Οι πολιτικές παρεμβάσεις θέλουν φειδώ!

Όμως, το ημερολόγιο δείχνει 9 Νοεμβρίου και ακόμη δεν είναι σίγουρο αν το σημερινό Εurogroup κρίνει ικανοποιητική την πρόοδο που έχει γίνει ως προς την υλοποίηση των 49 «οροσήμων».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας είχε χθες τηλεφωνικές επικοινωνίες με την κ. Μέρκελ και τους κ.κ. Ολάντ και Γιούνκερ, σε μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσης με τους πλειστηριασμούς και άλλες εκκρεμότητες.

Φυσικά, η πίεση για την εξεύρεση κάποιας λύσης το συντομότερο δεν προέρχεται τόσο από τα 2 δισ. ευρώ.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς αυτά τα λεφτά για μερικές εβδομάδες ακόμη.

Η πίεση προέρχεται από το γεγονός ότι χρειάζεται έγκριση του Εurogroup για την εκταμίευση των 10 δισ. ευρώ του ESM που «κάθονται» σ' έναν τραπεζικό λογαριασμό και προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Μια έγκριση που ίσως δοθεί αν υπάρχει συμφωνία για την πρώτη λίστα με τα προαπαιτούμενα, παρότι το ντιλ του Αυγούστου προέβλεπε την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος και κατόπιν την ανακεφαλαιοποίηση.

Κοινώς, εφαρμογή της πρώτης και της δεύτερης λίστας με τα «ορόσημα», απελευθέρωση των 3 δισ. ευρώ και κατόπιν τα υπόλοιπα μέτρα όπως το νέο μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόγραμμα, για να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση του 3ου οικονομικού προγράμματος.

Χωρίς την έγκριση του Εurogroup για τα 10 δισ. ευρώ, οι άνθρωποι του ΤΧΣ ίσως αισθανθούν άβολα να πάνε και να ψηφίσουν υπέρ των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου στις προσεχείς γενικές συνελεύσεις των συστημικών τραπεζών.

Ισως λοιπόν χρειαστούν άλλες νομικές ενέργειες αναφορικά με τις αυξήσεις, π.χ. διαχωρισμός τους σ' εκείνες που αφορούν στους ιδιώτες και στο ΤΧΣ για να κερδηθεί χρόνος.

Επιπλέον, τυχόν καθυστέρηση από το Εurogroup δεν θα έχει θετικό αντίκτυπο στα ξένα funds που σκέφτονται να εγγραφούν στο βιβλίο προσφορών των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών.

Οι λόγοι είναι σοβαροί και ίσως δικαιολογούν την τωρινή πολιτική παρέμβαση.

Όμως, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει επίσης ότι όσο πιο πολλές και συχνές είναι οι πολιτικές παρεμβάσεις, τόσο πιο αδύναμες και επομένως αναποτελεσματικές καθίστανται όσο περνάει ο χρόνος.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η λίστα με τα «ορόσημα» των 2 δισ. ευρώ αλλά και η άλλη λίστα που σχετίζεται με την εκταμίευση του 1 δισ. ευρώ είναι μεν σημαντικές, αλλά όχι τόσο όσο άλλα θέματα που ακολουθούν, π.χ. το συνταξιοδοτικό, η ελάφρυνση του χρέους κ.λπ.

Αν λοιπόν αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τα «πυρομαχικά» μας από τώρα, μέσω πολιτικών παρεμβάσεων, αναρωτιέται κανείς πόσα θα μας έχουν απομείνει όταν έλθει η ώρα για τα άλλα και πιο σημαντικά.

Αυτός είναι ο λόγος που οι πολιτικές παρεμβάσεις στο ανώτατο επίπεδο θα πρέπει να γίνονται με φειδώ, κατά την ταπεινή μας άποψη.

Dr. Money