Κρυφός κίνδυνος για τις ελληνικές τράπεζες

Εκ πρώτης όψεως, η κρίση που μαστίζει τις ξένες τράπεζες δεν φαίνεται να απειλεί τις ελληνικές. Ωστόσο, δίοδοι επικοινωνίας υπάρχουν και υπό ορισμένες συνθήκες δημιουργείται ένας κρυφός κίνδυνος που θα πλήξει την κερδοφορία τους.

Κρυφός κίνδυνος για τις ελληνικές τράπεζες
Το μήνυμα των Ελλήνων τραπεζιτών, τουλάχιστον της πλειονότητας, είναι σαφές.

Οι ελληνικές τράπεζες είτε δεν έχουν καθόλου έκθεση είτε έχουν πολύ μικρή σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, κυρίως σε CDOs, που συνδέονται με την αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου (subprime).

Ως εκ τούτου, δεν επηρεάζονται από την κρίση, ισχυρίζονται oι περισσότεροι τραπεζίτες, με εξαίρεση ίσως το υψηλότερο κόστος δανεισμού για όσες δανείζονται στην αγορά χονδρικής λόγω της ανόδου των επιτοκίων στη χρηματαγορά.

Όλα αυτά είναι σωστά, όμως δεν λένε το όλο στόρι.

Η πιστωτική κρίση και η αναταραχή στις διεθνείς αγορές έχουν αναγκάσει τη Fed να προχωρήσει σε μειώσεις επιτοκίων για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και να αποσοβήσει μια απότομη επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.

Αυτή η κατάσταση έχει κάνει δυσκολότερη τη ζωή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) που θα ήταν διατεθειμένη, υπό διαφορετικές συνθήκες, να αυξήσει το παρεμβατικό της επιτόκιο για να ελέγξει τις πληθωριστικές πιέσεις.

Υπό τις σημερινές συνθήκες κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει και γι’ αυτό διατηρεί αμετάβλητο το επιτόκιο στο 4%.

Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να το μειώσει τους προσεχείς μήνες αν η κατάσταση στην αμερικανική οικονομία χειροτερεύσει.

Όμως, η διατήρηση του παρεμβατικού επιτοκίου της ΕΚΤ στο 4% και πολύ περισσότερο τυχόν μείωσή του σε χαμηλότερα επίπεδα έχει συνέπειες για τις ελληνικές τράπεζες.

Σε πρώτη φάση συμπιέζει το επιτοκιακό περιθώριο (deposit spread) που κερδίζουν από τις καταθέσεις. Το τελευταίο ορίζεται συνήθως ως η διαφορά του επιτοκίου παρέμβασης ή του 3μήνου διατραπεζικού επιτοκίου Euribor από το μέσο επιτόκιο καταθέσεων.

Οι τράπεζες έβλεπαν το επιτοκιακό περιθώριο καταθέσεων να αυξάνεται τα προηγούμενα τρίμηνα που η ΕΚΤ ανέβαζε το βασικό της επιτόκιο επειδή το μέσο επιτόκιο καταθέσεων αυξανόταν συγκριτικά λιγότερο.

Αυτό δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί. Το συγκεκριμένο spread είτε μπορεί να σταθεροποιηθεί είτε, λογικά, να αρχίσει να συμπιέζεται.

Με δεδομένο ότι το κόστος δανεισμού για τις τράπεζες στην αγορά χονδρικής έχει ανέβει, η επόμενη κίνηση είναι η μάχη για την προσέλκυση καταθέσεων που έχει ήδη αρχίσει.

Αυτό πρακτικά μεταφράζεται σε προσφορά υψηλότερων επιτοκίων καταθέσεων από τις τράπεζες που τις έχουν περισσότερο ανάγκη και επομένως σε μεγαλύτερη συμπίεση του spread καταθέσεων.

Αν στο μεταξύ προκύψει επιβράδυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης, οι τράπεζες δεν θα έχουν άλλη επιλογή από τον περιορισμό και των spreads που χρεώνουν στα δάνεια για να μπορέσουν να επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει στα business plan τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ ακουμπά τις ελληνικές τράπεζες μέσω της επιτοκιακής πολιτικής της ΕΚΤ.

Κάτι τέτοιο δεν έγινε αισθητό το 3ο τρίμηνο καθώς η άνοδος του επιτοκίου Euribor διεύρυνε τα spreads και βοήθησε τις τράπεζες να καταγράψουν υψηλότερα έσοδα από τόκους.

Θα μπορούσε όμως να γίνει τώρα.

Dr. Money

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v