Για τη φοροδιαφυγή θα μιλήσει κανείς;

Σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ τον περασμένο Απρίλιο, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτE) Γιάννης Στουρνάρας ανέφερε ότι η φοροδιαφυγή αποτελεί πληγή για τα δημόσια οικονομικά. Ο ίδιος σημείωσε ότι παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί, η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης στη σχετική κατάταξη. 

Ο διοικητής της ΤτE ήταν αρκετά επιεικής. Έχουν περάσει κάπου 10 χρόνια από τότε που τέθηκε το θέμα της σύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τα POS και την εφορία και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Όλη αυτή την περίοδο, πολλές επιχειρήσεις/επιχειρηματίες στην εστίαση κι αλλού συνέχιζαν να μην κόβουν αποδείξεις, τσεπώνοντας τον ΦΠΑ και δηλώνοντας χαμηλότερα εισοδήματα.

Το 20% περίπου των αναμενόμενων εσόδων από τον ΦΠΑ ή 3-4 δισ. ευρώ δεν εισπράττεται από το κράτος κάθε χρόνο, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή  Επιτροπή, και καταλήγει στις τσέπες επαγγελματιών, πολλοί από τους οποίους δηλώνουν περίπου πένητες στην εφορία. Υπενθυμίζουμε ότι 4 στους 10 φορολογούμενους δηλώνουν οικογενειακό εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ ετησίως και οι 8 στους 10 κάτω από 20 χιλ. ευρώ. Επιπλέον, το 90% και πλέον του φόρου εισοδήματος πληρώνει μόλις το 22% των φορολογουμένων.

Αν αυτά τα στοιχεία δεν είναι αρκετά, μπορεί κάποιος να κάνει κάτι άλλο. Να συγκρίνει τα δηλωθέντα εισοδήματα των 80 δισ. ευρώ με τη συνολική κατανάλωση των 139 δισ. ευρώ που συνοδεύεται από αύξηση των καταθέσεων.

Το θέμα της τεράστιας φοροδιαφυγής θα έπρεπε να δεσπόζει στην προεκλογική περίοδο. Θα περίμενε μάλιστα κάποιος από τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς να το έχουν κάνει σημαία τους, όπως θα συνέβαινε αλλού στη Δυτική Ευρώπη. Όμως, αυτό δεν συμβαίνει.

Αντίθετα, ακούσαμε τον κ. Μητσοτάκη να αναφέρεται στην προσπάθεια  καταπολέμησης της φοροδιαφυγής με την ευρύτερη χρήση ηλεκτρονικών μέσων. Η ανοχή στη φοροδιαφυγή δεν στερεί απλώς έσοδα από το κράτος που θα μπορούσαν να διατεθούν για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των πιο συνεπών φορολογούμενων ή/και να χρηματοδοτήσουν κάποια πρότζεκτ. Διαχωρίζει επίσης τους πολίτες στους πονηρούς που φοροδιαφεύγουν και στους χαζούς που πληρώνουν φόρους, θέλοντας και μη.

Κάποιοι, και σωστά, θα μπορούσαν να θέσουν θέμα ανταποδοτικότητας των φόρων. Αν δηλαδή οι φόροι αξιοποιούνται σωστά από το κράτος για την παροχή ανάλογης ποιότητας υπηρεσιών. Η απάντηση θα πρέπει να είναι αρνητική παρά τη βελτίωση που έχει επέλθει με τη μερική ψηφιοποίηση του δημοσίου. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι η φοροδιαφυγή μπορεί και πρέπει να δικαιολογηθεί ως φοροαντίσταση. Αντίθετα, θα έπρεπε να σηματοδοτεί την ανάγκη για βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από το κράτος. 

Κατανοούμε ότι η φοροδιαφυγή είναι τόσο εκτεταμένη και οι εμπλεκόμενοι τόσοι πολλοί που τα κόμματα διστάζουν να αναδείξουν το θέμα την προεκλογική περίοδο, γιατί οι ψήφοι είναι πολλές. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει σε πελατειακά κράτη και σίγουρα δεν τιμά κανένα κόμμα. Ιδίως τα αριστερά, που αυτοπροβάλλονται ως πιο κοινωνικά ευαίσθητα αλλά περί άλλων τυρβάζουν.

Πάντως, υπάρχει λίγος ακόμη χρόνος μέχρι τις 25 Ιουνίου.