις ισορροπίες θα ήταν και πάλι οι ξένοι επενδυτές.

Όμως, ο κίνδυνος εγκλωβισμού λόγω μειωμένης ρευστότητας της ελληνικής αγοράς λειτουργεί αποτρεπτικά.

Με λίγα λόγια, οι ίδιοι που ευθύνονται σε σημαντικό βαθμό για τον αυξημένο κίνδυνο ρευστότητας που χαρακτηρίζει σήμερα τη Σοφοκλέους είναι εκείνοι που μπορούν να τον μειώσουν.

Η Ιστορία διδάσκει ότι για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει αφενός μεν να βελτιωθεί το κλίμα διεθνώς, αφετέρου δε να πειστούν ότι υπάρχουν υποτιμημένες αξίες στη Σοφοκλέους όπου αξίζει να αγνοήσει κανείς το ρίσκο της ρευστότητας.

Δυστυχώς δεν είμαστε ακόμη εκεί.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.