Η ελληνική πραγματικότητα είναι χειρότερη απ’ ότι νομίζουμε

Πριν από αρκετούς μήνες είχαμε ρωτήσει τον κ. Αναστάσιο Τάμη, ομογενή ιστορικό εξ’ Αυστραλίας ποια είναι τα συστατικά της ελληνικής ταυτότητας.

Ο κ. Τάμης είχε απαντήσει ότι τέσσερα συστατικά συνιστούν την ελληνική ταυτότητα. Η κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδας με τις επιστήμες, τις τέχνες, την φιλοσοφία και γενικότερα τον τρόπο ζωής, ο Χριστιανισμός, η Ευρώπη (Δυτ. Πολιτισμός) η οποία συνέβαλε στην αναγέννηση του ελληνικού πολιτισμού και η Καθ’ ημάς Ανατολή δηλ. το πολυπολιτισμικό Βυζάντιο ή καλύτερα η (Ανατολική) Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία καθώς ο όρος  Βυζαντινή ήταν επινόηση των Παπικών κύκλων του 16ου αιώνα. Η ταυτότητα του νεοέλληνα εμπεριέχει αυτά τα συστατικά σε διαφορετικό βαθμό στον καθένα μας σύμφωνα με τον καθηγητή.

Όμως, ο νεοέλληνας δεν ζει στο κενό. Ζει σε μια χώρα στην οποία  η θεμελιώδης αρχή είναι το κράτος σε αντίθεση με άλλες Δυτικές χώρες που ήταν η αστική κοινωνία. Ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός. Στην Ελλάδα, το κράτος δεν ήταν ο προστάτης κάποιων θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως αλλού στη Δύση. Εδώ, αντίθετα, ήταν ανέκαθεν μηχανισμός διανομής παροχών, προνομίων και προσόδων σε διάφορες ομάδες του πληθυσμού με αντάλλαγμα την πολιτική υποστήριξη. Αυτό συνεχίζεται έως σήμερα. Είναι το πελατειακό σύστημα.

Πρόσφατα, γίναμε μάρτυρες συσσωρευμένων δομικών αποτυχιών του βαθύ κράτους στο οποίο βασίζεται το πελατειακό σύστημα. Η ευκολία με την οποία μια οργανωμένη ομάδα Κροατών χούλιγκαν διέσχισε τη μισή χώρα για να έλθει στην Αθήνα σε προφανή συνεννόηση με Έλληνες χούλιγκαν και να αιματοκυλίσουν την Ν. Φιλαδέλφεια αποκάλυψε τις αδυναμίες της ΕΛ.ΑΣ. της οποίας ο νέος προϊστάμενος υπουργός είναι γεωπόνος. (!) Είχε προηγηθεί η ανατίναξη πυρομαχικών σε σημαντική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας  στη Ν. Αγχίαλο λόγω πυρκαγιάς. 

Επί πολλά χρόνια, αρκετοί «επιχειρηματίες»  εκμεταλλεύονταν την απουσία ελέγχων και επέκτειναν παρανόμως τις ξαπλώστρες τους για να πλουτίσουν. Χρειάσθηκε να ξεσηκωθεί ο κόσμος και να γίνει σαφές το πολιτικό κόστος για να δοθεί η εντολή άνωθεν στις κτηματικές υπηρεσίες του δημοσίου να κάνουν τη δουλειά  για την οποία οι υπάλληλοί τους πληρώνονται. 

Σε άλλες περιπτώσεις παραβατικότητας στο παρελθόν, οι αρμόδιοι  κώφευαν. Πριν από ένα χρόνο περίπου, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων Θέμης Κιουρτζής κατήγγειλε πως πάνω από το 20% των καυσίμων, που διακινούνται στην ελληνική αγορά, εκτιμάται πως είναι λαθραία ή νοθευμένα με διαλύτες. Το κόστος τα παραβατικότητας υπολογίζεται σε 700 εκατ. ευρώ χωρίς να αποκλείεται να φθάσει στο 1 δισ. ευρώ. Στο επίκεντρο είναι τα «πειραγμένα» συστήματα εισροών-εκροών που δεν παρακολουθούν όλα τα στάδια της εφοδιαστικής αλυσίδας του καυσίμου. Το σύστημα είναι τόσο διαβλητό ώστε αδυνατεί να καταγράψει τις παραβατικές συμπεριφορές.  Τι έγινε; Αυτό που υποψιάζεσθε. 

Πίσω απ΄ όλα αυτά και πολλά άλλα κρύβονται διάφοροι λόγοι από το αθώο ανθρώπινο λάθος μέχρι το ηθελημένο, την αισχροκέρδεια, το προσωπικό και κομματικό όφελος και πολλά άλλα. Η πραγματικότητα σε πολλούς τομείς είναι χειρότερη από την φαντασία μας. Στην Ελλάδα, οι πελάτες του συστήματος έχουν πάντα δίκιο και γι’ αυτό είναι πάνω από τις αγορές.