Η Ελλάδα εφαρμόζει το ιρλανδικό μοντέλο!

Μπορεί η Ελλάδα να μην υιοθέτησε το ιρλανδικό οικονομικό μοντέλο όταν έπρεπε, έσπευσε όμως να υιοθετήσει σχεδόν άμεσα την πρόσφατη κρατικοπατερναλιστική έκφανσή του. Βοήθειά μας...

Δημοσιεύθηκε: 3 Οκτωβρίου 2008 - 08:00

Dr Money

Η Ελλάδα εφαρμόζει το ιρλανδικό μοντέλο!

Οι φήμες των προηγούμενων ημερών για τις τράπεζες έχουν καταλαγιάσει.

Όμως, η ανησυχία για την υγεία ορισμένων τραπεζών έχει επεκταθεί σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που μέχρι πρότινος δεν είχαν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της διεθνούς κρίσης και των πιθανών επιπτώσεών της στην ελληνική οικονομία.

Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα όλων αυτών, είτε πρόσκειται πολιτικά στον κεντροδεξιό χώρο είτε στον κεντροαριστερό, έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό.

Πιστεύει ότι το κράτος μπορεί να θεραπεύσει πάσα οικονομική νόσο.

Η χρεοκοπία της Lehman Brothers στις ΗΠΑ και οι κρατικοποιήσεις ευρωπαϊκών τραπεζών όπως της Northern Rock, εν μέρει της Fortis και της Dexia έχουν ενισχύσει αυτήν την αντίληψη.

Υπό αυτήν την έννοια, η χθεσινή δήλωση του κ. Αλογοσκούφη, ο οποίος προφανώς έχει έγκυρη πληροφόρηση από την Τράπεζα της Ελλάδος και τα τραπεζικά επιτελεία, για εγγύηση των καταθέσεων από το ελληνικό δημόσιο μπορεί να αποδειχτεί καταλυτική.

Η δήλωση δείχνει ανησυχία, όμως η εγγύηση του Δημοσίου, ακόμη κι αν είναι στα λόγια, είναι αρκετή για να καθησυχάσει τόσο τις γιαγιάδες και τους παππούδες όσο και τους μεσήλικες ιδιωτικούς και δημοσίους υπάλληλους αυτής της χώρας.

Έστω λοιπόν και έπειτα από καθυστέρηση δεκαετιών, η Ελλάδα αποφάσισε να μιμηθεί σε κάτι τους Ιρλανδούς.

Η εγγύηση της ιρλανδικής κυβέρνησης αφορά σε καταθέσεις ύψους 400 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν σε δύο φορές και πλέον το ΑΕΠ της χώρας, σύμφωνα με αναλυτές.

Η ελληνική εγγύηση (;) αφορά προφανώς σε καταθέσεις 210 δισ. ευρώ και έχει τον χαρακτήρα «πολιτικής δέσμευσης» -οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό- από μια κυβέρνηση που ουσιαστικά εξαρτάται από τα τερτίπια του κάθε κ. Τατούλη.

Επομένως, η ελληνική εγγύηση είναι μικρότερη και σ’ αυτή τουλάχιστον τη φάση βρίσκεται στα λόγια, που ως γνωστόν δεν κοστίζουν τίποτα, ή τουλάχιστον έτσι θεωρούν στην κυβέρνηση.

Όμως, το δημόσιο χρέος της Ελλάδος είναι όσο περίπου το ΑΕΠ, σε αντίθεση με το ιρλανδικό που είναι πολύ χαμηλότερο.

Δεν είμαστε λοιπόν καθόλου σίγουροι ότι οι αναλυτές της S&P, της Moody’s και της FitchRatings θα δουν με το ίδιο μάτι την «πολιτική δέσμευση» αφού έχουν πρόσφατα καεί σε άλλες περιπτώσεις και, ως γνωστόν, όποιος καίγεται στον χυλό φυσά και το γιαούρτι.

Επομένως, δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν οι τρεις κύριες εταιρίες αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας εκδώσουν εκθέσεις, θέτοντας τις προοπτικές αξιολόγησης της ελληνικής οικονομία υπό αναθεώρηση.

Το λιγότερο όμως που χρειάζεται ο κρατικός προϋπολογισμός είναι να ανέβει κι άλλο το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η δήλωση Αλογοσκούφη που αποσκοπεί στον καθησυχασμό των καταθετών θα εισακουστεί από το πόπολο και τους εύπορους συμπολίτες μας και δεν θα χρειαστεί να υλοποιηθεί ενώ οι ξένες εταιρίες αξιολόγησης θα τη θεωρήσουν «αεριτζίδικη».

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.