Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Οι μη επιστρεπτέες, οι καταθέσεις και το ΠΔΕ

Όταν ένα σημαντικό μέρος των ενισχύσεων της πανδημίας προς επιχειρήσεις δινόταν με χαλαρά κριτήρια, είναι επόμενο να αυξηθούν οι καταθέσεις τους. Όμως, να μειώνεις το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για τον ίδιο λόγο είναι αξιοπερίεργο.

Οι μη επιστρεπτέες, οι καταθέσεις και το ΠΔΕ

Στο παρελθόν, όταν οι κυβερνήσεις ήθελαν να περιορίσουν το έλλειμμα του προϋπολογισμού, συνήθιζαν να μειώνουν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Κι αυτό γιατί ήταν πολιτικά ευκολότερο να γίνει, καθώς οι αντιδράσεις ήταν σχεδόν μηδαμινές. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν δαπάνες του ΠΔΕ που δεν ήταν ξεκάθαρα επενδυτικές ή πως πολλά από τα χρηματοδοτούμενα έργα έκρυβαν πολιτικές και τοπικιστικές σκοπιμότητες.

Όμως, το πρώτο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μας όταν διαβάσαμε την παρακάτω ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ για τον κρατικό προϋπολογισμό του 5μήνου ήταν ακριβώς αυτό. «Η υποεκτέλεση του Τακτικού Προϋπολογισμού ύψους 689 εκατ. ευρώ οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι σημαντικό μέρος των υπό κατανομή πιστώσεων που επρόκειτο να μεταφερθούν στην κατηγορία των μεταβιβάσεων εντός της περιόδου Ιανουαρίου-Μαΐου τελικά δεν μεταφέρθηκαν, κυρίως διότι υπήρξε μεταγενέστερη του προϋπολογισμού απόφαση, να εξυπηρετηθεί μερικώς το μέτρο της επιστρεπτέας προκαταβολής από πόρους του ΠΔΕ».

Ερωτηθείς σχετικά κυβερνητικός αξιωματούχος τόνισε, αφενός, ότι κάποια χρήματα προήλθαν από το React EU, αν και τα περισσότερα από τον Τακτικό Προϋπολογισμό και αφετέρου, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι έπιασαν τόπο. Σύμφωνα μ’ αυτή τη συλλογιστική, τα λεφτά δεν πήγαν σε τίποτα αμφιβόλου ποιότητας προγράμματα αλλά στις καταθέσεις και θα γυρίσουν πίσω, γιατί η ελληνική οικονομία είναι κλειστή.

Να θυμίσουμε ότι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα αυξήθηκαν κατά 14,7% και των επιχειρήσεων ειδικότερα κατά 15,9% σε ετήσια βάση τον Απρίλιο. Η τραπεζική χρηματοδότηση αυξήθηκε κατά 2,4% για τον ιδιωτικό τομέα και κατά 6,7% για τις εταιρείες. Στο τέλος του 2020, τη χρονιά της πανδημίας που η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώθηκε πάνω από 8%, οι καταθέσεις των επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 39,1% (!). Να σημειώσουμε ότι αύξηση κατέγραψαν επίσης οι καταθέσεις των νοικοκυριών αλλά είναι περίπου ίσες με τη μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης, σε μια χρονιά που τα εισοδήματα ήταν σχεδόν αμετάβλητα μεσοσταθμικά, όπως επισήμανε ο ανωτέρω αξιωματούχος.  

Είναι προφανές ότι ένα σημαντικό μέρος των κρατικών ενισχύσεων πήγε σε επιχειρήσεις που δεν τις χρειάζονταν. Κανονικά, αυτό θα έπρεπε να είναι αντικείμενο κριτικής της κυβερνητικής πολιτικής από την αντιπολίτευση και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά δεν συμβαίνει. Είναι κατανοητό γιατί τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν ασκούν έντονη κριτική στην ανωτέρω πολιτική των ενισχύσεων, που αύξησε τις καταθέσεις. Αφενός, γιατί μπορεί να έχει πολιτικό κόστος για τα ίδια και αφετέρου, γιατί τα κόμματα υπερθεμάτιζαν υπέρ των κρατικών ενισχύσεων, ζητώντας ακόμη μεγαλύτερα ποσά. Ουσιαστικά, ένα σημαντικό μέρος των κρατικών δανεικών έγιναν ιδιωτικές καταθέσεις και το πολιτικό και μηντιακό σύστημα κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

Είναι μια ακόμη απόδειξη της πεποίθησης της στήλης ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει εκ νέου. Απλά δεν ξέρουμε πότε.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v