Κοινή γνώμη, μπόνους και τραπεζίτες

Οι επικεφαλής μεγάλων ξένων τραπεζών, όπως UBS, Goldman Sachs και Deutsche Bank, αποποιήθηκαν του δικαιώματός τους στα μπόνους του 2008. Ήρθε η ώρα να τους μιμηθούν οι δικοί μας.

Δημοσιεύθηκε: 18 Νοεμβρίου 2008 - 07:59

Dr Money

Είναι συνήθως πάνω από 50 ή και 60 ετών, αλλά στη χώρα μας κάποιοι επιμένουν να τους αποκαλούν golden boys (χρυσά αγόρια) λόγω κυρίως των υψηλών αμοιβών που απολαμβάνουν.

Το γεγονός ότι κάποιοι από εκείνους που τους ονομάζουν golden boys βγάζουν περισσότερα χρήματα σε ετήσια βάση, σε σύγκριση με ορισμένους εξ αυτώ, είναι απλώς μία λεπτομέρεια.

Αναφερόμαστε στους επικεφαλής των τραπεζών της χώρας που έχουν γίνει κόκκινο πανί στα μάτια μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης λόγω της πολιτικής που ακολουθούν τα πιστωτικά ιδρύματα σε θέματα προμηθειών, πιστωτικών καρτών και επιτοκίων.

Η αλήθεια είναι ότι οι αμοιβές αρκετών εξ αυτών, συνήθως όσων ηγούνται μικρότερων τραπεζών ή κρατικών τραπεζών, είναι χαμηλές αν συγκριθούν με τις αντίστοιχες συναδέλφων τους σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, ακόμη και αν ληφθούν υπόψη οι επιδόσεις των τραπεζών τους.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για όλους.

Οι μισθοί μαζί με τα μπόνους και όλα τα έξτρα μερικών υψηλόβαθμων Ελλήνων τραπεζιτών που ηγούνται μεγάλων πιστωτικών ιδρυμάτων μπορούν κάλλιστα να συγκριθούν με τις αντίστοιχες απολαβές συναδέλφων τους από μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες.

Αρκεί να φέρει κανείς στον νου του το πρόβλημα που προέκυψε όταν οι Γάλλοι της Credit Agricole αναζητούσαν κορυφαίους Έλληνες τραπεζίτες για να αναλάβουν τα ηνία της Εμπορικής Tράπεζας.

Τα κασέ που ζητούσαν οι τελευταίοι ήταν μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της Credit Agricole.

Επίσης, από πρόσφατη έρευνα του "Economist" προκύπτει ότι επικεφαλής μεγάλης ελληνικής τράπεζας, που έχει μισθό πάνω από 3 εκατ. ευρώ τον χρόνο, θα μπορούσε άνετα να καταλάβει μία από τις πρώτες θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη σε αυτή την κατηγορία.

Φυσικά, οι μισθοί είναι μέρος ενός συνολικού πακέτου αποζημίωσης στο οποίο συμπεριλαμβάνονται διάφορα μπόνους, π.χ. stock options και άλλες αφορολόγητες παροχές.

Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις τα μπόνους ξεπερνούν κατά πολύ τις αμοιβές.

Όλα αυτά εξηγούν εν μέρει γιατί ορισμένοι δεν θα ήθελαν να μπει η τράπεζά τους στο κρατικό σχέδιο στήριξης των 28 δισ. ευρώ, και πιο συγκεκριμένα στους δύο πυλώνες που καταργούν τα μπόνους, περιορίζουν τις ετήσιες αμοιβές στα επίπεδα του διοικητή της κεντρικής τράπεζας και τη διανομή μερισμάτων στο 35% του συνόλου των κερδών.

Όμως, όποια κι αν είναι η επιλογή τους για είσοδο ή μη στο κρατικό σχέδιο στήριξης, οι ίδιοι θα μπορούσαν να κάνουν τους επικριτές τους να σωπάσουν.

Πώς;

Ανακοινώνοντας αυτοβούλως την παραίτησή τους από τα δικαιώματα σε μπόνους για το 2008 και το 2009 και τον αυτοπεριορισμό των αμοιβών τους στα επίπεδα του διοικητή της κεντρικής τράπεζας.

Να έκαναν, δηλαδή, κάτι αντίστοιχο με αυτό που έπραξαν κορυφαία στελέχη μεγάλων ξένων τραπεζών, όπως της UBS, της Goldman Sachs και της Deutsche Bank.

Το γεγονός ότι οι ελληνικές τράπεζες εμφανίζουν υψηλή κερδοφορία και οι ίδιοι παραιτούνται των ανωτέρω δικαιωμάτων θα λειτουργούσε πιο πολύ υπέρ τους.

Θα έδειχνε ότι λαμβάνουν τα μηνύματα των καιρών και δεν θα μπορούσε κανείς πλέον να μιλήσει για golden boys.

Το γεγονός ότι οι ίδιοι έβγαλαν πολλά λεφτά, π.χ. μερικά εκατομμύρια ευρώ, τα προηγούμενα χρόνια και η θέση τους δεν κινδυνεύει διευκολύνει μια τέτοια απόφαση.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.