Γραφειοκρατία και «παιχνίδια» στο Χ.Α.

Ας ξεκινήσουμε από μία βασική αρχή:

Όταν αγοράζει κάποιος κάτι και πληρώνει γι' αυτό θα πρέπει να το παίρνει πάραυτα ή τουλάχιστον το συντομότερο δυνατό.

Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τις μετοχές που εκδίδονται στο πλαίσιο των αυξήσεων μετοχικών κεφαλαίων.

Όμως αυτό δεν συμβαίνει όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος παρακολουθώντας τις πρόσφατες αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων των τραπεζών.

Οι μέτοχοι παίρνουν τις μετοχές στα χέρια τους με αρκετές μέρες καθυστέρηση που μπορεί να φθάσει τις 10 και βάλε, διάστημα που είναι αιωνιότητα για τις αγορές αφού τα πάντα μπορεί να συμβούν ενδιάμεσα.

Όμως, δεν είναι ούτε σωστό, ούτε ηθικό να βάζει κάποιος τα λεφτά του και να παίρνει τις μετοχές που έχει πληρώσει με τόσες μέρες καθυστέρηση.

Πριν από λίγο καιρό είχαμε τις μετοχές της Alpha Bank και της Τράπεζας Πειραιώς.

Την Παρασκευή μπαίνουν οι νέες μετοχές που προέκυψαν από την πρόσφατη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Eurobank. Οι νέες μετοχές της Εθνικής Τράπεζας εκτιμάται ότι πάνε για μετά τις 10 Μαΐου.

Αν λοιπόν κάποιος από τους νέους μετόχους ήθελε να πουλήσει τις μετοχές που απέκτησε από την AMK της Eurobank στο διάστημα που μεσολάβησε, θεωρητικά δεν θα μπορούσε πριν από χθες.

Κι αυτό γιατί οι όποιες ανοικτές πωλήσεις μετοχών έγιναν χθες θα πρέπει να τακτοποιηθούν την Παρασκευή που μπαίνουν προς διαπραγμάτευση οι νέες μετοχές με βάση τον κανόνα Τ+3.

Δεν εκπλήσσει λοιπόν καθόλου που ο τίτλος της Eurobank υπέστη χθες απώλειες 19,10%, κλείνοντας στο 0,36 ευρώ και δεν θα είναι έκπληξη αν πιεστεί περαιτέρω σήμερα.

Η όλη καθυστέρηση οφείλεται στη γραφειοκρατική διαδικασία που ακολουθείται.

Η τελευταία περιλαμβάνει πιστοποίηση του ποσού της αύξησης, απόφαση του Δ.Σ. της εταιρείας, έγκριση από το υπουργείο Ανάπτυξης και μετά από το Χρηματιστήριο Αθηνών που χρειάζεται λίγες μέρες για να βγάλει τις νέες μετοχές.

Είναι χαρακτηριστικό της νοοτροπίας που διέπει το ελληνικό κράτος ότι η Eurobank αναγκάσθηκε χθες να μεταφέρει για λίγες ώρες το προϊόν της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, δηλαδή κάπου 2,8 δισ. ευρώ, στην HSBC προκειμένου να πιστοποιήσει η τελευταία ότι τα λεφτά μπήκαν.

Αυτό συμβαίνει γιατί το Δημόσιο θεωρεί ότι όσοι συναλλάσσονται με αυτό είναι εν δυνάμει απατεώνες.

Θεσμοθετεί λοιπόν μια γραφειοκρατική διαδικασία για να το αποτρέψει χωρίς συνήθως επιτυχία, όπως δείχνει η ιστορία.

Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι οι αρμόδιοι θα πρέπει να φροντίσουν να συντομεύσει η όλη διαδικασία μέχρι την έκδοση των νέων μετοχών ώστε να είναι διαθέσιμες στους μετόχους το συντομότερο δυνατό.

Όμως, και πάλι θα υπάρχει μια ολιγοήμερη καθυστέρηση για νομικούς λόγους κ.ά.

Γι' αυτόν τον λόγο σε άλλες αγορές, όπως στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, λειτουργεί η "when issued" αγορά.

Είναι μια άτυπη αγορά στην οποία μπορούν να αγοραστούν και να πωληθούν οι νέες μετοχές που δεν έχουν μπει ακόμη στο χρηματιστήριο για διαπραγμάτευση.

Αν για οποιοδήποτε λόγο οι νέες μετοχές δεν παραδοθούν, οι όποιες συναλλαγές έχουν γίνει μέχρι τότε ακυρώνονται, γεγονός που είναι σε γνώση των εμπλεκομένων από την αρχή.

Είναι λογικό και δίκαιο να μπορούν οι επενδυτές να πουλήσουν τις μετοχές που αγόρασαν, καταβάλλοντας το σχετικό αντίτιμο το συντομότερο δυνατό.

Η αγορά "when issued" παρέχει αυτήν τη δυνατότητα και είναι κάτι που θα πρέπει να εξετάσουν οι αρμόδιοι του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Dr. Money