Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

H «σιωπηλή» αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους

H χώρα επιζητεί μια καλύτερη αναδιάρθρωση του χρέους, χρησιμοποιώντας ωε επιχείρημα την Συμφωνία του Λονδίνου για την Γερμανία το 1953. Όμως, υπάρχει κάτι που συχνά μας διαφεύγει.

Πόσοι από μας θυμόντουσαν ότι χθες ήταν η επέτειος της Συμφωνίας του Λονδίνου ανάμεσα στη Γερμανία και τους πιστωτές της;

Μας το υπενθύμισε η σχετική ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα που έγραψε.

"Σαν σήμερα, στις 8 Αυγούστου του 1953, ολοκληρώνεται η σχεδόν 6μηνη διαπραγμάτευση ανάμεσα στη Γερμανία και τους πιστωτές της, με την υπογραφή της «Συμφωνίας του Λονδίνου».

Η καταχρεωμένη και κατεστραμμένη από τον πόλεμο Γερμανία απολαμβάνει τη μέγιστη κίνηση αλληλεγγύης στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία με τη διαγραφή του 60% του χρέους της, αποπληρωμή σε 30 χρόνια και ρήτρα εμπορικού πλεονάσματος.

...Η Ευρώπη οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να στρέψει το βλέμμα της στο μέλλον, συνυπογράφοντας ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα διασφαλίζει την ευημερία των λαών της".

Για την ιστορία, τα συνολικά εξωτερικά χρέη της υπό κατοχή Γερμανίας ανέρχονταν σε 29,7 δισ. γερμανικά μάρκα περίπου το 1953 σύμφωνα με το ftalphaville.

Από τα χρέη των 29,7 δισ. μάρκα, τα 16,2 δισ. αφορούσαν δάνεια που είχαν δώσει οι ΗΠΑ μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

Τα υπόλοιπα 13,5 δισ. μάρκα αντιπροσώπευσαν ληξιπρόθεσμα χρέη που συνδέονταν με τις αποζημιώσεις του 1ου παγκοσμίου πολέμου.

Ο μεγαλύτερος πιστωτής ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες που ήδη παρείχαν βοήθεια στη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέσω του σχεδίου Μάρσαλ και ενδιαφέρονταν για την χώρα για γεωπολιτικούς λόγους.

Όμως, δεν είναι σκοπός μας μια ιστορική αναδρομή στη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953.

Αντίθετα, θα θέλαμε να αναφέρουμε ορισμένα νούμερα που αφορούν το ελληνικό δημόσιο χρέος διαχρονικά για να βγάλουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα.

Ξεκινώντας από το μακρινό 1998, κάποιος διαπιστώνει ότι η Ελλάδα πλήρωνε για τόκους το 7,4% του ΑΕΠ έναντι 6,1% της Ιταλίας, 3,8% της Πορτογαλίας, 3,3% της Ισπανίας και 2,2% της Ιρλανδίας.

Από το 2010 και μετά, η Ελλάδα χρηματοδοτείται από θεσμικά κεφάλαια των ΕΕ, ΔΝΤ και ESFS-ESM.

Eίναι χαρακτηριστικό ότι το επιτόκιο που χρεωνόταν η Ελλάδα στα διμερή δάνεια από τις χώρες της ΕΕ ήταν ίσο με το 3μηνο Euribor συν 5,5% και η μέση διάρκεια 7 χρόνια το 2010.

Όμως, αυτό έχει αλλάξει.

Η μέση διάρκεια ξεπερνά τα 30χρόνια και το μέσο επιτόκιο είναι ίσο με το 3μηνο Euribor συν 0,5% σε ένα μέρος του χρέους (διμερή δάνεια) και 3μηνο Euribor συν 1,5% στα υπόλοιπα.

Το 2015, η Ελλάδα πλήρωσε για τόκους το 3,5% του ΑΕΠ έναντι 5,2% της Ιταλίας, 4,3% της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, 3,2% της Ισπανίας και 2% της Γερμανίας.

Κι όλα αυτά παρότι το ελληνικό δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ ξεπερνά το 175% έναντι λιγότερου από 100% το 1998.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη δείχνει πως υπάρχει σε εξέλιξη μια «σιωπηλή» αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους για την οποία ελάχιστοι μιλάνε στη χώρα μας αλλά είναι μια πραγματικότητα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιο καλύτερο ντιλ δεν είναι εφικτό, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα την Συμφωνία του Λονδίνου του 1953.

Dr. Money


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v