H Eθνική Ασφαλιστική και οι "σερίφηδες"!

Κανείς δεν επενδύει τα χρήματά του σε αγορές όπου επικρατεί ο νόμος του Φαρ Ουέστ και που δεν έχουν καλές προοπτικές ανάπτυξης. Η αναζήτηση στρατηγικού εταίρου για την Εθνική Ασφαλιστική θα το αποδείξει.

Δημοσιεύθηκε: 11 Σεπτεμβρίου 2008 - 07:50

Dr Money

Το μήνυμα που έχει στείλει η νέα εποπτική αρχή του ασφαλιστικού κλάδου (ΕΠΕΙΑ) με τη στάση της στο θέμα τoυ ομίλου Aspis είναι σαφές.

Στο σαλούν της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς υπάρχει πλέον σερίφης.

Αν αυτό είναι αποτέλεσμα των πιέσεων των μεγάλων ξένων ασφαλιστικών εταιριών που μπήκαν στην ελληνική αγορά τα τελευταία χρόνια, π.χ. Groupama, AXA, και εκείνων που προυπήρχαν, ή απλώς οφείλεται στον ζήλο και στον επαγγελματισμό όσων τη στελεχώνουν, μένει να αποδειχτεί.

Αν ήταν να στοιχηματίσουμε, θα ποντάραμε περισσότερα χρήματα στον δεύτερο λόγο και λιγότερα στον πρώτο.

Όπως και να έχει, ένα πράγμα είναι σίγουρο.

Κανένας δεν επενδύει δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια για να εξαγοράσει εταιρίες η/και για να συνάψει στρατηγικές συμφωνίες bancassurance σε ξένες αγορές όπου επικρατεί ο νόμος των καουμπόηδων του Φαρ Ουέστ και οι οποίες δεν υπόσχονται υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Η αναζήτηση στρατηγικού εταίρου για την Εθνική Ασφαλιστική από την Εθνική Τράπεζα αναμένεται να το επιβεβαιώσει.

Έναν περίπου χρόνο πριν η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωνε τη δημόσια πρότασή της για την εξαγορά του 23% των μετοχών της Εθνικής Ασφαλιστικής, σε μία κίνηση που ουσιαστικά παρέπεμπε στην επόμενη που ανακοινώθηκε χθες.

Την αναζήτηση ξένου στρατηγικού επενδυτή για τη θυγατρική της στις ασφάλειες, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχεί για το αν το τίμημα θα είναι υψηλότερο ή χαμηλότερο από τη χρηματιστηριακή τιμή της και πόσο.

Τα οφέλη για την Εθνική Τράπεζα από μια τέτοια εξέλιξη είναι άμεσα και ορατά.

Θα βγάλει από πάνω της το βάρος μίας εταιρίας με υπερβάλλον, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, προσωπικό, που χρειάζεται συχνά κεφαλαιακές ενέσεις για να ικανοποιεί τους κανόνες φερεγγυότητας και θα εισπράξει πολύτιμα κεφάλαια, ενισχύοντας την κεφαλαιακή της θέση και ρευστότητα σε μια δύσκολη εποχή.

Αν ο στρατηγικός επενδυτής, η κοινώς εξαγοράζουσα εταιρία, θα έχει γαλλικό, γερμανικό ή αμερικανικό όνομα, θα φανεί στην πράξη.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα τους διαφύγουν δύο πράγματα.

Πρώτον, τα ασφάλιστρα του κλάδου ζωής ως ποσοστό του ΑΕΠ βρίσκονται στο 1% στην Ελλάδα και είναι ανάλογα εκείνων που συναντά κανείς σε αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Βραζιλία, η Ινδονησία και το Μεξικό, ενώ υπολείπονται εκείνων της Τσεχίας και της Πολωνίας που βρίσκονται στο 2% του ΑΕΠ.

Επιπλέον, η Ελλάδα ενέχει ως πιο ώριμη οικονομία-μέλος της ευρωζώνης μικρότερο ρίσκο για τις επενδύσεις τους. Ακόμη, αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα με τη γήρανση του πληθυσμού και το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα, που αργά ή γρήγορα θα ωθήσει περισσότερο κόσμο στα ιδιωτικά προγράμματα συνταξιοδότησης.

Δεύτερον, η αυστηρότερη πολιτική της ΕΠΕΙΑ και οι κανόνες για τη Solvency II θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη συγκέντρωση στον κλάδο, προς όφελος των μεγάλων παικτών που θα κερδίσουν μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς.

Αν παρ' ελπίδα οι ελληνικές αρχές αδιαφορήσουν, θα υπάρξουν πολύ περισσότερες ξένες ασφαλιστικές εταιρίες που θα έχουν συμφέρον να ασκήσουν πίεση προς τις ελληνικές εποπτικές και πολιτικές αρχές να κάνουν το αυτονόητο, δηλαδή να καθαρίσουν το σαλούν από τους καουμπόηδες.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.