Ο «διάβολος» στο σχέδιο Paulson

Κάθε μεγαλεπήβολο σχέδιο για τη σωτηρία των αγορών δημιουργεί ελπίδες και προσδοκίες για ταχεία ανάκαμψη. Το ίδιο συμβαίνει με το σχέδιο Paulson. Mόνο που ο διάβολος κρύβεται μερικές φορές στις λεπτομέρειες.

Δημοσιεύθηκε: 26 Σεπτεμβρίου 2008 - 07:46

Dr Money

Τα χρηματιστήρια χαιρέτισαν χθες με άνοδο τη διαφαινόμενη «θεμελιώδη» συμφωνία μεταξύ του Κογκρέσου και του Λευκού Οίκου για το σχέδιο διάσωσης του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού κλάδου, ενώ τα κρατικά ομόλογα υποχώρησαν σημαντικά.

Η Σοφοκλέους και οι άλλες ευρωπαϊκές χρηματιστηριακές θα ακολουθήσουν πιθανόν σήμερα.

Φυσικά, υπάρχουν κι εκείνοι, π.χ. οι 166 ακαδημαϊκοί οικονομολόγοι στις ΗΠΑ, που ζητάνε από το Κογκρέσο να μη βιαστεί να ψηφίσει ένα σχέδιο που θα επηρεάσει τις ζωές των Αμερικανών πολιτών κι όχι μόνο για πολλά χρόνια.

Κι αν οι ακαδημαϊκοί οικονομολόγοι, μεταξύ των οποίων τρεις νομπελίστες, θεωρούνται ξεκομμένοι σε μεγάλο βαθμό από την πραγματική οικονομία και τις αγορές, δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλους στην αγορά που πιστεύουν ότι υπάρχουν καλύτεροι τρόποι για να ξοδέψει κανείς 700 δισ. δολάρια.

Όμως, όλα αυτά είναι θεωρητικά.

Επί του πρακτέου, το ζήτημα είναι να σταθεί στα πόδια του το γρηγορότερο ο χρηματοοικονομικός τομέας, να αρχίσουν οι τράπεζες να δανείζουν και πάλι ευκολότερα για να βοηθηθεί η κατανάλωση και να σταθεροποιηθεί το συντομότερο η πληγωμένη αμερικανική αγορά κατοικίας.

Άλλωστε ακόμη κι αν ψηφιστεί το σχέδιο Paulson στο Κογκρέσο δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα αποδειχτεί αποτελεσματικό ή θα βοηθήσει τις αγορές να ανακάμψουν σε μονιμότερη βάση, όπως απέδειξε το σχέδιο RTC στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Η εταιρία RΤC για την εκκαθάριση των χρεοκοπημένων αμερικανικών πιστωτικών ιδρυμάτων (Savings & Loan Associations) ιδρύθηκε στις 9 Αυγούστου του 1989.

Χρειάστηκε όμως να περάσουν πολλοί μήνες και να φτάσουμε στον Οκτώβριο του 1990 για να πιάσει πάτο η αμερικανική χρηματιστηριακή αγορά. Επιπλέον, η κορύφωση των χρεοκοπιών καθυστέρησε ακόμη περισσότερο το 1991.

Φυσικά, το σημερινό σχέδιο διάσωσης και εκείνο του RTC έχουν πολλές και σημαντικές διαφορές. Όμως, το μάθημα δεν αλλάζει.

Ακόμη κι αν το σχέδιο Paulson αρχίσει να υλοποιείται γρήγορα και αποδειχτεί αποτελεσματικό, θα περάσει πιθανόν αρκετός χρόνος μέχρις ότου οι χρηματιστηριακές αγορές πιάσουν πάτο.

Επιπλέον, σημαντικές λεπτομέρειες υλοποίησης του σχεδίου δεν έχουν γίνει γνωστές, π.χ. ποια χρεόγραφα θα μπορούν να συμμετάσχουν στις δημοπρασίες, ποιες τράπεζες ή άλλες εταιρίες κ.λπ.

Κι όμως, αυτές είναι οι λεπτομέρειες που μερικές φορές κάνουν τη διαφορά.

Είναι πάντως ενθαρρυντικό το μήνυμα που στέλνει το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών αναφορικά με την τιμολόγηση των «τοξικών» χρεογράφων. Κοινώς, οι τιμές αγοράς τους θα είναι υψηλότερες από τις τωρινές που θεωρούνται «σκοτωμένες».

Αυτό σημαίνει ότι ο Αμερικανός φορολογούμενος θα πληρώσει τον λογαριασμό «με το καλημέρα».

Από την άλλη πλευρά, οι μετοχές των τραπεζών που έχουν τέτοια ομόλογα στο χαρτοφυλάκιό τους θα πάρουν πάνω τους γιατί θα μπει κάποιος φραγμός στις απομειώσεις περιουσιακών στοιχείων (write downs).

Υπό αυτή την έννοια, το σχέδιο Paulson θα έχει λογικά θετική επίδραση στις αγορές πίστης.

Το αν όμως η θετική επίδραση θα έχει διάρκεια δεν μπορεί να ειπωθεί εάν προηγουμένως δεν γίνουν γνωστές οι υπόλοιπες λεπτομέρειες του σχεδίου διάσωσης, όπως, για παράδειγμα, κατά πόσο θα επιτραπεί να συμμετάσχουν ευρωπαϊκές τράπεζες και σε τι βαθμό αν οι ευρωπαϊκές αρχές δεν δεχτούν να υιοθετήσουν ένα αντίστοιχο σχέδιο στην Ε.Ε.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.