H αντίστροφη μέτρηση για το Βερολίνο έχει αρχίσει!

Με δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες να συρρέουν καθημερινά στη Γερμανία και τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια πολλών Γερμανών, ήταν θέμα χρόνου να αναλάβει δράση η κ. Μέρκελ.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, η οποία δίνει ιδιαίτερη σημασία στις δημοσκοπήσεις, γνωρίζει ότι θα πρέπει να σταματήσει τη σημερινή ροή, πριν η παντοδυναμία της ιδίας και των χριστιανοδημοκρατών τεθεί σε κίνδυνο.

Η επίσκεψή της στην Άγκυρα και οι υποχωρήσεις που φέρεται διατεθειμένη να δεχθεί όπως γίνουν από την ΕΕ προς την Τουρκία σε θέματα όπως η ενταξιακή της πορεία, η βίζα σε Τούρκους υπηκόους κ.λπ. το αποδεικνύουν.

Υπό την ίδια έννοια, η Γερμανία χρειάζεται και την Ελλάδα.

Θα ήταν λοιπόν διατεθειμένη να κάνει κάποιες υποχωρήσεις σε ζητήματα όπως οι δημοσιονομικοί στόχοι του 3ου προγράμματος, αν η Ελλάδα δεχόταν να φιλοξενήσει περισσότερους πρόσφυγες και μετανάστες, ώστε να μη συνεχίσουν τον δρόμο τους προς τη Γερμανία.

Φυσικά, αυτό θα γίνει με τρόπο, για να μη θιγεί η εικόνα της Γερμανίας ως μιας χώρας που είναι αυστηρά προσηλωμένη στους κανόνες.

Είναι ίσως η πρώτη φορά από την αρχή της οικονομικής κρίσης που η μεγαλύτερη χώρα της ευρωζώνης ζητά την αλληλεγγύη των νότιων εταίρων της.

Μέχρι σήμερα ήταν οι άλλες χώρες, κυρίως η Ελλάδα, που ζητούσαν αλληλεγγύη και λεφτά. Το αντίστροφο δηλαδή.

Όμως, το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα θα είναι πιθανόν μόνο η αρχή μιας αλλαγής στις σχέσεις μεταξύ χωρών μέσα στην ευρωζώνη.

Μιας αλλαγής που θα περιλαμβάνει σταδιακή μετατόπιση του κέντρου βάρους των αποφάσεων ή της εξουσίας στην ΕΕ μακριά από το Βερολίνο.

Αυτή η μετατόπιση θα αντικατοπτρίζει κυρίως νέους οικονομικούς συσχετισμούς.

Σε μια μελέτη του ΔΝΤ, εκτιμάται ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας θα υποχωρήσει αρκετά κάτω από τον αντίστοιχο μέσο όρο των χωρών της ευρωζώνης αλλά και τον μέσο ρυθμό ανάπτυξης της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας την επόμενη πενταετία.

Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο.

Το αντίθετο.

Θα λέγαμε πως ασυνήθιστο είναι αυτό που συμβαίνει από το 2008 και μετά, αφού η γερμανική οικονομία αναπτυσσόταν με χαμηλότερους ρυθμούς συγκριτικά με τον μέσο όρο των τριών επόμενων μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης τα 12 από τα τελευταία 20 χρόνια.

Η αναμενόμενη εξασθένιση του ρυθμού των εξαγωγών προς τις αναδυόμενες αγορές της Ασίας, κυρίως την Κίνα, θα παίξει σημαντικό ρόλο στην επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Περιορισμό της επιρροής του Βερολίνου στις κύριες αποφάσεις που λαμβάνονται στην ευρωζώνη και επομένως στις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται.

Δυστυχώς, το τελευταίο δεν θα γίνει άμεσα και επομένως η Ελλάδα θα πρέπει να πιει το πικρό ποτήρι, ή τουλάχιστον μεγάλο μέρος του, αφού οι ανάγκες της Γερμανίας για το μεταναστευτικό πιέζουν.

Dr. Money