Tα CDS, η Ελλάδα και οι τράπεζες

Τα credit default swaps (CDS), τα οποία έγιναν ευρέως γνωστά λόγω της κρίσης, έστειλαν νέο δυσοίωνο μήνυμα χθες για την ικανότητα της Ελλάδας να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος. Πόσοι όμως το έλαβαν;

Δημοσιεύθηκε: 19 Νοεμβρίου 2008 - 08:02

Dr Money

Η ύπαρξή τους στάθηκε η αφορμή να εγκαταλείψει ο Αμερικανός υπουργός οικονομικών κ. Χένρι Πόλσον τις ιδεολογικές του αντιλήψεις και να δώσει το πράσινο φως για τη σωτηρία του ασφαλιστικού κολοσσού ΑΙG.

Σύμφωνα με ορισμένους, η εκ των προτέρων γνώση των αμερικανικών αρχών για την ανάγκη διάσωσης της AIG ήταν ένας από τους λόγους εξαιτίας των οποίων κατέρρευσε η Lehman Brothers με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η AIG ήταν εκείνη που ουσιαστικά εγγυώνταν ότι θα αποζημιώνονταν όσοι είχαν αγοράσει CDSs (Credit Default Swaps) αξίας εκατοντάδων δισ. δολαρίων ή ευρώ για να προστατευτούν από το ενδεχόμενο χρεοκοπίας αμερικανικών, ευρωπαϊκών τραπεζών και επιχειρήσεων.

Όμως, CDSs έχουν εκδοθεί επίσης για ελληνικά κρατικά ομόλογα.

Όσοι τα έχουν αγοράσει θέλουν να προστατευτούν από το ενδεχόμενο να μην μπορεί το ελληνικό κράτος να πληρώνει τοκοχρεολύσια και απ’ ό,τι φαίνεται ορισμένοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν περισσότερα για να αγοράσουν τέτοια προστασία μέσω CDSs.

Χθες, το κόστος ενός τέτοιου CDS για ελληνικό κρατικό ομόλογο 5ετίας ανέβηκε στις 136 μονάδες βάσης και για ένα κρατικό ομόλογο 10ετίας στις 165 μονάδες βάσης.

Κοινώς, ο αγοραστής θα πλήρωνε 1.360 και 1.650 ευρώ αντίστοιχα προκειμένου να "ασφαλιστεί" για τα 5ετή και 10ετή ελληνικά κρατικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 1 εκατ. ευρώ.

Πρόκειται για επίπεδα-ρεκόρ από την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ σύμφωνα με τους ειδήμονες.

Κάτι αντίστοιχο παρατηρήθηκε με τα CDSs των άλλων αδύναμων κρίκων της ευρωζώνης, δηλαδή την Ιταλία και την Ιρλανδία.

Θα περίμενε κανείς ότι το ίδιο θα γινόταν με τα επιτοκιακά περιθώρια (spreads) που δανείζεται η ελληνική δημοκρατία πάνω από τη Γερμανία ή τα επιτόκια της χρηματαγοράς.

Όμως αυτό δεν συνέβη.

Το spread που ζητάνε οι επενδυτές για να αγοράσουν το 10ετές ελληνικό κρατικό ομόλογο υποχώρησε στις 152 μονάδες βάσης από 158 μονάδες προχθές.

Πιθανόν η αντίστροφη πορεία των CDSs και των spreads στα κρατικά ομόλογα να οφείλεται στο γεγονός ότι η αγορά των credit default swaps είναι πιο ρηχή.

Ίσως όμως και να οφείλεται σε καλύτερη τιμολόγηση του ελληνικού ρίσκου από τα CDSs.

Όποιος κι αν είναι ο λόγος, τα ανωτέρω δείχνουν να υπάρχει κάποιο άγχος σχετικά με το κόστος δανεισμού του ελληνικού δημοσίου όταν βγει τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο με μεγάλα ποσά για να καλύψει σημαντικό μέρος των ετήσιων δανειακών αναγκών της χώρας.

Είναι η περίοδος όπου θα πρέπει να βγουν στην αγορά και κάποιες από τις μεγάλες ελληνικές τράπεζες οι οποίες έχουν λήξεις μεσομακροπρόθεσμων ομολογιακών δανείων.

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι αξία έχουν οι εγγυήσεις του Δημοσίου όταν το κόστος των CDSs στα κρατικά ομόλογα αυξάνεται σχεδόν συνεχώς.

Αν μάλιστα πάει κανείς ένα βήμα παραπέρα, μπορεί να αναρωτηθεί κάτι ακόμη:

Έχουν αξία οι εγγυήσεις από τη στιγμή που δεν υποστηρίζονται από κάποιο κρατικό ταμείο ή φορέα που έχει αρκετή ρευστότητα για να αποζημιώσει τους ξένους επενδυτές σε περίπτωση ανάγκης, κοινώς αν κάποια δανείστρια τράπεζα τα βρει σκούρα;

Η απάντηση ανήκει στους δυνητικούς ξένους αγοραστές και πιθανόν να είναι αρνητική. Ας περιμένουμε.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.