Κάντε το όπως οι Γάλλοι

Αν κάποιος βρίσκεται στο εξωτερικό και ρίξει μια ματιά στην πορεία της ανεργίας στην Ελλάδα τη φετινή χρονιά, θα εντυπωσιασθεί. Δεν είναι εύκολο να βρεις χώρα της οποίας η οικονομία βρίσκεται σε βαθιά ύφεση αλλά το ποσοστό ανεργίας χαμηλότερα, έστω ελαφρά, από εκεί που ήταν ένα χρόνο πριν. Κι όμως, το εποχικά διορθωμένο ποσοστό ανεργίας ανήλθε σε 16,8% τον περασμένο Αύγουστο έναντι 16,9% τον ίδιο μήνα ένα χρόνο πριν, σύμφωνα με την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ. Στο τέλος του 2019, το ποσοστό ανεργίας ήταν 16,4%, όχι πολύ χαμηλότερο από το πιο πρόσφατο νούμερο του Αυγούστου. 

Φυσικά, η ανεργία παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Όμως, για μια οικονομία που εκτιμάται πως θα συρρικνωθεί με ρυθμό 10% περίπου το 2020, η πορεία της ανεργίας είναι ανέλπιστα καλή στο 8μηνο. Φυσικά, καθοριστικό ρόλο έχουν παίξει οι αναστολές συμβάσεων. Τα άτομα που βρίσκονται σε αναστολή λογίζονται ως εργαζόμενοι, αν η διάρκεια της αναστολής είναι μικρότερη από 3 μήνες ή αν λαμβάνουν περισσότερο από το 50% των αποδοχών τους, σύμφωνα με τον ορισμό της Eurostat λόγω της πανδημίας. Επίσης, η αύξηση του μη οικονομικά ενεργού πληθυσμού που δεν εργάζεται αλλά ούτε αναζητά εργασία.

Προφανώς, ελπίδα όλων είναι αυτή η εικόνα να μην αλλάξει δραστικά προς το χειρότερο το 4ο τρίμηνο του 2020 και τους πρώτους μήνες του 2021. Όμως, χρειάζονται πρωτοβουλίες για να βγει ο άρρωστος από την εντατική. Η επαναφορά της ελληνικής οικονομίας σε τροχιά ανάκαμψης είναι εκ των ων ουκ άνευ. Όμως, δεν αρκεί από μόνη της για να κάνει τη διαφορά. Θα πρέπει να γίνουν κι άλλα.

Πρόσφατα, ένας επιχειρηματίας από χώρα της ΕΕ ανέφερε στη στήλη την εμπειρία της εταιρείας του από τη Γαλλία και ένα νέο σύστημα που έχει θέσει σε λειτουργία. Στόχος είναι να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας στη Γαλλία, ακόμη κι αν οι εργοδότες είναι εταιρείες με έδρα σε άλλες χώρες. Γι’ αυτό τον λόγο, στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών έχει δημιουργηθεί μια υπηρεσία ονόματι SNEF όπως μας ανέφερε. Η συγκεκριμένη υπηρεσία έχει τον ρόλο του εκκαθαριστή.

Τι σημαίνει αυτό; Αν μια εταιρεία  από το εξωτερικό θέλει να προσλάβει ένα Γάλλο, δεν χρειάζεται να ιδρύσει θυγατρική στη Γαλλία. Ούτε χρειάζεται ο Γάλλος υπήκοος να φύγει για να πάει να εργασθεί για την ξένη εταιρεία -μικρή πολυεθνική, στη συγκεκριμένη περίπτωση- στο εξωτερικό. Προσλαμβάνεται από την ξένη εταιρεία και εργάζεται στη χώρα του, πληρώνοντας εκεί φόρους και ασφαλιστικές εισφορές ενώ η ξένη εταιρεία αποφεύγει τα κόστη εγκατάστασης, π.χ. ίδρυση εταιρείας με καταβολή μετοχικού κεφαλαίου, δικηγόρους, λογιστές κ.λπ. και λειτουργίας. Επιπλέον, υπάρχει μια έκπτωση της τάξης του 10% για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.  

Ουσιαστικά, η ξένη εταιρεία, η οποία θα πρέπει να αποδείξει την ύπαρξή της, προσκομίζοντας λίγα έγγραφα όπως η εγγραφή στο αντίστοιχο ΓΕΜΗ κ.λπ., πληρώνει τον υπάλληλο ή υπαλλήλους μέσω της ανωτέρω υπηρεσίας του γαλλικού ΥΠΟΙΚ. Η τελευταία διακρατεί τον αναλογούντα φόρο και τις κρατήσεις και αποδίδει τον μισθό στον υπάλληλο της ξένης εταιρείας. Παίζει τον ρόλο του κέντρου εκκαθάρισης.  

Σύμφωνα λοιπόν με τον επιχειρηματία που μας γνωστοποίησε αυτή την υπηρεσία, κι άλλες χώρες αναμένεται να υιοθετήσουν το γαλλικό μοντέλο. Νομίζουμε πως οι ελληνικές αρχές θα έπρεπε να το εξετάσουν, στο πλαίσιο της αύξησης της απασχόλησης και της αποφυγής του brain drain.  

Alors.