Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ακόμη μια φορά

Ο Αλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει πως το να περιμένει κάποιος διαφορετικά αποτελέσματα όταν κάνει το ίδιο πράγμα επανειλημμένα είναι ο ορισμός της παραφροσύνης. Δεν είχε υπόψη του την ελληνική πολιτική σκηνή και οικονομία.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ακόμη μια φορά

«Η Ελλάδα είναι μια υπερχρεωμένη χώρα που υπονομεύει το μέλλον των νέων γενεών, δανειζόμενη για να χρηματοδοτήσει τη σημερινή κατανάλωση», σημείωνε το παλιό στέλεχος μεγάλου ξένου επενδυτικού οίκου.

«Βάζουμε λίγα λεφτά στην άκρη και αντί να κοιτάξουμε πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε για να μειώσουμε το χρέος και να ελαφρύνουμε τις νέες γενεές, οι πολιτικοί κοιτάζουν πώς θα τα ξοδέψουν», ανέφερε ο ίδιος -ιδεολογικά προσκείμενος στο κυβερνών κόμμα-, σχολιάζοντας τα δημοσιεύματα που θέλουν την κυβέρνηση να ανακοινώνει παροχές στη ΔΕΘ.

Το παλιό στέλεχος εμφανίσθηκε βέβαιος πως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ξανά στο μέλλον, αν και δεν μπορούσε να προσδιορίσει τη χρονική στιγμή. Η στήλη έχει παρόμοια άποψη αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που αναφέρθηκε σε αυτόν.

Ο πραγματικός λόγος είναι η αναφορά του στη δομή της ελληνικής οικονομίας και τον κεντρικό ρόλο που παίζει η κατανάλωση, παρότι η χώρα δεν έχει ανάλογη εγχώρια παραγωγική βάση για να τη στηρίξει.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αύξηση του ΑΕΠ κατά 16,2% το 2ο τρίμηνο σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2020 βασίστηκε σε σημαντικό βαθμό στην τελική καταναλωτική δαπάνη, που αυξήθηκε κατά 12,1%. Η τελευταία εξηγεί σε σημαντικό βαθμό την έκρηξη των εισαγωγών κατά 22,5%, που ήταν ίση με εκείνη των εξαγωγών.

Ρίχνοντας μια ματιά στη συνολική κατανάλωση, διαπιστώσαμε ότι ανήλθε σε 156 δισ. ευρώ ή το 94% του ΑΕΠ το 2020, συνεχίζοντας να αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι της ζήτησης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατανάλωση ανερχόταν στα 156,6 δισ. ευρώ το 2015 και αντιστοιχούσε στο 89% του ΑΕΠ (176,1 δισ.)

Το 2009, η τελική καταναλωτική δαπάνη ανερχόταν σε 217 δισ. ευρώ και το ΑΕΠ σε 237,5 δισ. ή 91,4%.

Παρά λοιπόν τις διακηρύξεις για μείωση του ρόλου της κατανάλωσης στο ΑΕΠ και αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, τα νούμερα δείχνουν το αντίθετο.

Ιδιώτες και κράτος έχουν μεν μειώσει τις καταναλωτικές δαπάνες τους αλλά όχι τόσο όσο θα περίμενε κανείς. Τα νοικοκυριά κατά 28% και το κράτος κατά 34,5% μεταξύ 2020 και 2009.

Από τη στιγμή που ο ρόλος της κατανάλωσης δεν υποβαθμίστηκε εν μέσω βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης, θα ήταν έκπληξη αν συμβεί σε σημαντικό βαθμό στο μέλλον. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ότι η καταναλωτική δαπάνη θα ανέλθει στο 93% του ΑΕΠ το 2021 και στο 89,5% το 2022.

Ακόμη και αν ο λόγος της κατανάλωσης προς το ΑΕΠ υποχωρήσει λίγο παραπάνω, τα δεδομένα δεν αλλάζουν.

Ακόμη μια φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται...


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v