H ελπίδα πεθαίνει τελευταία!

Η πολυαναμενόμενη συνάντηση του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη με τον επικεφαλής του Εurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ άφησε μια άσχημη γεύση σε πολλούς από αυτούς που παρακολούθησαν τη συνέντευξη Τύπου.

Η άμεση αντίδραση του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα με τη δήλωση στο Bloomberg την επομένη και η γνωστοποίηση των τηλεφωνικών επαφών του με τον κ. Ντράγκι της ΕΚΤ και άλλους στην Ε.Ε. το ίδιο βράδυ δείχνουν ότι δεν σχημάτισε διαφορετική εντύπωση.

Ήταν λογικό επακόλουθο να επισπευσθεί η συνάντηση του κ. Βαρουφάκη με τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών κ. Σαπέν στο Παρίσι.

Όμως, οι νέες δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σοσιαλδημοκράτη Μ. Σουλτς σε γερμανικά μέσα ενημέρωσης έδειξαν ότι η συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό την προηγούμενη εβδομάδα δεν ήταν χαμηλής έντασης.

Σε αυτό το σκηνικό ήλθαν να προστεθούν οι εμφατικές δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου Μπ. Ομπάμα που μπορούν να έχουν διαφορετικές ερμηνείες.

Όμως, το μήνυμά του εναντίον των πολιτικών λιτότητας και υπέρ των μεταρρυθμίσεων ήταν αδιαμφισβήτητο. Για την ελληνική πλευρά, όλα αυτά που προηγήθηκαν αποτελούν την αρχή μιας σκληρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.

Μια τακτική που αρκετοί στο εξωτερικό χαρακτηρίζουν ριψοκίνδυνη, αλλά η οποία φαίνεται να γίνεται αποδεκτή με ικανοποίηση από ένα μέρος του κόσμου στην Ελλάδα.

Όμως, τα δεδομένα δεν αλλάζουν.

Η Ελλάδα, διά στόματος Βαρουφάκη, δεν αναγνωρίζει και δεν αποδέχεται την τρόικα ως συνομιλητή, αλλά επιθυμεί να συνομιλήσει με την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ.

Αρκετοί στην Ε.Ε., εκτός της Γερμανίας, συμφωνούν με την ανωτέρω άποψη. Επομένως, είναι πιο εύκολο να βρεθεί μια λύση αφού στην πραγματικότητα θα είναι περισσότερο θέμα συμβολισμού παρά ουσίας.

Θα πρέπει να υπάρχει κάποιος μηχανισμός ελέγχου όπως κι αν ονομάζεται. Ας μην ξεχνάμε ότι στο πρόγραμμα της προληπτικής πιστωτικής γραμμής (ECCl), η τρόικα αντικαθίστατο με κάτι άλλο και οι έλεγχοι γίνονταν κάθε 6 μήνες και ήταν λιγότερο λεπτομερείς.

Όμως, ξένοι αναλυτές επισημαίνουν ότι ούτε αυτό είναι εύκολο.

Με βάση τους τελευταίους, στις συμφωνίες που έχουν εγκρίνει τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών-μελών της ευρωζώνης υπάρχει αναφορά στο τρόπο ελέγχου και στην τρόικα. Αν είναι να αλλάξει ο μηχανισμός ελέγχου θα πρέπει να γίνουν τροποποιήσεις και θα πρέπει να εγκριθούν ξανά από τα εθνικά κοινοβούλια.

Πάντως, θεωρούμε λογικό να υπάρχει κάποιος νομικός τρόπος που θα δώσει λύση και ίσως ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Κλ. Γιούνκερ να την έχει βρει. Όμως, φαίνεται πως είναι πολύ πιο δύσκολο να δοθεί λύση στο θέμα της παράτασης του μνημονίου.

Η ελληνική πλευρά έχει διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να ζητήσει παράταση, ούτε να πάρει την τελευταία δόση. Αντίθετα, επιθυμεί μια συμφωνία-γέφυρα που θα επιτρέπει στην ΕΚΤ να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τις ελληνικές τράπεζες πριν οι δύο πλευρές καταλήξουν σ' ένα κοινά αποδεκτό πρόγραμμα.

Σε άλλο μήκος κύματος, η γερμανική πλευρά θέτει ξεκάθαρα θέμα ολοκλήρωσης της τελευταίας αξιολόγησης του προγράμματος πριν ικανοποιηθεί οποιοδήποτε αίτημα παράτασης.

Σύμφωνα με άτομο που γνωρίζει τις απόψεις της, τυχόν μη συμμόρφωση της ελληνικής πλευράς σημαίνει παραβίαση συμβατικής υποχρέωσης. Σ' αυτήν την περίπτωση, οι θιγόμενοι μπορούν να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η ΕΚΤ δεν μπορεί να παράσχει πιστώσεις στις ελληνικές τράπεζες μετά τις 28 Φεβρουαρίου, ισχυρίζεται.

Θα πρέπει να ολοκληρωθεί το παλαιό πρόγραμμα για να εγκριθεί νέο από τα εθνικά κοινοβούλια, τονίζει.

Φυσικά, θέμα πρόωρης ολοκλήρωσης του μνημονίου με μεταφορά των όποιων προαπαιτούμενων εκκρεμούσαν στο πρόγραμμα προληπτικής πιστωτικής γραμμής είχε τεθεί από κάποιους το προηγούμενο φθινόπωρο.

Θα μπορούσε ίσως να τεθεί εκ νέου.

Όμως, η κυβέρνηση δεν αποδέχεται την ικανοποίηση των προαπαιτούμενων του μνημονίου και επομένως δημιουργείται πρόβλημα.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ίσως θα μπορούσε να βρεθεί κάποια λύση στο θέμα της τρόικας ώστε να ικανοποιηθεί η κυβέρνηση. Όμως, λύση στο ζήτημα της παράτασης του προγράμματος δεν φαίνεται στον ορίζοντα αυτήν τη στιγμή και ο χρόνος κυλά.

Η πλειονότητα του κόσμου πιστεύει ότι κάποια λύση θα βρεθεί στο τέλος κι αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μια αντιπαράθεση στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης.

Μακάρι να είναι έτσι.

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Dr. Money