Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Ανάγκα και οι Βρυξέλλες πείθονται!

Όταν η κυβέρνηση του Βελγίου επιβάλλει τόσο σοβαρούς περιορισμούς για λόγους ασφαλείας στη πρωτεύουσα της χώρας και έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η κατάσταση είναι σοβαρή. Δεν εκπλήσσει λοιπόν η μεταχείριση της Ελλάδας .

Είναι κοινό μυστικό των δανειστών.

Διάχυτη είναι η εντύπωση στις τάξεις τους ότι η στάση της Κομισιόν απέναντι στην ελληνική πλευρά έχει γίνει πιο μαλακή απ' ότι ήταν προηγουμένως.

Οι ίδιοι δεν το διαφημίζουν ασφαλώς.

Όμως, οι πράξεις τους μετράνε περισσότερο από τα λόγια.

Πρώτα, ήταν η αποσύνδεση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του 3ου μνημονίου.

Η υλοποίηση της πρώτης λίστας με τα προαπαιτούμενα ήταν αρκετή για την εκταμίευση ποσού μέχρι 10 δισ. ευρώ.

Χθες, ήταν η γνωστοποίηση της απόφασης για την χρονική μετάθεση των θεμάτων –φωτιά, όπως η φορολόγηση των αγροτών, που συνδέονται με την κατάρτιση της δεύτερης λίστας των προαπαιτούμενων και την εκταμίευση του 1 δισ. ευρώ το δείχνει.

Το ίδιο ισχύει για το συνταξιοδοτικό που επίσης μετατέθηκε στο μέλλον.

Οι δανειστές γνωρίζουν τις πιεστικές ανάγκες της κυβέρνησης και δεν θα ήθελαν να βάλλουν σε κίνδυνο το ελληνικό πρόγραμμα.

Επίσης, δεν θα ήθελαν να το κάνουν με τον κυβερνητικό συνασπισμό να χάνει 2 βουλευτές και να πέφτει στους 153 στη πρόσφατη ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο με τους πλειστηριασμούς.

Όμως, ο βασικός λόγος που οι πιστωτές δείχνουν τόσο κατανόηση και ανοχή είναι άλλος.

Είναι η μάχη ενάντια στους τζιχαντιστές και το μεταναστευτικό που βρίσκονται στη κορυφή της ατζέντας της ΕΕ ενώ το ελληνικό ζήτημα έχει πάει πιο πίσω.

Είναι μια νέα κατάσταση που η ελληνική πλευρά δεν θα πρέπει να αφήσει να περάσει ανεκμετάλλευτη.

Να θυμίσουμε πως στις 30 Οκτωβρίου προτρέπαμε την ελληνική πλευρά να διδαχθεί από τον τούρκο πρόεδρο Ερντογάν που χρησιμοποιεί το προσφυγικό ως μοχλό ή μέσο εκβιασμού, αν προτιμάτε, προκειμένου να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατόν οφέλη για την χώρα του από την ΕΕ.

Όμως, είχαμε επισημάνει ότι η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να ξοδέψει τα «πολεμοφόδιά» της για μικρά ζητήματα, όπως οι υποδόσεις των 2 και 1 δισ. ευρώ, αλλά για μεγαλύτερο ζήτημα ή ζητήματα όπως η ελάφρυνση του δημοσίου χρέους.

Ούτε θα έπρεπε να το κάνει με τρόπο που να φαίνεται ότι εκβιάζει τους εταίρους-δανειστές της.

Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 27 Οκτωβρίου αναφερόμασταν στον «κίνδυνο του μουντζούρη», δηλαδή στο ενδεχόμενο εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στη χώρα μας αν δεν εξασφαλίζετο η συνεργασία της Τουρκίας.

Ενας εγκλωβισμός πού θα είχε σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για την Ελλάδα.

Ο κίνδυνος του εγκλωβισμού αυξήθηκε σημαντικά μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και είναι ήδη ορατός στα σύνορα της χώρας μας με τα Σκόπια αφού απαγορεύεται η διέλευση σε μετανάστες εκτός Συρίας, Ιράκ και Αφγανιστάν .

Η Ε.Ε. αναγνωρίζει πλέον αυτή την πραγματικότητα και αναγκάζεται, έστω κι αν δεν το επιθυμεί διακαώς, να βάλει νερό στο κρασί της και να χαλαρώσει την πολιτική της απέναντι στην Ελλάδα.

Εστω κι αν κοινοτικοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι η Ελλάδα δεν θα τύχει της ίδιας μεταχείρισης στα δημοσιονομικά με τις άλλες χώρες της ΟΝΕ που πλήττονται από το προσφυγικό.

Dr. Money

 


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v