Η εποχή που πολιτικοί έλεγαν πως δεν θα γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Πλέον, δεν έχουμε πρόβλημα να είμαστε γκαρσόνια, να τους πηγαίνουμε βαρκάδα και να νοικιάζουμε δωμάτια στους υπόλοιπους Ευρωπαίους για να τα κονομήσουμε.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο τουρισμός χαρακτηρίζεται από όλους σχεδόν στην κυβέρνηση, στην αντιπολίτευση και στις παραγωγικές τάξεις, ως η βαριά βιομηχανία της χώρας. Η άμεση και έμμεση συνεισφορά του στην ελληνική οικονομία εκτιμάται πως πλησιάζει το 20% του ΑΕΠ και για του λόγου το αληθές, οι επιπτώσεις φάνηκαν την περσινή χρονιά.
Αν είναι σωστή στρατηγική να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, με κάποιες παραλλαγές μακροπρόθεσμα ή να αφιερώσουμε περισσότερους πόρους σε άλλο ή άλλους κλάδους για διαφοροποίηση του ρίσκου, είναι μια μεγάλη συζήτηση. Εκείνο για το οποίο δεν θα έπρεπε να γίνεται συζήτηση είναι, αφενός, να μην ταλαιπωρούνται όσοι ξένοι τουρίστες αποφασίζουν να κάνουν διακοπές στη χώρα μας και αφετέρου, να ελέγχονται για την τήρηση των υγειονομικών κανόνων λόγω Covid-19.
Δεν είναι μυστικό ότι τουρίστες που έμπαιναν στην Ελλάδα οδικώς από τον Βορρά, προερχόμενοι συνήθως από χώρες της Κεντρικής και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, έπρεπε να περιμένουν επί πολλές ώρες στα σύνορα, με τον ήλιο να χτυπάει κατακούτελα καθώς τα αυτοκίνητα, συνήθως με οικογένειες, σχημάτιζαν ουρές χιλιομέτρων. Μάλιστα, σε κάποιες γειτονικές χώρες, είχαν δημιουργήσει chat γκρουπ στο Facebook, όπου ο καθένας έγραφε πόσες ώρες περίμενε στα σύνορα, όπως πληροφορηθήκαμε.
Ακόμη κι αν η κατά κεφαλή δαπάνη αυτών των τουριστών είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με εκείνη των προερχομένων από τις ΗΠΑ και τις Δυτικοευρωπαϊκές χώρες, η ταλαιπωρία στη οποία υπόκειντο λόγω ολιγωρίας, αδυναμίας κ.λπ. των ελληνικών αρχών δεν τιμά τις τελευταίες. Σε μια τουλάχιστον περίπτωση, όπως μαθαίνουμε, δεν έβρισκαν αρκετά άτομα του ΕΟΠΠΥ που θα δέχονταν να πάνε να κάνουν ελέγχους σε μια από τις χερσαίες πύλες εισόδου. Κι αυτό γιατί απαιτούνταν συνολικά 16 άτομα (4 βάρδιες επί 4 άτομα) όπως μας είπαν. Το πρόβλημα λύθηκε με την παρέμβαση τριών υπουργών. Του υπουργού Μεταφορών κ. Καραμανλή και των υφυπουργών ΥΠΕΞ κ. Φραγκογιάννη και Βλάσση, που επισκέφθηκαν πρόσφατα τον Προμαχώνα και άλλες πύλες εισόδου.
Έλληνας επιχειρηματίας από τη Βουλγαρία εξήρε τη συμβολή των τριών υπουργών στην επίλυση του προβλήματος, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα καθώς από τις 3 Ιουλίου το πρωί, η διέλευση γινόταν σε 20-30 λεπτά. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση και η παρέμβασή τους θα πρέπει να επαινεθεί. Από την άλλη πλευρά, όμως, μας πιάνει μελαγχολία καθώς αναρωτιόμαστε ως πότε θα πρέπει να παρεμβαίνουν είτε υπουργοί είτε το γραφείο του πρωθυπουργού για να γίνεται το αυτονόητο και να μην εκτίθεται η χώρα; Σε άλλες χώρες, τα πάντα κυλάνε ρολόι ακόμη κι αν διοικούνται από υπηρεσιακές κυβερνήσεις για πάνω από ένα χρόνο μετά τις εκλογές, π.χ. Βέλγιο, γιατί η κρατική γραφειοκρατία λειτουργεί εύρυθμα.
Εδώ πότε θα συμβεί κάτι το αντίστοιχο, για να μην έχουμε συμφόρηση στις χερσαίες πύλες εισόδου και δυσφήμηση της χώρας μας και ταυτόχρονα να έχουμε αποτελεσματικό υγειονομικό έλεγχο, καθότι ο κίνδυνος πλαστών εγγράφων από τέτοιες χώρες είναι υψηλός; Είμαστε στο 2021.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.