Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Οικονομική ανισότητα με κρατική επιχορήγηση και ανοχή

Η αύξηση της οικονομικής ανισότητας δεν προέρχεται μόνο από τις ολιγοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά αλλά και τις κρατικές πολιτικές παρέμβασης υπέρ οργανωμένων επαγγελματικών ομάδων στη χώρα μας για καλό σκοπό. 

Οικονομική ανισότητα με κρατική επιχορήγηση και ανοχή

Για να μοιραστεί ο πλούτος, θα πρέπει πρώτα να παραχθεί. Στην Ελλάδα ενδιαφερόμαστε στα λόγια και για τα δύο αλλά στη πράξη για κανένα από τα δύο.

Η χθεσινή έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ για την οικονομική ανισότητα στην Ελλάδα το 2019 δείχνει αύξηση σε σχέση με το 2018. «Ο δείκτης (κατανομής εισοδήματος) S80/S20 το 2020, με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το 2019, αυξήθηκε κατά 0,1 μονάδα (σε σχέση με την προηγούμενη αντίστοιχη χρονική περίοδο 2018) και ανέρχεται σε 5,2, δηλαδή, το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,2 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο του εισοδήματος του φτωχότερου 20% του πληθυσμού», τονίζει η ΕΛΣΤΑΤ.

Τα νούμερα δεν συλλαμβάνουν τη μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή, παράνομη εργασία κ.λπ. στην Ελλάδα. Αυτό προκαλεί στρεβλώσεις καθώς αρκετοί συμπατριώτες μας δηλώνουν «φτωχοί» στην εφορία και λαμβάνουν ενίοτε κρατικά επιδόματα αλλά είναι στην πραγματικότητα πλουσιότεροι από εκείνους που δεν μπορούν να κρύψουν εισοδήματα. 

Πώς όμως να μη συμβαίνουν αυτά, όταν κόμματα, ΜΜΕ αποσιωπούν και επικροτούν πολιτικές που προάγουν την οικονομική ανισότητα. Πολλά τα παραδείγματα:

H γυναίκα είναι υπάλληλος σε μεγάλη αλυσίδα σουπερμάρκετ στην Αθήνα και προτίμησε με τον άνδρα της και τα δυο μικρά παιδιά τους να κάνουν ολιγοήμερες διακοπές φέτος στη Θεσπρωτία. Η συμφωνία περιελάμβανε 150 ευρώ τη βραδιά, εκ των οποίων τα μισά χωρίς απόδειξη για διαμονή στο όμορφο συγκρότημα των κατοικιών με τις πισίνες ανά λίγες οικογένειες και πρωινό. Το τελευταίο δινόταν σε συγκεκριμένο χώρο, χωρίς να τηρείται κανένα πρωτόκολλο προστασίας από τον κορωνοϊό, σύμφωνα με την ίδια. Όμως, δεν ήταν μόνο αυτό. Τα στρώματα στα κρεβάτια ήταν χάλια, με αποτέλεσμα να ξυπνάνε το πρωί και να είναι πιασμένοι με τον σύζυγό της. «Εξω κούκλα και μέσα πανούκλα» είπε σκωπτικά, προσθέτοντας: «Να ήταν κι Έλληνες». Τη ρωτήσαμε τι εθνικότητα είναι οι ιδιοκτήτες και απάντησε γενικά Αλβανοί, χωρίς να διευκρινίσει αν ήταν ελληνικής καταγωγής (Βορειοηπειρώτες).

Πόσο διαφορετική ήταν η κατάσταση στη Θεσπρωτία από το συγκρότημα κατοικιών στην Άνδρο με ιδιοκτήτες Δυτικοευρωπαίους; Η τιμή ήταν ίδια, το πρωινό που παρήγγειλε τηλεφωνικώς κάποιος ερχόταν στην κατοικία, τα στρώματα ήταν μια χαρά ενώ δεν υπήρχε παζάρι για την απόδειξη.

Ήταν λοιπόν λογικό να εκραγεί η υπάλληλος του σουπερμάκετ, όταν παρατηρήσαμε ότι οι τουριστικοί παράγοντες κι όχι μόνο έλαβαν και λαμβάνουν ποικιλόμορφη στήριξη (δάνεια, μη επιστρεπτέες προκαταβολές, αναβολή πληρωμής φόρων, δανείων κ.λπ.) από την πολιτεία, που πληρώνονται από την ίδια με τα 800 ευρώ που παίρνει τον μήνα συν τα του συζύγου της.

Πρόκειται για ένα παράδειγμα άδικης αναδιανομής εισοδήματος εντός της χώρας, που δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές. Έτσι, ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων που βγάζουν μεγάλα ποσά κάθε χρόνο, εκτός από το 2020, εκ των οποίων «πολλά μαύρα», ξοδεύοντάς τα και κάνοντας ονειρικές διακοπές σε ασιατικές χώρες τον χειμώνα, επιδοτούνται από υπαλλήλους των 800-2.000 ευρώ τον μήνα. Το ίδιο συμβαίνει στην οικοδομή, στους αγρότες, γιατρούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους κ.λπ.     

Όμως, το πιο άσχημο είναι πως, δυστυχώς, γι’ αυτή την πηγή αδικίας και ανισότητας λίγα πράγματα θα αλλάξουν στο ορατό μέλλον.  


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v