Χωρίς στόρι, προκοπή δεν γίνεται!

Ο Γενικός Δείκτης έχει φτάσει στις 1.700 μονάδες, αλλά το ξεπούλημα της Σοφοκλέους από τα ξένα χαρτοφυλάκια συνεχίζεται. Το κλίμα δεν είναι καλό, όμως με το να ρίχνει κανείς λευκή πετσέτα δεν γίνεται καλύτερο.

Δημοσιεύθηκε: 18 Δεκεμβρίου 2008 - 08:00

Dr Money

Όταν, πριν από αρκετούς μήνες, οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις είχαν ακόμη το κουράγιο να επισκεφτούν τα ξένα funds στο Λονδίνο, στο Εδιμβούργο, στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη και στη Βοστόνη για να κάνουν παρουσιάσεις, αντιλαμβάνονταν ότι το στόρι που είχαν στις αποσκευές τους «πουλούσε» όλο και λιγότερο.

Με την κατάσταση να χειροτερεύει δραματικά μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers στα μέσα Δεκεμβρίου, τα ταξίδια στο εξωτερικό αραίωσαν μέχρις εξαφανίσεως σε ορισμένες περιπτώσεις.

Όμως, το μήνυμα που στέλνουν τα τερματικά στα χρηματιστηριακά γραφεία, στις τράπεζες και γενικότερα στα γραφεία είναι σαφές.

Το παλιό ελληνικό στόρι που στηριζόταν στην ανάπτυξη και στην αποδοχή υψηλότερου ρίσκου με αντάλλαγμα την προσδοκία υψηλότερης απόδοσης έχει χρεοκοπήσει.

Ο λόγος είναι ότι δεν συμβαδίζει με την εποχή της αβεβαιότητας, των χαμηλών έως αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης και της μειωμένης διάθεσης για ανάληψη ρίσκου που βιώνουμε σε παγκόσμια κλίμακα.

Η επιλογή δεν είναι εύκολη, γιατί δεν μπορείς να αλλάξεις ριζικά το στόρι αν δεν αλλάξεις ριζικά στρατηγική.

Θα πρέπει μια επιχείρηση να έχει τις ικανότητες του κ. Madoff στην απόκρυψη στοιχείων αν προβάλλει ένα διαφορετικό στόρι για να ικανοποιήσει τους ξένους θεσμικούς και ταυτόχρονα εμμένει στην ίδια στρατηγική.

Αν όμως μια εταιρία επιθυμεί να επιμείνει στην ίδια στρατηγική, δεν έχει παρά δύο επιλογές.

Η πρώτη είναι να εμμείνει στο ίδιο στόρι χωρίς καμία αλλαγή στρατηγικής, ελπίζοντας ότι έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα θα δικαιωθεί. Είναι μια λογική που βασίζεται στην υπόθεση ότι το νέο οικονομικό καθεστώς δεν θα διαρκέσει επί μακρόν.

Η δεύτερη επιλογή είναι να προσαρμόσει εν μέρει τη στρατηγική της και το στόρι της, αλλά να μην τα αλλάξει ριζικά.

Είναι σαφές ότι πολλές δεικτοβαρείς ελληνικές επιχειρήσεις, κυρίως τράπεζες, έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν τον δεύτερο δρόμο.

Δεν εγκαταλείπουν λοιπόν τη στρατηγική επιλογή της παρουσίας τους σε γειτονικές αναδυόμενες αγορές που υπόσχονται υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης σε σχέση με την ελληνική οικονομία και αγορά μεσομακροπρόθεσμα, αλλά προσπαθούν να περιορίσουν το ρίσκο, μειώνοντας τη μόχλευση του ισολογισμού τους για να ικανοποιήσουν τους μετόχους τους.

Όμως, δεν έχουν κατορθώσει μέχρι στιγμής να το «πακετάρουν» και να το πουλήσουν στο εξωτερικό κι αυτό εν μέρει αντικατοπτρίζει την απροθυμία των ξένων να ακούσουν τι έχουν να τους πουν.

Δεν είναι σίγουρο αν το αναμορφωμένο στόρι είναι εκείνο που χρειάζονται οι μετοχές τους και η Σοφοκλέους.

Αν πουλήσει καλώς. Αν δεν πουλήσει, όμως, θα πρέπει να παρουσιάσουν κάποιο άλλο στόρι που θα απεικονίζει αλλαγή στρατηγικής.

Πάντως, χωρίς στόρι και τελάληδες δουλειά δεν γίνεται.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.