H κυβέρνηση και ο μόσχος ο σιτευτός!

Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, συνηθίζαμε να λέμε στον στρατό.

Tο ίδιο ισχύει για πολλά ακόμη πράγματα στην πατρίδα μας.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και οινοπαραγωγός κ. Μπουτάρης δεν θα μπορούσε να το διατυπώσει καλύτερα. Ερωτηθείς χθες για το θέμα της επιβολής φόρου 0,30 ευρώ στο μπουκάλι, ο δήμαρχος δεν ακολούθησε την πεπατημένη, ισχυριζόμενος ότι θα καταστραφεί ο κλάδος.

Ούτε επέμενε, όπως άλλοι οινοπαραγωγοί, ότι δεν πρέπει να μπει ο φόρος επειδή οι άλλες οινοπαραγωγοί χώρες της ΕΕ δεν έχουν ειδικό φόρο κατανάλωσης στο κρασί.

Αντίθετα, ο κ. Μπουτάρης έδωσε έμφαση σε κάτι άλλο. Κι αυτό γιατί γνωρίζει ότι ο ειδικός φόρος κατανάλωσης μπορεί να απορροφηθεί, είτε στην ολότητά του είτε εν μέρει από τους οινοπαραγωγούς, αλλά σίγουρα συνιστά ανταγωνιστικό μειονέκτημα.

Ο δήμαρχος είπε ότι αν μπει ο φόρος, κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα έρθει η κυβέρνηση μετά από ένα χρόνο και θα ζητήσει όπως αυξηθεί ο φόρος π.χ. στο 1 ευρώ το μπουκάλι.

Εκείνο λοιπόν που φοβίζει περισσότερο είναι ότι ο φόρος μπορεί να αυξηθεί κι άλλο, αν λείπουν λεφτά από τον κρατικό κορβανά στο μέλλον. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση προσδοκά έσοδα 110 εκατ. ευρώ από τον φόρο στο κρασί, ένα εξαγωγικό προϊόν, για να συμπληρώσει το ποσό από την επιβολή τέλους ανα στήλη στα παιχνίδια του ΟΠΑΠ.

Μια απόφαση (για τον ΟΠΑΠ) που ίσως έχει ουρά, γιατί κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να προκύψουν δικαστικές εμπλοκές, αν κάποιοι θιγόμενοι κάνουν προσφυγή στα αρμόδια δικαστήρια.

Φυσικά, όλα αυτά γίνονται για να βρεθούν τα ισοδύναμα μέτρα ώστε να μην επιβληθεί ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Είναι προφανές ότι η ιστορία με τα ισοδύναμα για τον ΦΠΑ στην εκπαίδευση κινδυνεύει να μετατραπεί σε μπούμερανγκ, τόσο από πολιτικής απόψεως όσο και οικονομικής. Για να σταματήσει λοιπόν αυτή η κατάσταση, η κυβέρνηση θα πρέπει να επανεξετάσει σοβαρά την αύξηση του ΦΠΑ στο 23% για το μοσχαρίσιο κρέας από 13%.

Μ' αυτό τον τρόπο, το κράτος θα εισπράξει τα έσοδα που επιδιώκει και θα υπάρχει ίδια μεταχείριση του μοσχαρίσιου με άλλα είδη κρέατος και θα αποφευχθούν θέματα όπως με τον ανάμικτο κιμά. Το μοσχαρίσιο κρέας είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενο, οπότε η όποια κάμψη της ζήτησης θα μεταφραστεί σε λιγότερες δαπάνες για εισαγωγές και βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου.

Ακόμη, υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις ως προς τις συνέπειες που έχει η κατανάλωση κόκκινου κρέατος, όπως το μοσχάρι, από τον άνθρωπο. Με το σημερινό καθεστώς ΦΠΑ, το μοσχάρι ευνοείται εις βάρος άλλων κρεάτων.

Μ' αυτό τον τρόπο, το κράτος θα έχει τη δυνατότητα να επανεξετάσει καλύτερα ως προς τις επιπτώσεις στα κρατικά έσοδα, π.χ. μελέτη για ελαστικότητα ζήτησης, τις επιπτώσεις από τυχόν επιβολή τέλους στα τυχερά παίγνια, το κρασί κ.τλ.

Φυσικά, το θέμα της αύξησης του ΦΠΑ στο 23% για το μοσχαρίσιο κρέας είχε αντιμετωπιστεί με λαϊκίστικο τρόπο το καλοκαίρι από στελέχη του κυβερνητικού στρατοπέδου.

Επομένως, τυχόν αλλαγή στάσης τώρα μπορεί να γίνει αντικείμενο κριτικής.

Όμως, η απάντηση του υπουργού οικονομίας κ. Σταθάκη σε σχετική ερώτηση για τις αντιδράσεις μερίδας των δανειστών στην αύξηση του ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας, που του έγινε στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, αποκαλύπτει ότι κάποιοι δανειστές ήταν επίσης αντίθετοι το καλοκαίρι.

Όμως, οι δανειστές κοιτούσαν τα συμφέροντά τους ενώ οι εγχώριοι λαϊκιστές κοιτούσαν τις ψήφους.

Θεωρούμε λοιπόν ότι εδώ που έχουν έλθει τα πράγματα, η αύξηση του ΦΠΑ στο 23% από 13% στο μοσχαρίσιο κρέας αποτελεί την καλύτερη λύση στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.

Ας φάμε λιγότερο κόκκινο εισαγόμενο κρέας, αν αυτό είναι το θέμα, και ας κρατήσουμε εφεδρείες.

Dr. Money