H ολέθρια σχέση μετοχών - πετρελαίου

Η Σοφοκλέους και οι άλλες ευρωπαϊκές αγορές αναμένεται να αισθανθούν και σήμερα τις επιπτώσεις από τη μεγάλη πτώση του δείκτη Dow Jones την Παρασκευή. Πιο πολύ όμως θα πρέπει να ανησυχούν για το μέλλον.

Δημοσιεύθηκε: 9 Ιουνίου 2008 - 08:03

Dr Money

Πριν από μερικές εβδομάδες ήταν η Goldman Sachs που προέβλεψε ότι η τιμή του "μαύρου χρυσού" μπορεί να πιάσει τα 150 δολάρια το βαρέλι και βάλε φέτος.

Ο αναλυτής της Morgan Stanley ήταν ακόμη πιο σαφής στην πρόβλεψή του την προηγούμενη εβδομάδα.

Η τιμή του πετρελαίου ίσως ανέβει στα 150 δολάρια μέχρι και τον Ιούλιο, προειδοποίησε, επισημαίνοντας ότι η Ασία απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών από τη Μέση Ανατολή, ενώ τα αποθέματα του αργού στη λεκάνη του Ατλαντικού μειώνονται.

Η πρόβλεψη αρκούσε για να μπει κατ’ αρχάς φρένο στις πωλήσεις συμβολαίων αργού και εν συνεχεία να γίνει η αντίστροφη κίνηση με αφορμή τις δηλώσεις Ισραηλινού υπουργού για χτύπημα στο Ιράν που έστειλαν το πετρέλαιο στα 139 δολάρια.

Όλα πλέον δείχνουν ότι είναι παρακινδυνευμένο να ποντάρει κανείς στον μοναδικό καταλύτη που θα μπορούσε να προκαλέσει ράλι στις μετοχές και στα ομόλογα, δηλαδή μια σημαντική και διατηρήσιμη πτώση της τιμής του αργού τις επόμενες εβδομάδες σ’ ένα περιβάλλον ικανοποιητικών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης.

Η μεγάλη υποχώρηση της Wall Street την Παρασκευή οφείλεται εν μέρει στη διαπίστωση ότι η αμερικανική οικονομία δεν πάει καλά -άνοδος ανεργίας στο 5,5%- και εν μέρει στη μεγάλη άνοδο της τιμής του "μαύρου χρυσού".

Θα ήταν ασφαλώς λάθος να αντλήσει κανείς συμπεράσματα στηριζόμενος στις διακυμάνσεις των αγορών για μία μέρα. Ας μην ξεχνάμε ότι η Wall Street και οι ευρωπαϊκές αγορές έχουν αντιδράσει θετικά άλλες μέρες που το πετρέλαιο έπεφτε.

Γενικά όμως η γραμμή που χωρίζει τους κερδισμένους από τους χαμένους από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου είναι ξεκάθαρη.

Σε επίπεδο χωρών, οι μεγάλες κερδισμένες είναι οι πετρελαιοπαραγωγοί και οι μεγάλες χαμένες οι υπόλοιπες που βλέπουν περισσότερο μέρος του εισοδήματός τους να μεταφέρεται στις πρώτες.

Η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία, το Ιράν και η Νορβηγία ανήκουν στις κερδισμένες, ενώ η Ελλάδα κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις χαμένες.

Σε επίπεδο κλάδων, οι μεγάλες ωφελημένες είναι ασφαλώς οι εταιρίες που παράγουν πετρέλαιο και έχουν δικαιώματα επί κοιτασμάτων πετρελαίου. Οι αεροπορικές και γενικότερα οι εταιρίες μεταφορών ανήκουν στις χαμένες.

Ειδικότερα για πολλές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, η μεγάλη αύξηση των τιμών των πρώτων υλών, όπως του πετρελαίου, εκτιμάται ότι οδηγεί σε περιορισμό του περιθωρίου κέρδους τους γιατί οι τιμές των τελικών προϊόντων δεν αυξάνονται με τον ίδιο ρυθμό. Δεν είναι λοιπόν ό,τι καλύτερο.

Επιπλέον, το ακριβότερο πετρέλαιο έχει επίπτωση στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και επομένως στην καταναλωτική δαπάνη, συμπιέζοντας τις πωλήσεις. Αυτό έχει αποδειχτεί από μελέτες που έχουν γίνει στο παρελθόν, π.χ. της Έλγκας Μπαρτς στη Morgan Stanley.

Ακόμη, η αύξηση του πληθωρισμού λόγω πετρελαίου δίνει ώθηση στα μακροχρόνια επιτόκια, βάζοντας εμπόδια στις επενδύσεις που συνήθως χρηματοδοτούνται με μακροχρόνιο δανεισμό.

Με την παγκόσμια οικονομία να επιβραδύνεται και την τιμή του πετρελαίου σε υψηλά επίπεδα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι συνθήκες για τις μετοχές τις επόμενες εβδομάδες δεν είναι ιδανικές.

Το χειρότερο είναι ότι το σκηνικό ίσως δεν αλλάξει δραματικά ακόμη κι αν το πετρέλαιο πάρει την κατηφόρα.

Κι αυτό επειδή η πτώση της τιμής πιθανόν να οφείλεται σε μείωση της παγκόσμιας ζήτησης, που σημαίνει περαιτέρω κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας κι επομένως των πωλήσεων και των κερδών των επιχειρήσεων.

Όμως, κανένας χρηματιστηριακός επενδυτής δεν θα ήθελε τα κέρδη των εταιριών να συμπιεστούν, γιατί κάτι τέτοιο θα υπονόμευε την άνοδο των τιμών των μετοχών.

Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, η σχέση μετοχών - πετρελαίου δεν είναι απλώς περίπλοκη. Μπορεί να είναι ολέθρια.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.