Βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη στα χρηματιστήρια προβλέπει η JP Morgan Asset Management στη μηνιαία οικονομική ανασκόπηση επενδύσεων δηλώνοντας προτίμηση παράλληλα στις αμερικανικές μετοχές.

Σύμφωνα με το διεθνή οίκο τα μέτρα που έλαβαν πρόσφατα οι αρχές των ΗΠΑ και άλλων κρατών είναι ένα θετικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν αρκούν για τον περιορισμό και την επίλυση της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης

Η παγκόσμια οικονομική πτώση ή ύφεση θεωρείται πιθανή για το 2009, θέτοντας σε κίνδυνο τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη της κερδοφορίας

Οι αποτιμήσεις των μετοχών παραμένουν σχεδόν σε ακραία επίπεδα, κάτι που ίσως δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος του κινδύνου για τα κέρδη έχει ήδη προεξοφληθεί

Αναμένουμε βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη στα χρηματιστήρια και δώσαμε έμφαση σε μια αυξημένη θέση σε μετοχές έναντι των ομολόγων, διατηρώντας τη στρατηγική μας προτίμηση για τις μετοχές ΗΠΑ

---Προοπτική της Νομισματικής Πολιτικής

Η έγκριση από το Κογκρέσο του προγράμματος TARP (Troubled Asset Relief Program ή Πρόγραμμα Ανακούφισης Προβληματικών Τίτλων) είναι θετικό βήμα, αλλά ασφαλώς δεν σημαίνει το τέλος των προβλημάτων για το χρηματοοικονομικό σύστημα των ΗΠΑ. Τρία είναι τα βασικά προβλήματα προς επίλυση: η σταθεροποίηση των τιμών κατοικίας στις ΗΠΑ, η απομάκρυνση των επισφαλών στοιχείων ενεργητικού από τους ισολογισμούς των τραπεζών, και η αναπλήρωση των κεφαλαίων των αμερικανικών τραπεζών.

Δεν έχει καταστεί σαφές ποιος ήταν ο κύριος στόχος του νομοσχεδίου – να ορίσει έναν διαχειριστή που θα ‘καθάριζε’ τους τραπεζικούς ισολογισμούς από τους προβληματικούς τίτλους, να βοηθήσει την αναπλήρωση των κεφαλαίων του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος, ή και τα δύο; Ειδικότερα, δεν έγινε σαφές με ποιες τιμές θα μεταβιβάζονταν οι προβληματικοί τίτλοι σε μια Εταιρεία Διαχείρισης Κεφαλαίων, ούτε το αν η επίτευξη των στόχων αυτών θα γινόταν πιο δυσχερής με την ανάθεσή τους σε έναν ενιαίο φορέα. Ωστόσο, στο πλαίσιο μιας «ολομέτωπης επίθεσης» για την επίλυση των προβλημάτων του χρηματοοικονομικού συστήματος των ΗΠΑ, αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός.

Οι ρυθμίσεις που επιτρέπουν στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed) να αγοράζει απευθείας βραχυπρόθεσμους τίτλους και στις εξαγοράζουσες τράπεζες να διαγράφουν τις ενσωματωμένες στις εξαγορές ζημίες έναντι μελλοντικών εσόδων για φορολογικούς σκοπούς, επίσης βοηθούν την κατάσταση.

Η ιστορία διδάσκει ότι ένα δημοσιονομικό πακέτο πρέπει να συνοδεύεται από μια υποστηρικτική νομισματική πολιτική. Στην Ιαπωνία της δεκαετίας του 1990 η στροφή προς μια πιο χαλαρή δημοσιονομική πολιτική δεν συνοδεύθηκε από νομισματική χαλάρωση –η αύξηση της προσφοράς χρήματος (M2+CD) παρέμεινε απελπιστικά χαμηλή– και τα δεινά της χώρας συνεχίστηκαν. Τα πραγματικά επιτόκια παρέμειναν απαγορευτικά υψηλά, ενώ το νόμισμα ανατιμήθηκε σε πραγματικές τιμές κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Σήμερα, το διακύβευμα είναι πολύ υψηλό. Το χρηματοοικονομικό σύστημα των ΗΠΑ ασφυκτιά καθώς το κόστος χρηματοδότησης έχει φθάσει σε ακραία επίπεδα.

Το άνοιγμα μεταξύ διατραπεζικού και επίσημου επιτοκίου εξακολουθεί να διευρύνεται, προξενώντας μεγάλες δυσκολίες στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ο δείκτης Bloomberg, ως μέτρο των διεθνών χρηματοοικονομικών συνθηκών, βρίσκεται στο δυσμενέστερο σημείο της 16χρονης ιστορίας του.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες σημαντικότατες διαφορές μεταξύ των ΗΠΑ του 2008 και της Ιαπωνίας της δεκαετίας του 1990. Τα πραγματικά επιτόκια πολύ σύντομα πέρασαν σε αρνητικές περιοχές, ενώ το δολάριο έπεσε στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων 38 ετών, πράγμα που θα πρέπει να στηρίξει την οικονομική δραστηριότητα στις ΗΠΑ. Εξάλλου, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα διεύρυνε σε μεγάλο βαθμό τον ισολογισμό της στο 1,5 τρις δολάρια, και αναμένεται να κινηθεί σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα. Πρόκειται για μια αύξηση σχεδόν $600 δισεκατομμυρίων έναντι του περασμένου μήνα, που οδήγησε σε άνοδο της νομισματικής βάσης, η οποία πλέον αυξάνεται κατά 11% σε ετήσια βάση ή κατά ένα εντυπωσιακό μέγεθος της τάξης του 42% σε τριμηνιαία ετησιοποιημένη βάση.

Έτσι, ενισχύθηκε ο απλός δείκτης της παγκόσμιας ρευστότητας (που περιλαμβάνει τη νομισματική βάση των ΗΠΑ και τα αποθεματικά της Ομοσπονδιακής Τράπεζας), ο οποίος ανεβαίνει πλέον κατά ένα ετησιοποιημένο 27% – το υψηλότερο ποσοστό από το 2004 ή, παλαιότερα, από το 1977/78. Φαίνεται ότι ο κ. Μπερνάνκε έλαβε σοβαρά υπόψη του τα διδάγματα από την Ιαπωνία και ακολουθεί μια νομισματική πολιτική έντονης αναθέρμανσης, που θυμίζει την περίοδο της Ποσοτικής Χαλάρωσης (Quantitative Easing).

Οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να μεθοδεύσουν θετικές καμπύλες απόδοσης ώστε να βοηθήσουν τις εμπορικές τράπεζες να ανακτήσουν την κερδοφορία τους και να αναπληρώσουν τα κεφάλαιά τους. Εξάλλου, οι αρχές θα πρέπει να μειώσουν το κόστος χρηματοδότησης για τους κατόχους στεγαστικών δανείων. Η συντονισμένη κίνηση χαλάρωσης στις αρχές Οκτωβρίου από τις κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης, της Βρετανίας και της Κίνας ήταν ενθαρρυντική καθώς κατέδειξε την απαραίτητη αποφασιστικότητα για επίλυση της κρίσης.
Η Fed κρατά ακόμη κάποια χαρτιά στο χέρι της. Θα μπορούσε να προβεί σε απευθείας αγορές προβληματικών τίτλων ή να επεκτείνει τις ενέργειές της για την ενίσχυση της ρευστότητας.

Ίσως το πιο θετικό στοιχείο του σχεδίου TARP είναι η δυνατότητα που παρέχει στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα να καταβάλλει τόκους επί των τακτικών αποθεματικών των εμπορικών τραπεζών, καθώς αυτό θα της έδινε περιθώρια για διεύρυνση του ισολογισμού της.

Μια άλλη εναλλακτική είναι η περικοπή του διατραπεζικού επιτοκίου (Fed Funds), όπως έγινε στις αρχές Οκτωβρίου, το οποίο έχει ακόμη κάποια περιθώρια μείωσης. Στα πλαίσια αντιμετώπισης της κρίσης, αναμένουμε έναν συνδυασμό δημοσιονομικών και νομισματικών παρεμβάσεων, οι οποίες μπορεί να λάβουν τη μορφή δημοσιονομικών επιδοτήσεων προς τα νοικοκυριά για τη μείωση του κόστους των στεγαστικών δανείων, μέτρων για την αναπλήρωση των κεφαλαίων των τραπεζών, και νομισματικών ρυθμίσεων για την επιτάχυνση της ρευστότητας.

Όπως και σε προηγούμενες κρίσεις στη Λατινική Αμερική, αναμένουμε ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα (και ίσως και άλλες κεντρικές τράπεζες) θα λειτουργήσει ως αγωγός που θα δέχεται καταθέσεις από υγιείς τράπεζες και θα διοχετεύει κεφάλαια σε όσες είναι σε κρίση. Αυτό θα σημαίνει μια περαιτέρω διεύρυνση του ισολογισμού της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.

---Προοπτική της Οικονομίας

Η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς ύφεση το 2009. Οι βασικοί δείκτες της ομάδας μας που παρακολουθεί την πορεία της αγοράς συναλλάγματος αποδείχθηκαν εξαιρετικά εύστοχοι τους τελευταίους μήνες και δεν έπαψαν να προειδοποιούν για μια επώδυνη κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Τώρα πλέον προειδοποιούν για ενδεχόμενη ύφεση στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Φαίνεται ότι η πρόσφατη ευρωστία της οικονομίας των ΗΠΑ έδωσε τη θέση της σε μια νέα εξασθένηση. Ο δείκτης Economic Surprise Indicator της Citigroup, μετά από μια περίοδο στα μέσα του έτους όπου τα δεδομένα της ανάπτυξης ήταν καλύτερα από ό,τι αναμενόταν, άλλαξε πορεία, αντανακλώντας ίσως μια εξασθένηση των φορολογικών κινήτρων που δόθηκαν με τη μορφή εκπτώσεων από φόρους.

Είναι πιθανό το πραγματικό ΑΕΠ στις ΗΠΑ να μειωθεί κατά το τέταρτο τρίμηνο του έτους και στις αρχές του 2009. Όπως συνέβη και στο παρελθόν, θα πρέπει να υπάρξει κάποια αντιστάθμιση από τον εμπορικό τομέα χάρη στο πολύ ανταγωνιστικό δολάριο, αν και η ώθηση αυτή μπορεί να μειωθεί καθώς θα επιβραδύνεται η παγκόσμια ζήτηση.

Ωστόσο, η πιο απότομη επιβράδυνση είναι πιθανό να εκδηλωθεί στην Ευρώπη, όπου οι δείκτες για τις μελλοντικές τιμές σημειώνουν απότομη πτώση. Η έκθεση Ifo, που συνιστά δείκτη του επιχειρηματικού κλίματος, υπήρξε η δυσμενέστερη από το 2005, ο δείκτης PMI κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, και υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις για πτώση της βιομηχανικής παραγωγής, στοιχεία που σηματοδοτούν μια απότομη κάμψη της οικονομικής ανάπτυξης.

Η συρρίκνωση του πραγματικού ΑΕΠ μέχρι το τέλος του έτους φαίνεται όλο και πιο πιθανή. Στη Βρετανία, επίσης, οι πιέσεις στο χρηματοοικονομικό σύστημα θα μπορούσαν να επιφέρουν μείωση των καταναλωτικών δαπανών, που έχουν αναπάντεχα αντισταθεί μέχρι τώρα, και να οδηγήσουν σε κανονική ύφεση το 2009.

Η συνολική εικόνα προλέγει μια καθοδική μεταστροφή παγκοσμίως για το 2009 και χαμηλότερους ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης από τα επίπεδα του 2008, καθώς θα εξελίσσεται η εμβάθυνση και επέκταση της κυκλικής καθοδικής πορείας. Πιστεύουμε ότι όλα τα μεγάλα εμπορικά μπλοκ θα επηρεαστούν, ενώ και ο αναδυόμενος κόσμος είναι απίθανο να μείνει αλώβητος.

Στην Ασία υπάρχουν ενδείξεις επιβράδυνσης στις οικονομίες της Κίνας και της Ιαπωνίας, αν και καμία από τις δύο δεν υφίσταται τις πιέσεις του χρηματοοικονομικού συστήματος που πλήττουν τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Οι οικονομίες των αναδυόμενων αγορών είναι απίθανο να μην επηρεαστούν από τα γεγονότα στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά ίσως το γεγονός ότι οι πιστωτικοί τους κύκλοι δεν ήταν ποτέ τόσο εκτεταμένοι όσο στις χώρες του ΟΟΣΑ αμβλύνει εν μέρει τις όποιες επιπτώσεις.

Παρότι μας περιμένει μια δύσκολη και οδυνηρή περίοδος, υπάρχουν κάποια θετικά σημεία. Πρώτον, η ραγδαία πτώση των τιμών του πετρελαίου εξασφαλίζει την κατακόρυφη μείωση του επίσημου πληθωρισμού κατά το 2009, που θα επέτρεπε στις κεντρικές τράπεζες την περικοπή των επιτοκίων. Ως τώρα το πετρέλαιο έχει φθάσει 25%-30% κάτω από τις μέγιστες τιμές του Ιουλίου, κάτι που θα μπορούσε να μεταφραστεί σε μείωση του επίσημου πληθωρισμού ήδη από το τελευταίο τρίμηνο του 2008.

Ωστόσο, ο οποιοσδήποτε θετικός αντίκτυπος αυτής της εξέλιξης στην ανάπτυξη θα χρειαστεί κάποιο χρόνο για να γίνει αισθητός. Παρά τις χαμηλότερες τιμές του αργού τους τελευταίους τρεις μήνες, οι τιμές του πετρελαίου παραμένουν κατά 71% αυξημένες σε ετήσια βάση για το πρώτο οκτάμηνο. Το δεύτερο ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι αρκετές αναδυόμενες οικονομίες έχουν περιθώρια για χαλάρωση της πολιτικής τους, με πιθανότερο σενάριο η Κίνα να συνεχίσει την χαλάρωση που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο.

---Αποτιμήσεις

Η δυναμική των κερδών (ο λόγος των αναβαθμίσεων προς τις υποβαθμίσεις στις εκτιμήσεις των αναλυτών) συνέχισε να επιδεινώνεται τους τελευταίους μήνες. Από τις 21 αγορές που καλύπτουμε, μόνον η Ινδονησία κατέγραψε θετική δυναμική κερδών, με τον αριθμό των αναβαθμισμένων προβλέψεων να υπερβαίνει εκείνον των υποβαθμισμένων. Εξάλλου, αν δούμε τις μεταβολές στον λόγο των αναβαθμίσεων προς τις υποβαθμίσεις, μόλις το 1/3 των αγορών που παρακολουθούμε παρουσίασαν βελτίωση στη δυναμική κερδών τους τρεις τελευταίους μήνες.

Παρότι οι αναλυτές έγιναν πιο επιφυλακτικοί, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι οι προβλέψεις κερδοφορίας για το 2009 είναι ακόμη πολύ αισιόδοξες. Οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις μας για 10 επενδυτικές τράπεζες, ακολουθώντας μια προσέγγιση που δίνει έμφαση πρώτα στην πορεία της οικονομίας, μετά στους κλάδους και έπειτα στην πορεία μεμονωμένων εταιρειών (γνωστή ως «top-down»), υποδεικνύουν μια μέση αύξηση κερδοφορίας από -2½% έως -3½% για τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές αγορές το 2008. Για το 2009, οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 7% για τη Βρετανία μέχρι 12% για τις ΗΠΑ.

Αξιοσημείωτο, δε, είναι ότι η Ιαπωνία αναμένεται να παρουσιάσει θετική ανάπτυξη κερδοφορίας και τα δύο έτη (1% και 7% αντίστοιχα). Παρόλο που οι αναλυτές που ακολουθούν την προσέγγιση «top-down» τείνουν να είναι πιο επιφυλακτικοί από εκείνους που ακολουθούν μια προσέγγιση που δίνει έμφαση πρωταρχικώς στις εταιρείες, μετά στους κλάδους και μετά στην ευρύτερη οικονομία (γνωστή ως «bottom-up»), οι προβλέψεις αυτές για το 2009 ίσως αποδειχθούν και πάλι πολύ αισιόδοξες.

Παρά τις μεγάλες αντιξοότητες στην κερδοφορία, σε όλες τις μεγάλες αγορές οι αποτιμήσεις των μετοχών παραμένουν ελκυστικές σε σύγκριση με τα ομόλογα. Η ανάλυσή μας για τον κίνδυνο των μετοχών και την ως εκ τούτου αναμενόμενη αυξημένη απόδοση (equity risk premium) δείχνει ότι οι μετοχές ΗΠΑ παρέχουν ένα εκτιμώμενο premium 6,2% έναντι των κρατικών ομολόγων – μια ακραία τιμή για την τελευταία 25ετία.

Οι σύνθετοι δείκτες αποτίμησης που χρησιμοποιούμε δείχνουν ότι τα περισσότερα από τα χρηματιστήρια που παρακολουθούμε κινούνται σε επίπεδα που απέχουν από τους ιστορικούς μέσους όρους τους κατά περισσότερο από δύο τυπικές αποκλίσεις – ή περισσότερο από τρεις τυπικές αποκλίσεις στην περίπτωση των ΗΠΑ, του Καναδά, της Βρετανίας και της Αυστραλίας.

Ο αστάθμητος παράγοντας εξακολουθεί να είναι ο κίνδυνος για την κερδοφορία το 2009. Παρόλα αυτά, οι τρέχουσες αποτιμήσεις παρέχουν τουλάχιστον κάποια εξασφάλιση έναντι αυτών των δυσκολιών, αλλά δείχνουν ότι οι μετοχές είναι απλώς ελκυστικές, χωρίς να συνιστούν μια ακαταμάχητη επιλογή.

---Αγορές

Το τρίτο τρίμηνο υπήρξε ζοφερό για τα χρηματιστήρια και ο δείκτης MSCI World έχασε 15% σε τιμές δολαρίου, στα χειρότερα επίπεδα από το τρίτο τρίμηνο του 2002. Οι αναδυόμενες αγορές ήταν μεταξύ των ασθενέστερων σε απόδοση, καθώς ο δείκτης MSCI έπεσε κατά 27% σε τιμές δολαρίου, ενώ το πλήγμα υπήρξε ισχυρότερο για τις αγορές των χωρών BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα). Τα χρηματιστήρια άρχισαν να προεξοφλούν την προοπτική μιας παγκόσμιας επιβράδυνσης ή ύφεσης, και αυτό οδήγησε στην πτώση των δεικτών που συνδέονται με εμπορεύματα.

Οι τιμές του πετρελαίου μειώθηκαν κατά 28% μέσα στο τρίμηνο και ο δείκτης εμπορευμάτων CRB κατά 26%, ενώ ο δείκτης Baltic Dry υπέστη καθίζηση της τάξης του 66%.

Οι αγορές αντικατοπτρίζουν την άκρα επιφυλακτικότητα που επικρατεί μεταξύ των επενδυτών. Οι θέσεις των θεσμικών επενδυτών σε διαθέσιμα και ισοδύναμα διαθεσίμων αγγίζουν τα υψηλότερα σημεία όλων των εποχών. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην ακραία απροθυμία για ανάληψη επενδυτικού κινδύνου –η οποία σύμφωνα με τον σχετικό δείκτη της Credit Suisse έχει φθάσει σε επίπεδα πανικού– και εν μέρει στις αναμενόμενες εξαγορές.

Με δεδομένες αυτές τις ακραίες κινήσεις της αγοράς, δεν προκαλεί έκπληξη το ότι οι δείκτες μας ως προς το «timing» (δηλαδή ως προς την πιο πρόσφορη χρονική στιγμή) ευνοούν τις μετοχές: ο δείκτης μας που αποτυπώνει τον λόγο υπεραγορασμένων προς υπερπουλημένους τίτλους γνωστός ως overbought/oversold, το εύρος των κλάδων παγκοσμίως, η διάθεση ανάληψης επενδυτικού κινδύνου και οι θέσεις των επενδυτών συνηγορούν στο ότι οι μετοχές ίσως γνωρίσουν μια βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη.

Ως εκ τούτου, έχουμε εισαγάγει έναν βαθμό κινδύνου στα χαρτοφυλάκια και έχουμε αυξημένη στάθμιση στις μετοχές έναντι των ομολόγων.

Από τον χώρο των μετοχών, διατηρούμε τη στρατηγική μας προτίμηση για τις μετοχές ΗΠΑ έναντι άλλων περιοχών, με βάση τις έως τώρα πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές ή τις βρετανικές αρχές. Καταργήσαμε τη μειωμένη στάθμιση στη μικρή κεφαλαιοποίηση των ΗΠΑ και διατηρούμε μια ελαφρά αυξημένη θέση στις αμερικανικές μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης. Τηρούμε μια στρατηγικά επιφυλακτική στάση έναντι των ευρωπαϊκών αγορών, αλλά έχουμε κάνει ουδέτερη τη θέση μας στα χαρτοφυλάκια. Μας προβληματίζει το ότι η «αυξημένη στάθμιση στις ΗΠΑ/μειωμένη στην Ευρώπη εκτός Βρετανίας» είναι μια υπερβολικά διαδεδομένη (κατά συγκλίνουσα άποψη) τακτική που προωθείται εδώ και αρκετό καιρό. Επιπλέον, οι αποτιμήσεις και οι δείκτες τεχνικής ανάλυσης ευνοούν σημαντικά την Ευρώπη.

Συγκρατούμε, ωστόσο, τον ενθουσιασμό μας μέχρι να υπάρξουν σαφέστερες ενδείξεις μιας πιο επιθετικής νομισματικής ανταπόκρισης από την ΕΚΤ.

Στη Βρετανία περάσαμε σε αυξημένη θέση: οι αποτιμήσεις παραμένουν σε ιστορικά πολύ ελκυστικά επίπεδα, ενώ υπάρχουν πλέον ενδείξεις ότι “θα γίνει ό,τι πρέπει να γίνει” από πλευράς δημοσιονομικής ή νομισματικής πολιτικής για την επίλυση της κρίσης στη χώρα.

Μετριάσαμε τη μειωμένη στάθμιση στις αναδυόμενες αγορές, εκτιμώντας ότι μετά τον βαθμό υποαπόδοσης που είδαμε στο τρίτο τρίμηνο, μια εκ νέου ανάληψη κινδύνου εκ μέρους των διεθνών επενδυτών θα μπορούσε να ωφελήσει τις αναδυόμενες αγορές παγκοσμίως. Από άποψη κυκλικότητας, πιστεύουμε ότι εξακολουθεί να είναι πολύ νωρίς για μια στρατηγική δέσμευση στις αναδυόμενες αγορές, καθώς ο κύκλος τους δεν έχει φθάσει ακόμη στο κατώτατο σημείο του, ενώΗ ο κύκλος της νομισματικής πολιτικής των ΠΑ δεν έχει προχωρήσει αρκετά.

Συνεπώς, διατηρούμε τη μειωμένη στάθμιση στη συγκεκριμένη κατηγορία, αν και σε μικρότερο βαθμό από ό,τι πριν. Στο μεταξύ, διατηρούμε ουδέτερη θέση στις ιαπωνικές μετοχές, αναφέρει η JP Morgan Asset Management.