Η δέσμευση της Ευρώπης για δημοσιονομική λιτότητα ατονεί μετά την πολιτική αναστάτωση και τις εκλογές. Θετική θα ήταν μια μεγαλύτερη επικέντρωση στην ανάπτυξη, υπάρχει όμως ο κίνδυνος να προκληθεί αναστάτωση στις αγορές ομολόγων σύμφωνα με τη μηνιαία Οικονομική Ανασκόπηση Επενδύσεων από την Global Multi-Asset Group (ομάδα διαχείρισης παγκόσμιων χαρτοφυλακίων διαφόρων κατηγοριών επένδυσης).

Διστακτικές εμφανίζονται η ΕΚΤ και η Fed για τη λήψη νέων μέτρων τόνωσης, ενδέχεται όμως να αναγκασθούν να αντιδράσουν εάν οι πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη προκαλέσουν μεγαλύτερη επιδείνωση στις αγορές.

Σύμφωνα με το σενάριο που εξετάζουμε, οι διαφοροποιήσεις συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν την παγκόσμια οικονομία, με τον πληθωρισμό και τον αντιπληθωρισμό να επικρατούν εξίσου στις επιμέρους οικονομίες. Στις ΗΠΑ εξακολουθούν να επικρατούν οι συνθήκες πληθωρισμού των τελευταίων τεσσάρων μηνών, αλλά παρατηρείται μια τεχνικής φύσης εξασθένηση των στοιχείων της αμερικανικής οικονομίας.

Οι αποτιμήσεις διατηρούνται σε εύλογα επίπεδα για τις μετοχές, αλλά γενικά δεν είναι ελκυστικές για τα ομόλογα. Η καλύτερη αξία μετά την προσαρμογή ως προς τον κίνδυνο στις αγορές σταθερού εισοδήματος εντοπίζεται στους πιστωτικούς τίτλους.

Διατηρήσαμε ουδέτερη στάθμιση μετοχών/ομολόγων. Καθώς όμως οι μετοχικές αγορές δεν εμφανίζονται πλέον υπερ-αγορασμένες (overbought) μετά την πρόσφατη διόρθωση, σκοπεύουμε να αυξήσουμε πάλι τη στάθμιση μεσοπρόθεσμα. Στα ισορροπημένα χαρτοφυλάκιά μας διατηρούμε την προτίμησή μας για τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, καθώς επίσης και για το Χονγκ Κονγκ και τον Καναδά. Έχουμε μειωμένη στάθμιση στην Ευρώπη πλην Βρετανίας, στη Βρετανία και την Αυστραλία, και ουδέτερη στάθμιση στις αναδυόμενες αγορές.

Προοπτική της Νομισματικής Πολιτικής

Η πολιτική σκηνή στην Ευρώπη φαίνεται να βρίσκεται σε σημείο καμπής. Στις αρχές Μαΐου υπήρξαν αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις σε όλη την Ευρώπη και τα αποτελέσματα υποδεικνύουν πιο χαλαρά πλαίσια δημοσιονομικής πολιτικής. Στη Γαλλία ο νέος σοσιαλιστής πρόεδρος που αναδείχθηκε στηρίχθηκε σε μια προεκλογική πλατφόρμα απομάκρυνσης από τη λιτότητα με στροφή προς την ανάπτυξη. Από τις εκλογές στην Ελλάδα δεν προέκυψε κυβέρνηση, ούτε και πλειοψηφία για τα δύο μεγάλα κόμματα που τάσσονται υπέρ της λιτότητας, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο η χώρα να οδηγηθεί εκτός ευρωζώνης.

Στη Βρετανία οι συμμαχίες των κομμάτων δεν είχαν καλά αποτελέσματα στις δημοτικές εκλογές, κάτι που θα εκληφθεί, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, ως αρνητική τοποθέτηση των ψηφοφόρων για τον προσανατολισμό της κυβέρνησης προς τη λιτότητα. Τέλος, πριν λίγες εβδομάδες κατέρρευσε η ολλανδική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για περικοπές στον προϋπολογισμό.

Εδώ και αρκετό καιρό βλέπουμε την κρίση στην Ευρωζώνη σαν ένα πλαίσιο που διαμορφώνεται από τρεις βασικούς συντελεστές: τις πιέσεις από τα δημοσιονομικά προβλήματα, την ελλιπή ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος και τους φόβους χρεοκοπίας, και την έλλειψη αναπτυξιακής ώθησης λόγω, σε μεγάλο βαθμό, της ασθενούς ανταγωνιστικότητας πολλών κρατών της περιφέρειας.

Μέχρι στιγμής, οι προσπάθειες από πλευράς κυβερνήσεων επικεντρώθηκαν στη δημοσιονομική λιτότητα στοχεύοντας στην αντιμετώπιση της πρώτης από τις τρεις παραμέτρους, ενώ η ΕΚΤ εστίασε στη δεύτερη παράμετρο, κυρίως μέσω των προγραμμάτων μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (LTRO). Για την τρίτη παράμετρο, οι ελάχιστες προσπάθειες που έγιναν συγκροτήθηκαν στα πλαίσια αναδιάρθρωσης σε επίπεδο προσφοράς προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα. Αν και αυτή είναι σαφώς η ορθή προσέγγιση σε βάθος χρόνου, βραχυπρόθεσμα τα μέτρα αυτά δεν προσφέρουν καμία ουσιαστική βοήθεια και είναι μάλιστα πιθανό να ενέτειναν την οικονομική επιβράδυνση σε όλη την ευρωζώνη.

Εάν αυτή τη στιγμή υπερισχύσει η κατεύθυνση προς τα πιο άμεσα μέτρα δημοσιονομικής τόνωσης, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι θετικό εφόσον η κίνηση στηριχθεί σε ένα κατάλληλο πλαίσιο – γίνεται λόγος για ένα πρόγραμμα υποδομής της τάξης των 200 δις ευρώ. Ο κίνδυνος είναι ότι τα άμεσα μέτρα τόνωσης ενδέχεται να αποβούν ανεπαρκή για να επιφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα και ότι η πραγματική εξέλιξη σε δημοσιονομικό επίπεδο μπορεί να είναι μια απόκλιση από τους συμφωνηθέντες στόχους λιτότητας, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση στις αγορές ομολόγων.

Η προοπτική αυτή μπορεί στην ουσία να διαμορφώσει σύντομα μια πιο χαλαρή πολιτική από την πλευρά της ΕΚΤ. Στην πρόσφατη συνεδρίαση της νομισματικής επιτροπής η ΕΚΤ ήταν μάλλον απρόθυμη να εισαγάγει περαιτέρω μέτρα τόνωσης, στην πραγματικότητα όμως, εάν στις χρηματοοικονομικές αγορές επέλθει σοβαρή αναστάτωση λόγω της ελλιπούς πολιτικής δέσμευσης, η ΕΚΤ ενδέχεται να αναγκαστεί να παρέμβει και πάλι, ίσως με ένα νέο πρόγραμμα LTRO.

Μάλιστα, πολλοί πολιτικοί υπολογίζουν πιθανότατα σε αυτό το σενάριο. Η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη αναπόφευκτα θα επέφερε ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις. Εκτός από αυτά τα σενάρια κινδύνου, η συνεχιζόμενη επιβράδυνση στην οικονομική δραστηριότητα λογικά θα οδηγήσει σύντομα σε περαιτέρω περικοπές των επιτοκίων.

Η επίσημη ανακοίνωση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) μετά τη συνεδρίαση της 25ης Απριλίου ουσιαστικά δεν εμφάνιζε κάποιες μεταβολές, αν και τα ΜΜΕ επικεντρώθηκαν κυρίως στις προβλέψεις των μελών της Νομισματικής Επιτροπής (FOMC) που κοινοποιήθηκαν ταυτόχρονα (αλλά και στην επακόλουθη σύγχυση).

Η δομή λήψης αποφάσεων της FOMC είναι υβριδικού χαρακτήρα. Ο πρόεδρος υπερισχύει χωρίς να επικρατεί, έχει δε τη δυνατότητα να αποσιωπά τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται μεταξύ των μελών που έχουν δικαίωμα ψήφου. Ένα πιθανό μειονέκτημα στην προσπάθεια του Μπεν Μπερνάνκι να προσδώσει μεγαλύτερη διαφάνεια στη λειτουργία της FOMC είναι ότι θα γίνεται γνωστή η δυναμική αυτής της διαδικασίας πριν οριστικοποιηθεί σε μια συλλογική απόφαση.

Η διαφοροποίηση στις πρόσφατες προβλέψεις των μελών της επιτροπής, που έχει αποτελέσει αντικείμενο πλήθους αναφορών, υποδεικνύει ότι ενδεχομένως αυτές να μην προκύπτουν από ένα και μόνο μοντέλο της αμερικανικής οικονομίας ή ίσως ούτε καν από έναν ενιαίο τρόπο αντιμετώπισης κοινής αποδοχής στους κόλπους της Fed.

Με τις ανακοινώσεις τους κατά τη διάρκεια του μήνα, τα μέλη της FOMC συνέχισαν να αποθαρρύνουν τις προσδοκίες για έναν ενδεχόμενο τρίτο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης (QE3) με οποιαδήποτε μορφή. «Η απάντηση είναι Όχι» φάνηκε να λέει η FOMC στην αγορά που, υπό το πρίσμα της μη παροχής της ρευστότητας που επιθυμούσε, εμφάνισε συμπτώματα έντονων αντιδράσεων. Κατά την άποψη του γράφοντος, είναι πολύ απίθανο να επέλθει μια τέτοια επιδείνωση των μακροοικονομικών δεικτών που να οδηγήσει στη θέσπιση μέτρων αντίστοιχων με έναν τρίτο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης έως τη συνεδρίαση του Ιουνίου, αν και οι εξελίξεις στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή μπορεί να παίξουν κάποιο ρόλο σε αυτό το επίπεδο.

Προοπτική της Οικονομίας

Σύμφωνα με το σενάριο που εξετάζουμε, φαίνεται να εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ των διαφόρων οικονομιών παγκοσμίως. Ενώ οι κυριότερες αναδυόμενες αγορές παραμένουν στο σύνολό τους σε φάση αντιπληθωρισμού, στην ευρωζώνη εξακολουθούν να επικρατούν οι συνθήκες στασιμοπληθωρισμού (stagflation) των τελευταίων 19 μηνών, ενώ παράλληλα ασθενείς ήταν και οι δείκτες ΡΜΙ τον Απρίλιο με πτώση από 47,7 στα 45,9, υποδεικνύοντας ότι η ύφεση συνεχίζεται και το δεύτερο τρίμηνο του έτους.

Η Ιαπωνία, αντιθέτως, όπου οι συνθήκες εναλλάσσονταν κατά τους τελευταίους μήνες, περιήλθε πλέον σταθερά σε φάση αναπληθωρισμού καθώς η ανάκαμψη μετά τον περσινό σεισμό αποτυπώνεται στα στοιχεία για τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας.

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, στην αμερικανική οικονομία εξακολουθούν να επικρατούν οι συνθήκες πληθωρισμού των τελευταίων τεσσάρων μηνών (όπου τόσο η τάση αύξησης της παραγωγής όσο και ο πληθωρισμός κινούνται ανοδικά). Τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια του μήνα ήταν απογοητευτικά, όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τις αισθητές περικοπές (που είχαμε προβλέψει) προκειμένου να αποτυπωθούν οι εποχικές παρεκκλίσεις με προσαρμογή των στοιχείων λόγω της ιδιαιτερότητας των μακροοικονομικών δεδομένων για την περίοδο 2008-2009 και του ασυνήθιστα ζεστού χειμώνα. Μάλιστα, τα στοιχεία για τα εβδομαδιαία επιδόματα ανεργίας στις αρχές του μήνα ήταν ελαφρώς κάτω των τάσεων αλλά σημείωσαν μεγάλη άνοδο έως τα τέλη του μήνα, όταν η προσαρμογή για τις εποχικές παρεκκλίσεις είχε αισθητά μειωθεί.

Η διαδικασία προσαρμογής για τις εποχικές παρεκκλίσεις θα πρέπει να έχει στο μεγαλύτερο μέρος της ολοκληρωθεί έως την ημερομηνία ανακοίνωσης των στοιχείων για τον Ιούνιο, οπότε θα μπορούμε να δούμε με μεγαλύτερη σαφήνεια την υποκείμενη τάση της ανάπτυξης.

Ο πιστωτικός μηχανισμός φαίνεται να είναι ενεργός και να λειτουργεί καλά στις ΗΠΑ, εάν κρίνουμε από την πρόσφατη έρευνα Senior Loan Officers που δείχνει άνοδο της ζήτησης από τον επιχειρηματικό κόσμο για εμπορικά και βιομηχανικά δάνεια, καθώς και κάποια ελαφρά χαλάρωση των προϋποθέσεων δανεισμού το 1ο τρίμηνο, σε σύγκριση με τα στοιχεία για τα τέλη του προηγούμενου έτους.

Καθώς η άνοιξη πλησιάζει στο τέλος της, το ενδιαφέρον μας εξακολουθεί να επικεντρώνεται στα εξής σημεία:

1. Επιτάχυνση στη δημιουργία νέων νοικοκυριών, που θα ήταν ένδειξη ανόδου της αγοράς κατοικίας και, κατ’ επέκταση, των αντίστοιχων επενδύσεων με την έναρξη της θερινής αγοραστικής περιόδου. 2. Αύξηση των κεφαλαιουχικών δαπανών από πλευράς εταιρειών, που θα ήταν ένδειξη ότι είναι (επιτέλους!) έτοιμες να μειώσουν τους τεράστιους ισολογισμούς τους. 3. Ενδείξεις ότι η πρόσφατη μείωση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος θα οδηγήσει σε επιβράδυνση των πραγματικών προσωπικών καταναλωτικών δαπανών, ιδιαίτερα για τα διαρκή αγαθά, που ήταν εντυπωσιακά αυξημένες σε σχέση με άλλες περιοχές της καταναλωτικής ζήτησης στην παρούσα ανάκαμψη. Βελτίωση στο τελευταίο αυτό σημείο θα μπορούσε να επέλθει και μέσα από μια διαφοροποίηση στην ευκολία χορήγησης καταναλωτικών δανείων, αν και η αύξηση στην καταναλωτική πίστη μέχρι στιγμής προήλθε κατά κύριο λόγο από δάνεια είτε προς φοιτητές είτε για την αγορά αυτοκινήτων, σύμφωνα με στοιχεία των τραπεζών, γεγονός που δεν ήταν εντελώς απρόβλεπτο δεδομένων των στοιχείων για τους ισολογισμούς των νοικοκυριών που εμφανίζουν από το 2008 πολύ μεγάλη μείωση στα οφειλόμενα υπόλοιπα των πιστωτικών καρτών.

Αντίθετα με αυτή την τάση, τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ για την καταναλωτική πίστη εμφανίζουν αύξηση του οφειλόμενου υπολοίπου για πιστωτικές κάρτες κατά τον Μάρτιο που, αν και αποτελεί ένα μεμονωμένο στοιχείο, είναι σύμφωνο με τη μεταστροφή στον κύκλο απομόχλευσης των νοικοκυριών που έχουμε επισημάνει.

Κέρδη και Αποτιμήσεις

Τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν στις ΗΠΑ ήταν πολύ καλύτερα από τα αναμενόμενα και φαίνεται να έθεσαν ένα ελάχιστο όριο για τις προβλέψεις για την κερδοφορία. Τα στοιχεία που έχουν ήδη ανακοινωθεί φθάνουν στο 81% και η αύξηση των κερδών ανά μετοχή των εταιρειών του δείκτη S&P 500 για το πρώτο τρίμηνο διαμορφώθηκε στο 7,8% έναντι της αντίστοιχης περιόδου πέρσι, ξεπερνώντας τις προβλέψεις για αύξηση 3,2% στις αρχές της περιόδου και προσφέροντας μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη βάσει των ιστορικών δεδομένων. Συνεπώς, οι προβλέψεις για την ανάπτυξη για το 2012 εμφάνισαν άνοδο στο 9,5%, μετά τη συνεχή πτώση από τα ανώτατα επίπεδα του 15% τον Ιούλιο του 2011 στα κατώτατα σημεία του 8,5% τον προηγούμενο μήνα.

Στην Ευρώπη, αντίστοιχα, σημειώθηκε βελτίωση κατά την περίοδο ανακοίνωσης αποτελεσμάτων και οι θετικές εκπλήξεις ήταν πολύ περισσότερες σε σχέση με τα προηγούμενα τρίμηνα.

Ο λόγος αναβαθμίσεων προς τις υποβαθμίσεις παγκοσμίως επίσης βελτιώθηκε και πάλι τον Απρίλιο και 18 από τις 24 αγορές που παρακολουθούμε σημείωσαν βελτίωση από τον Μάρτιο. Βελτίωση υπήρξε και στο εύρος των αγορών όπου παρατηρείται άνοδος των εκτιμήσεων και 11 αγορές αυτή τη στιγμή εμφανίζουν συντελεστή άνω του 1, σε σχέση με τον Μάρτιο που ήταν 7 (οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη πέρασαν σε θετικό επίπεδο, ενώ η Ταϊβάν απέκτησε αρνητικό πρόσημο).

Μετά τη μέχρι στιγμής ήπια διόρθωση, τα στοιχεία στήριξης των μετοχικών αποτιμήσεων για τον επενδυτή σε τίτλους αξίας με πιο μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα ενισχύθηκαν ελαφρώς και πάλι. Στην αμερικανική αγορά, ο δείκτης τιμής προς λογιστική αξία διαμορφώνεται στο 2,3Χ, κατά 21% χαμηλότερα από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο του, ενώ ο λόγος τιμής προς τα μελλοντικά κέρδη διαμορφώνεται στο 12,7Χ, κατά 18% χαμηλότερα από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο του 15,5Χ. Σε χαμηλά επίπεδα φαίνεται να βρίσκεται και η Ευρώπη πλην Βρετανίας με τον λόγο τιμής προς λογιστική αξία να διαμορφώνεται στο 1,3Χ, κατά 38% χαμηλότερα από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο του 2,1Χ, ενώ ο λόγος τιμής προς τα μελλοντικά κέρδη βρίσκεται στο 10,2Χ, κατά 28% χαμηλότερα από τον ιστορικό μέσο όρο του 14,4Χ.

Οι αγορές των κρατικών ομολόγων εξακολουθούν να φαίνονται ακριβές, προσφέροντας χαμηλές πραγματικές αποδόσεις. Η αγορά των 10ετών TIPS (τίτλοι δημοσίου με προστασία από τον πληθωρισμό) διαμορφώθηκε στο -0,3% τον Απρίλιο, ενώ σε συγκριτική βάση, και λαμβάνοντας υπόψη τα πρόσφατα στοιχεία τριετίας για τον επίσημο πληθωρισμό ως μέτρο πρόβλεψης για την πορεία του πληθωρισμού, οι πραγματικές αποδόσεις δεν φαίνονται ελκυστικές σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις. Οι πραγματικές αποδόσεις στη Βρετανία βρίσκονται στο -1,3% και στις ΗΠΑ στο 0,2%, σαφώς σε χαμηλότερα επίπεδα από την εκτιμώμενη οικονομική ανάπτυξη, γεγονός που καθιστά τις συγκεκριμένες αγορές ομολόγων καθόλου ελκυστικές. Σε δύο μόνο αγορές οι πραγματικές αποδόσεις πλησιάζουν ή ξεπερνούν τα επίπεδα της αναμενόμενης οικονομικής ανάπτυξης: στην Ιαπωνία, με 1,6%, και στην Ευρωζώνη, με 1,4%, σε πραγματικές τιμές.

Συνεπώς, δεν είναι περίεργο το ότι οι μετοχές φαίνονται ελκυστικές σε επίπεδο αποτιμήσεων έναντι των ομολόγων αλλά και των πιστωτικών τίτλων. Βάσει της διαδικασίας που χρησιμοποιούμε, ο S&P 500 προσέφερε equity risk premium (αναμενόμενη αυξημένη απόδοση δεδομένου του κινδύνου) 7,1% έναντι των κρατικών ομολόγων ΗΠΑ στα τέλη Ιανουαρίου, υπερβαίνοντας κατά 2,0 τυπικές αποκλίσεις τον μέσο όρο 30ετίας του 3,0%.

Αγορές

Η νευρικότητα που εμφανίστηκε στις αγορές στα μέσα Μαρτίου δεν έχει εκλείψει, χωρίς όμως να έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Η διάθεση ανάληψης επενδυτικού κινδύνου υποχώρησε από τα υψηλά σημεία που είχε φθάσει, ισορροπώντας πλέον σε ουδέτερα επίπεδα. Αυτό ισχύει για τον δείκτη της Credit Suisse που μετρά τη διάθεση ανάληψης επενδυτικού κινδύνου, καθώς και για τον δείκτη Bull/Bear της αμερικανικής ένωσης ιδιωτών επενδυτών που μετρά την επενδυτική ψυχολογία (American Association of Individual Investors). Σύμφωνα με τα στοιχεία της State Street, υπάρχει μια σαφώς ελλιπής συμμετοχή από πλευράς επενδυτικής κοινότητας, ενώ η διάθεση των επενδυτών εξακολουθεί να βρίσκεται στο ακραίο καθεστώς αποφυγής κινδύνου που η ίδια έχει ονομάσει «Riot Point» – μόνο που έχει «κολλήσει» σε αυτό το σημείο εδώ και 11 συνεχείς μήνες.

Οι ανησυχίες για την ευρωζώνη προκάλεσαν μια νέα εξασθένηση στις μετοχικές αγορές και οι ευρωπαϊκές μετοχές δέχθηκαν μεγαλύτερο πλήγμα σε σχέση με άλλες περιοχές, όμως οι ευρύτερες ανησυχίες για την παγκόσμια ανάπτυξη αυτή τη στιγμή φαίνεται να εδραιώνονται μετά την ανακοίνωση των ασθενέστερων στοιχείων για τις ΗΠΑ, γεγονός που μείωσε το κύρος της αμερικανικής αγοράς που διατηρούσε ακόμη μια μεγαλύτερη αισιοδοξία. Αν και εκτιμούμε ότι η εξασθένηση θα είναι παροδική, το τοπίο δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει σύντομα και η αβεβαιότητα ενδέχεται να επιβαρύνει τις αγορές κατά τους αμέσως επόμενους μήνες.

Το θετικό είναι ότι οι χρηματαγορές ελάχιστα επηρεάστηκαν από την πρόσφατη κρίση πανικού στην ευρωζώνη (βλ. Γράφημα του Μήνα). Από αυτή την άποψη, τουλάχιστον, τα προγράμματα LTRO πέτυχαν σαφώς τα επιθυμητά αποτελέσματα προστατεύοντας τον χρηματοοικονομικό κλάδο από την κρίση και ο κίνδυνος πυροδότησης μιας συστημικής κρίσης φαίνεται αμυδρός.

Οι μετοχικές αγορές δεν εμφανίζονται πλέον υπερ-αγορασμένες (overbought) σύμφωνα με τους δείκτες που χρησιμοποιούμε, αν και αυτή τη στιγμή βρίσκονται απλώς σε ουδέτερα επίπεδα, σημείο από το οποίο μια διόρθωση είναι πιθανό να εξελιχθεί περαιτέρω.

Μεσοπρόθεσμα και για τους επόμενους 6 έως 18 μήνες εξακολουθούμε να έχουμε θετική στάση έναντι των μετοχών και των πιστωτικών τίτλων, αλλά είμαστε πιο επιφυλακτικοί σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα για τους επόμενους 3 έως 6 μήνες. Παράλληλα, διατηρήσαμε ουδέτερη στάθμιση μετοχών/ομολόγων και την προτίμησή μας για τους πιστωτικούς τίτλους (αμερικανικοί τίτλοι υψηλής απόδοσης και τίτλοι αναδυόμενων αγορών), αποφεύγοντας γενικά τις ενεργές θέσεις στις αγορές κρατικών ομολόγων, εκτός από μια μειωμένη θέση τακτικής σε κρατικά ομόλογα Ιαπωνίας.

Σε επίπεδο περιοχών για τις μετοχές προτιμούμε τις ΗΠΑ (με αυξημένη συσχέτιση στη μεγάλη έναντι της μικρής κεφαλαιοποίησης), την Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ και τον Καναδά. Διατηρούμε τη μειωμένη στάθμιση στην Ευρώπη τη Βρετανία και την Αυστραλία, με ουδέτερη στάθμιση στις αναδυόμενες αγορές.