Πιστωτικό ντόμινο και κρίση εμπιστοσύνης!

Οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες περνούν διαδοχικά στην Ιστορία, ενώ η ρωσική αγορά λιώνει και ο χρυσός ανακάμπτει. Τα 2 κακά σενάρια βρίσκονται σε εξέλιξη. Μεταστατικός καρκίνος ή βαρύ αυτοκινητικό δυστύχημα;

Δημοσιεύθηκε: 18 Σεπτεμβρίου 2008 - 07:58

Dr Money

Πιστωτικό ντόμινο και κρίση εμπιστοσύνης!

Μετά την Bear Stearns τον Μάρτιο, τη Fannie Mae και τη Freddie Mac πριν λίγο καιρό, ο Θείος Σαμ παρενέβη ακόμη μία φορά χθες για να σώσει τον ασφαλιστικό κολοσσό AIG από κατάρρευση, φοβούμενος τις επιπτώσεις μιας χρεοκοπίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γι’ αυτό ρισκάρει κάπου 900 δισ. δολάρια από τα χρήματα των φορολογουμένων, δικαιώνοντας εκείνους που μιλάνε για ιδιωτικοποίηση κερδών και για κοινωνικοποίηση ζημιών.

Επιπλέον, προκαλεί ερωτηματικά για τα κριτήρια που χρησιμοποιεί για να ρίχνει σωσίβιο σωτηρίας σε κάποιες τράπεζες και σε εταιρίες ή για να αφήνει άλλες τράπεζες, όπως τη Lehman Brothers, να πεθαίνουν.

Πάντως, ούτε το σωσίβιο στην AIG στάθηκε ικανό να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών για την ικανότητα της Morgan Stanley, πρωτίστως, και της Goldman Sachs, δευτερευόντως, να επιζήσουν αυτόνομα, χωρίς να προσδεθούν στο άρμα κάποιας τράπεζας με μεγάλη καταθετική βάση.

Πώς θα μπορούσε άλλωστε, από τη στιγμή που οι κρατικές επιχειρήσεις σωτηρίας έχουν μόνιμα θύματα τους μετόχους των εταιριών που σώζονται.

Οι μετοχές της Morgan Stanley έχασαν 24% της αξίας τους χθες και της Goldman Sachs 14%, ωθώντας τον διευθύνοντα σύμβουλο της πρώτης κ. John Mack στην απόφαση να ξεκινήσει επαφές με άλλες τράπεζες, π.χ. με τη Wachovia, για "γάμο".

Οι σορτάκηδες έκανα πάλι πάρτι χθες, επικρατώντας ξανά του αμερικανού υπουργού Οικονομικών κ. Henry Paulson και του εξαφανισμένου το τελευταίο διάστημα κ. Bernanke της Fed.

Την ίδια στιγμή, η ζήτηση για δολάρια στη διατραπεζική αγορά, όπου βγαίνουν οι τράπεζες για να δανειστούν, ήταν ιδιαίτερα αυξημένη.

Αυτό είναι λογική απόρροια της κρίσης εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ των πιστωτικών ιδρυμάτων, η οποία έχει περιορίσει τις πιστωτικές γραμμές, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να αναζητούν χρηματοδότηση στρεφόμενα στον δανεισμό αυτής της μορφής.

Δεν εκπλήσσει, λοιπόν, το ότι το 3μηνο διατραπεζικό επιτόκιο Libor του δολαρίου ανέβηκε χθες στο 3,06%.

Ούτε εκπλήσσει η στροφή των επενδυτών σε τοποθετήσεις χαμηλότερου ρίσκου, που οδήγησαν την απόδοση του 3μηνου αμερικανικού έντοκου γραμματίου (T-Bill) στο 0,0203, μέγεθος που αντιπροσωπεύει το χαμηλότερο επίπεδο από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Επίσης, δεν εκπλήσσει ούτε η αναζήτηση καταφυγίου από τα επενδυτικά κεφάλαια στον χρυσό, στο ασήμι και στα άλλα εμπορεύματα, που οδήγησαν στη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο της τιμής του χρυσού των τελευταίων 9 χρόνων και του ασημιού από το 1979.

Όμως, ο μεγάλος πόνος και το αίμα που ρέει στη Wall Street και στις άλλες αγορές του πλανήτη δεν πρόκειται να καταλαγιάσει εύκολα.

Πριν ακόμη συμβούν τα τελευταία γεγονότα, οι απώλειες των πιστωτικών ιδρυμάτων από επενδύσεις σε προϊόντα των πιστωτικών αγορών εκτιμώντο σε 500 δισ. δολάρια και πλέον, από τα οποία μόνο 350 δισ. δολάρια είχαν αναπληρωθεί.

Με δεδομένο ότι τα πιστωτικά ιδρύματα δανείζουν 15 δολάρια περίπου για κάθε δολάριο που έχουν ως ίδιο κεφάλαιο, το άνοιγμα των 150 δισ. δολαρίων μεταφράζεται σε μείωση της ρευστότητας κατά 2,25 τρισ. δολάρια.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι απώλειες των 500 δισ. και πλέον έχουν διευρυνθεί κατά πολύ μετά τα τελευταία γεγονότα, αφού οι τιμές των επενδυτικών προϊόντων υποχώρησαν κι άλλο, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η ρευστότητα έχει μειωθεί επιπλέον.

Η λογική υπαγορεύει ότι δεν έχουμε δει ακόμη όλο το έργο, αφού ο περιορισμός της μόχλευσης από τα πιστωτικά ιδρύματα συνεχίζεται μεν, αλλά δεν είναι ακόμη επαρκής.

Επιπλέον, η κατρακύλα των τιμών στην αμερικανική αγορά ακινήτων, απ’ όπου ξεκίνησαν όλα, εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί για πολλούς μήνες ακόμη.

Μεταστατικός καρκίνος ή βαρύ αυτοκινητικό δυστύχημα, με αρκετούς νεκρούς;

Θα ποντάραμε στο δεύτερο, όμως το δράμα συνεχίζεται και ο χρόνος θα δείξει.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.