Mία ανακεφαλαιοποίηση που βολεύει όλους

Το ύψος της τέταρτης ανακεφαλαιοποίησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος από το 2008, συμπεριλαμβανομένης εκείνης των 5 δισ. ευρώ με τον νόμο Αλογοσκούφη, γνωστοποιήθηκε δημοσίως το Σάββατο και δεν εξέπληξε.

Ως γνωστόν, ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM) της ΕΚΤ έκρινε ότι οι συνολικές κεφαλαιακές ανάγκες των τεσσάρων συστημικών τραπεζών με βάση το δυσμενές σενάριο ανέρχονται σε 14,4 δισ. ευρώ.

Οι κεφαλαιακές ανάγκες με το βασικό σενάριο ανέρχονται σε 4,4 δισ. ευρώ.

Είναι μια εξέλιξη win-win για όλους τους εμπλεκομένους, στο μέτρο που δεν προκύψουν εκπλήξεις από τους όρους της ανακεφαλαιοποίησης.

Μια πρώτη παρατήρηση είναι πως κρατώντας χαμηλά τον πήχη στα 4,4 δισ. ευρώ, ενισχύονται σημαντικά οι πιθανότητες συμμετοχής ιδιωτών στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών.

Το ποσό βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα 3 δισ. ευρώ που έβαλαν ιδιώτες στην ανακεφαλαιοποίηση του 2013 και στα 8 δισ. περίπου που έβαλαν το 2014.

Είναι κάτι που επεδίωξαν αφενός οι διοικήσεις των τραπεζών και αφετέρου οι εταίροι-δανειστές, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Οι διοικήσεις των τραπεζών, επειδή είναι πιο πιθανό να παραμείνουν στις θέσεις τους.

Οι πιστωτές, επειδή έτσι μειώνεται το υφιστάμενο χρηματοδοτικό κενό του τρίτου προγράμματος διάσωσης, δηλαδή η διαφορά μεταξύ των 86 δισ. ευρώ της εκτιμώμενης συνολικής χρηματοδότησης και των 50 δισ. που είχε δεσμευθεί να βάλει το ESM.

Ακόμη και αν συμμετείχε χρηματοδοτικά το ΔΝΤ, η συνεισφορά του εκτιμάται πως δεν θα ξεπερνούσε τα 16 δισ. ευρώ κατά μέγιστο, οπότε κενό θα υπήρχε.

Αν όμως χρειαστούν 10 δισ. ευρώ ή λιγότερα για τις τράπεζες, οι συνολικές ανάγκες χρηματοδότησης του προγράμματος υποχωρούν κοντά στα 71 δισ. ευρώ και το υφιστάμενο κενό συρρικνώνεται, αν η συμμετοχή του ESM παραμείνει στα 50 δισ.

Μια δεύτερη παρατήρηση είναι πως η διαφορά που χωρίζει το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών ανάμεσα στα δύο σενάρια είναι 10 δισ. ευρώ. Τυχαίο;

Δεν νομίζουμε.

To ποσό βολεύει τις ευρωπαϊκές αρχές αφού τα 10 δισ. ευρώ βρίσκονται «παρκαρισμένα» σε συγκεκριμένο λογαριασμό και μπορεί να είναι άμεσα διαθέσιμα υπό προϋποθέσεις, π.χ. έγκριση του Eurogroup.

Τα πράγματα θα μπερδεύονταν περισσότερο, αν στην εξίσωση έμπαιναν επίσης τα υπόλοιπα 15 δισ. ευρώ.

Μια τρίτη παρατήρηση είναι πως η συμμετοχή των ιδιωτών στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών επιτρέπει στη κυβέρνηση να μιλά για ψήφο εμπιστοσύνης στον κλάδο και στην οικονομία, και να ευελπιστεί στην προσέλκυση περισσότερων ξένων επενδύσεων στο μέλλον.

Μια τέταρτη παρατήρηση είναι πως από τη στιγμή που το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης ανέρχεται σε 14,4 δισ. ευρώ και τα λεφτά υπάρχουν, ανοίγει ο δρόμος για τη σταδιακή άρση των capital controls.

Επίσης, γίνεται πιο πιθανή η αποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ για αναχρηματοδότηση σε συνδυασμό με την εφαρμογή των προαπαιτουμένων και την πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος.

Από την άλλη πλευρά, δεν τίθεται θέμα πιστωτικής επέκτασης για πολύ καιρό ακόμη, όπως δείχνουν τα πράγματα.

Επομένως, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που ανακοινώθηκε το Σάββατο βολεύει όλες σχεδόν τις πλευρές.

Όμως, η επιτυχία της ή όχι θα κριθεί τελικά από τον τρόπο αντιμετώπισης των «κόκκινων» δανείων.

Dr. Money