Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Το παζλ του ρευστού και η πραγματική μεταρρύθμιση!

Το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει το Δημόσιο δημιουργεί πονοκέφαλο στην κυβέρνηση. Όμως, της δίνει επίσης την ευκαιρία να εναρμονίσει σταδιακά κάποιες πρακτικές του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα.

Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τι συμβαίνει με τις ανάγκες σε ρευστό του Δημοσίου μέχρι το τέλος του μήνα και πιο πέρα.

Μερικοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα υπό την έννοια ότι θα πληρωθούν μισθοί, συντάξεις και οι δόσεις προς το ΔΝΤ και άλλους πιστωτές.

Φυσικά, υπάρχουν άλλοι, όπως ο λαλίστατος κ. Βαρουφάκης, που διαβεβαιώνουν πως θα πληρωθούν μεν μισθοί και συντάξεις αλλά αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο για τις υπόλοιπες υποχρεώσεις.

Ακόμη υπάρχει δημοσίευμα της έγκυρης γερμανικής εφημερίδας FAZ σύμφωνα με το οποίο ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας εξέφρασε φόβους στον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Μ. Σουλτς για πρόβλημα ρευστότητας στο τέλος του μήνα.

Εν τω μεταξύ, το Δημόσιο θα πρέπει να αποπληρώσει δάνειο ύψους 580 εκατ. ευρώ προς το ΔΝΤ σήμερα και ένα ακόμη 350 εκατ. ευρώ την ερχόμενη Παρασκευή.

Στις 20 του μήνα, δηλαδή την ερχόμενη Παρασκευή, λήγουν έντοκα γραμμάτια ύψους 1,6 δισ. ευρώ.

Από αυτά κάπου 500 εκατ. ευρώ είχαν αγορασθεί από ξένους.

Με βάση τις υφιστάμενες οδηγίες του εποπτικού οργανισμού (SSM) της ΕΚΤ προς τις ελληνικές τράπεζες, οι τελευταίες δεν μπορούν να αναχρηματοδοτήσουν τα έντοκα των ξένων που λήγουν την Παρασκευή.

Αν μάλιστα, όπως εικάζεται, οι εγχώριες τράπεζες είχαν πουλήσει ενδιάμεσα κάποια από τα έντοκα που πήραν στη δημοπρασία τότε, το ποσό που πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί από τρίτες τράπεζες ή να αποπληρωθεί από το Δημόσιο ανεβαίνει.

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν εξηγούν αν ήδη έχουν όλα τα λεφτά που απαιτούνται για να αποπληρωθούν οι δανειστές και να πληρωθούν δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι ή αν ελπίζουν να τα βρούν μέχρι το τέλος του μήνα υπό προϋποθέσεις.

Ποντάροντας είτε στη ρύθμιση με τις 100 δόσεις που έχει μπει σε διαβούλευση είτε σε χαλάρωση των οδηγιών της ΕΚΤ προς τις ελληνικές τράπεζες.

Όμως, τυχόν ψήφιση της ρύθμισης για τις 100 δόσεις προς την εφορία μπορεί να θεωρηθεί μονομερής ενέργεια χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών.

Επιπλέον, τυχόν επίδειξη ευελιξίας από την πλευρά της ΕΚΤ θα ήταν δύσκολο να επιδειχθεί χωρίς κάποιου είδους πολιτική συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής ή και χωρίς απτό δείγμα γραφής από την ελληνική πλευρά.

Όμως, το δείγμα γραφής θα μπορούσε να προκαλέσει κραδασμούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης.

Επιπλέον, οι τεταμένες ελληνογερμανικές σχέσεις δεν βοηθούν στην επίτευξη συμφωνίας σαν αυτήν που φαίνεται να επιδιώκει η ελληνική κυβέρνηση.

Τι απομένει αν τίποτα από τα ανωτέρω δεν ευδοκιμήσουν; Τα τακτικά φορολογικά έσοδα και η μεταφορά των διαθέσιμων τραπεζικών καταθέσεων ασφαλιστικών ταμείων και φορέων της γενικής κυβέρνησης στο Κοινό Ταμείο στην Τράπεζα της Ελλάδος και από εκεί στο κράτος.

Όμως, δεν είμαστε σίγουροι ότι θα διατεθούν.

Ο πρόσφατος νόμος στη Βουλή που καθιστά το Δημόσιο υπεύθυνο για την κάλυψη τυχόν ζημιών από τον δανεισμό των ταμειακών αποθεμάτων στο Κοινό Ταμείο διευκολύνει τα Δ.Σ. των φορέων να πάρουν την απόφαση.

Όμως, η ΕΚΤ δεν επιτρέπει στις τράπεζες να αναπληρώσουν αυτές τις καταθέσεις από τον μηχανισμό έκτακτης ρευστότητας ELA της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) απ΄ όσο γνωρίζουμε. Κι αυτό γιατί η ΕΚΤ θεωρεί ότι οι αποφάσεις των Δ.Σ. των φορέων που καλύπτονται από τον προαναφερθέντα νόμο δεν είναι αυτόνομες, όπως μας είπαν.

Αν η ΕΚΤ αλλάξει άποψη προσεχώς, τα πράγματα πιθανόν θα απλοποιηθούν.

Επειδή κανείς δεν θα πρέπει να βασίζεται μόνο στις πρωτοβουλίες της ΕΚΤ και μάλιστα σε μια εποχή όπου δέχεται επιθέσεις από Έλληνες αξιωματούχους, καλό θα ήταν να φροντίσουμε τα του οίκου μας.

Αρχίζοντας με κάτι απλό, αλλά σημαντικό.

Τη σταδιακή αποκατάσταση του τρόπου πληρωμής ενός μεγάλου μέρους των δημοσίων υπαλλήλων με τα ισχύοντα στον ιδιωτικό τομέα. Για όσους δεν το γνωρίζουν, ένα μεγάλο μέρος των δημοσίων υπαλλήλων προπληρώνεται τον μισθό του.

Δηλαδή, πληρώνεται λεφτά που δεν έχει δουλέψει.

Αυτό θα πρέπει να αλλάξει σταδιακά για λόγους τόσο δικαιοσύνης, όσο και ταμειακούς, δημοσιονομικούς σε μια δύσκολη συγκυρία.

Θα μπορούσε λοιπόν ο μισθός του Απριλίου που θα προπληρωθεί στα τέλη Μαρτίου να είναι το 80% ή το 70% ή κάποιο άλλο ποσοστό του συνολικού μισθού. Με αυτόν τον τρόπο θα περιορίζονταν οι πληρωμές του Δημοσίου για μισθούς τον Μάρτιο, μειώνοντας τις δανειακές ανάγκες του κράτους.

Πιστεύουμε ότι είναι δίκαιο μέτρο.

Δεν μπορεί οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που χρηματοδοτεί το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών δαπανών να πληρώνονται αφού εργασθούν και στο Δημόσιο να πληρώνονται πριν εργασθούν.

Αντί λοιπόν να περιμένουμε η ΕΚΤ να δώσει στις ελληνικές τράπεζες νέα δάνεια για να αγοράσουν έντοκα και να χρηματοδοτήσουν το Δημόσιο, καλό θα ήταν να κάνουμε και καμιά πραγματική μεταρρύθμιση προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ο σταδιακός εναρμονισμός στον τρόπο καταβολής μισθών στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα θα ήταν μία από αυτές.

Dr. Money


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v