Tράπεζες δύο ταχυτήτων λόγω Paulson!

Ακόμη και «νερωμένο», το σχέδιο Paulson δημιουργεί ελπίδες στις αγορές για έξοδο από την κρίση. Δημιουργεί όμως και τράπεζες δύο ταχυτήτων στη γειτονιά μας.

Tράπεζες δύο ταχυτήτων λόγω Paulson!
Τι σχέση μπορεί να έχει το αμερικανικό σχέδιο Paulson με τις τράπεζες της Γηραιάς Ηπείρου και μέσω αυτών σε μικρότερο βαθμό με τις ελληνικές;

Κι όμως έχει.

Η βελγοολλανδική τράπεζα Fortis που αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα κεφαλαιακής επάρκειας ανήκει στη μία κατηγορία, αν και έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.

H Fortis είναι πολύ σημαντική για τις οικονομίες του Βελγίου και της Ολλανδίας.

Αυτός είναι ο λόγος που δεν κινδυνεύει να έχει τη μοίρα της Lehman Brothers, αφού οι κυβερνήσεις των δύο προαναφερθεισών χωρών δεν πρόκειται να την αφήσουν στη μοίρα της.

Η Fortis, η οποία είδε τα κέρδη του 2ου τριμήνου να μειώνονται 49% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο λόγω απομειώσεων σε χρεόγραφα και παράγωγα, πληρώνει ουσιαστικά την περυσινή επιλογή της να ξοδέψει πάνω από 24 δισ. ευρώ για να αγοράσει κομμάτια της ABN Amro Holding NV.

Η διαφαινόμενη αδυναμία της να βρει κάπου 8,3 δισ. ευρώ για να ενισχύσει την κεφαλαιακή της βάση την έχει φέρει σε δύσκολη θέση, από την οποία ίσως μόνο μια εθνικοποίηση ή πώληση σε μεγάλο χρηματοοικονομικό οίκο θα μπορούσε να τη βγάλει.

Η Fortis ανήκει σε μία ομάδα ευρωπαϊκών τραπεζών που έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά.

Πρώτον, δεν έχουν σημαντική παρουσία στην αμερικανική αγορά. Δεύτερον, διαθέτουν στο χαρτοφυλάκιό τους αρκετούς πιστωτικούς τίτλους που έχουν εκδώσει τράπεζες, εταιρίες κ.λπ. από την άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Αντίθετα, άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως η Barclays και η Deutsche Bank, έχουν σημαντική παρουσία στις ΗΠΑ και διαθέτουν αρκετά «τοξικά» ομόλογα.

Είναι λοιπόν πολύ πιθανόν οι τελευταίες, λόγω της παρουσίας τους στις ΗΠΑ, να μπορούν να πουλήσουν «τοξικά» χρεόγραφα στην αμερικανική κυβέρνηση μέσω του σχεδίου Paulson.

Σ’ αυτή την περίπτωση δημιουργούνται τράπεζες δύο ταχυτήτων στην Ευρώπη. Αυτές που θα έχουν πρόσβαση στα αμερικανικά λεφτά και αυτές που δεν θα έχουν.

Ο μόνος που θα μπορούσε να γεφυρώσει αυτό το χάσμα είναι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Οι τελευταίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό εξαγοράς των «τοξικών» ομολόγων μικρότερης κλίμακας αντίστοιχο του αμερικανικού, αλλά εμφανίζονται απρόθυμες να το κάνουν.

Τουλάχιστον μέχρι στιγμής, γιατί κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι είναι δυνατόν να καταφέρει ο κ. Paulson, αν όπως εικάζεται επισκεφτεί τους Ευρωπαίους ομολόγους του για να τους πείσει να κάνουν το ίδιο.

Φυσικά, οι ελληνικές τράπεζες έχουν σχεδόν μηδαμινή έκθεση σε «τοξικά» χρεόγραφα και καθόλου ή ελάχιστη παρουσία στην αμερικανική αγορά και θεωρητικά δεν τις αφορά.

Όμως, η πορεία των μετοχών τους εξαρτάται σε αξιόλογο βαθμό από τη σύγκριση των αποτιμήσεών τους με ομοειδείς ευρωπαϊκές τράπεζες και οι τελευταίες προσομοιάζουν περισσότερο από πλευράς μεγέθους στη Fortis και λιγότερο στις μεγάλες όπως UBS, Barclays κ.λπ.

Ως εκ τούτου οι εξελίξεις σ’ αυτό το μέτωπο τις αφορούν, όπως άλλωστε συμβαίνει με τις εκτιμήσεις για τον ρυθμό ανάπτυξης της ευρωζώνης που επηρεάζει το ελληνικό ΑΕΠ και τις οικονομίες των χωρών της ευρύτερης περιοχής.

Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v