Tραπεζικοί γάμοι κόντρα στο ρίσκο

Μερικοί ισχυρίζονται ότι ο γάμος δεν είναι λύση. Όμως, οι γάμοι μεταξύ των ελληνικών τραπεζών μπορούν να αποδειχτούν διέξοδος στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η διεθνής πιστωτική κρίση.

Δημοσιεύθηκε: 10 Ιουνίου 2008 - 08:00

Dr Money

Χρόνια είχαν οι μετοχές των ελληνικών τραπεζών να καταγράψουν τόσο μεγάλες απώλειες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όσο μέχρι στιγμής φέτος.

Το γεγονός ότι τα έχουν πάει καλύτερα σε σχέση με τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο από τότε που ξεκίνησε η διεθνής πιστωτική κρίση μέχρι σήμερα συνιστά μικρή παρηγοριά για τους μετόχους τους.

Ιδιαίτερα για εκείνους που είχαν εθιστεί στην εποχή των παχέων αγελάδων και ασφαλώς η νέα πραγματικότητα δεν τους χαροποιεί.

Τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους.

Η μετοχή της ναυαρχίδας που λέγεται Εθνική Τράπεζα έχει υποστεί απώλειες 26% το τελευταίο 6μηνο. Κατά σύμπτωση ανάλογη πτώση έχει καταγράψει επίσης η Eurobank που είδε τη χρηματιστηριακή αξία της να υποχωρεί 26% το ίδιο διάστημα.

Ακολουθεί η Τράπεζα Πειραιώς που υποχωρεί 23,7%, ενώ ακόμη μεγαλύτερες απώλειες της τάξης του 36% έχει υποστεί η μετοχή της Αγροτικής Τράπεζας.

Από την άλλη πλευρά, αρκετά καλύτερη συμπεριφορά έχει η μετοχή της Αlpha Bank που έχει απολέσει το 10% της κεφαλαιοποίησής της το τελευταίο εξάμηνο.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία καθώς έχουν έναν κοινό παρονομαστή.

Άλλη σε μικρότερο κι άλλη σε μεγαλύτερο βαθμό, οι μεγάλες τράπεζες έχουν έκθεση σε ταχύτερα αναπτυσσόμενες αγορές που θεωρούνται υψηλότερου κινδύνου.

Το τελευταίο δεν χαρακτηρίζεται προτέρημα σε περιόδους όπως η τωρινή, όπου η επιθυμία για ανάληψη μικρότερου ρίσκου έχει την τιμητική της στα θεσμικά χαρτοφυλάκια ανά τον πλανήτη.

Πρόκειται για στροφή 180 μοιρών σε σχέση με την αντίληψη που είχαν οι ίδιοι διαχειριστές για τις αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης τέτοια εποχή πέρυσι.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στην ιστορία.

Αυτή τη στιγμή, η αγορά δεν αναγνωρίζει στις αποτιμήσεις των ελληνικών τραπεζών αλλά και σε άλλες που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης το premium για την ανάπτυξη που τους έδινε πριν από έναν χρόνο.

Με δεδομένο ότι η δυναμική είναι τέτοια που η συμμετοχή αυτών των χωρών στα έσοδα και στα κέρδη των ελληνικών ομίλων θα είναι μεγαλύτερη τα επόμενα τρίμηνα, οι διοικήσεις τους έχουν μια στρατηγική απόφαση να πάρουν.

Μία επιλογή είναι να επιμείνουν στο ίδιο μοντέλο ανάπτυξης, ελπίζοντας ότι στο τέλος οι αγορές θα αλλάξουν ρότα και θα δικαιωθούν.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που συνεπάγεται η ταχύρρυθμη ανάπτυξη σ’ αυτές τις χώρες, π.χ. πιθανή αύξηση των επισφαλών δανείων, υψηλό κόστος χρηματοδότησης κ.λπ.

Μία άλλη επιλογή είναι να δώσουν μεγαλύτερο βάρος στις ώριμες αγορές που θεωρούνται χαμηλότερου ρίσκου.

Επειδή όμως δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις καταξιωμένες και μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες στην έδρα τους θα πρέπει να επικεντρωθούν στην ελληνική αγορά που θεωρείται πιο ώριμη από τις γειτονικές.

Αυτή η επιλογή σημαίνει γάμο με μια άλλη μεγάλη ελληνική τράπεζα ώστε το ειδικό βάρος της εγχώριας αγοράς στον νέο όμιλο που θα σχηματιστεί να αυξηθεί.

Τι θα επιλέξει κάθε τράπεζα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την άποψη που έχει για την πορεία των διεθνών αγορών, τη δική της θέση, των ανταγωνιστών της και ασφαλώς το τίμημα και το μοίρασμα των οφικίων στο νέο σχήμα.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι απόφαση θα πάρει η κάθε μία.

Πάντως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι σε μια μικρή αγορά με λίγους μεγάλους παίκτες ένας γάμος μπορεί να φέρει κι άλλον.

Αν αυτό είναι καλό ή κακό είναι μια άλλη ιστορία.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.